2e Generatie Anti-Psychotische Drugs Publicatie Bias

Volgens een studie gepubliceerd in PLoS Medicine, kunnen proeven van tweede generatie anti-psychotische geneesmiddelen, d.w.z. nieuwere vormen van medicatie voor de behandeling van psychotische ziekten zoals schizofrenie, die zijn gepubliceerd in medische tijdschriften, hun schijnbare klinische effectiviteit verfraaien. Deze selectieve rapportage van onderzoeken is een verschijnsel dat publicatie-bias wordt genoemd. De onderzoekers stellen dat deze bevinding van vitaal belang is omdat clinici vaak worden beïnvloed door de resultaten van gepubliceerde onderzoeken bij het nemen van beslissingen om medicijnen voor te schrijven.
Het team, geleid door Erick Turner van de Oregon Health & Science University in Portland, VS, legt uit:

"Selectieve rapportage van onderzoeksresultaten ondermijnt de integriteit van de wetenschappelijke gegevens, waardoor clinici uiteindelijk de juiste gegevens krijgen voor het voorschrijven van beslissingen."

De onderzoekers onderzochten 24 FDA-geregistreerde pre-marketing trials voor 8 tweede generatie anti-psychotica - ziprasidon, aripiprazol, olanzapine, risperidon, iloperidon, risperidon langwerkende injectie, quetiapine en paliperidon. Het team vergeleek deze onderzoeken vervolgens met de resultaten die werden aangekondigd in daaropvolgende rapporten in medische tijdschriften.

Ze ontdekten dat 4 pre-marketingproeven die aan de FDA werden voorgelegd, negatieve resultaten vertoonden en nooit werden gepubliceerd. Eén proef toonde aan dat de nieuwe medicatie statistisch inferieur was aan een aanzienlijk goedkoper concurrerend medicijn, terwijl drie onderzoeken aantoonden dat het nieuwe medicijn geen statistisch significant voordeel ten opzichte van placebo had.
De auteurs ontdekten dat in de gepubliceerde studies sommige rapporten verfraaid waren over de effectiviteit van het nieuwe medicijn. Uit de FDA-beoordeling bleek bijvoorbeeld dat iloperidon statistisch inferieur was aan 3 verschillende concurrerende geneesmiddelen, hoewel deze informatie niet werd vermeld in de overeenkomstige rapporten in medische tijdschriften.
Door een meta-analyse te gebruiken om onderzoeksgegevens te combineren en alle 8 medicijnen te vergelijken met placebo, vonden de onderzoekers echter dat publicatiebias de algehele schijnbare werkzaamheid niet sterk beïnvloedde. De onderzoekers stellen dat een aantal negatieve informatie niet is gemeld en zorgwekkender was omdat dit mogelijk clinici zou kunnen misleiden.
De onderzoekers concluderen:

"De omvang van publicatiebias gevonden voor antipsychotica was minder dan die eerder werd gevonden voor antidepressiva, mogelijk omdat anti-psychotica meer superioriteit tegenover placebo vertonen.
Met verdere studies die de bias van publicaties in andere klassen van geneesmiddelen onderzoeken, kan een meer accurate bewijsbasis naar voren komen. Daartoe wordt gepleit voor een betere toegang tot FDA-beoordelingen. Op dit moment is de FDA niet zo transparant met zijn klinische onderzoeksgegevens als het zou kunnen zijn.
Het is bemoedigend dat de FDA een Transparantie Task Force heeft bijeengeroepen. Als het agentschap invulling geeft aan zijn missie om de transparantie te vergroten, zal de volksgezondheid daar zeker van profiteren. "

Geschreven door Grace Rattue