Verslaving heeft een nieuwe definitie - het is een ziekte, niet alleen slechte keuzes of gedrag

verslaving is een chronische hersenstoornis, en niet alleen een gedragsprobleem of simpelweg het gevolg van het nemen van de verkeerde keuzes, volgens de American Society of Addiction Medicine (ASAM), die verslaving een nieuwe en lange definitie heeft gegeven. ASAM zegt dat verslaving veel, veel meer is dan een gedragsprobleem met overmatige drugs, seks, gokken of alcohol.
Wanneer de meesten van ons getuige zijn van dwangmatig en schadelijk gedrag bij familieleden, vrienden en zelfs publieke figuren, richten we ons over het algemeen op het gebruik van de stof of het obsessiedoel en hun gedrag als het probleem.
Deze merkbare gedragingen zijn echter echt manifestaties van een ziekte waarbij verschillende delen van de hersenen betrokken zijn, zeggen ASAM-auteurs van de nieuwe definitie. ASAM is de grootste professionele Amerikaanse vereniging van artsen die zich bezighoudt met het voorkomen en behandelen van verslaving.
Dr. Michael Miller, voormalig president van ASAM, die toeziet op de ontwikkeling van de nieuwe definitie, zei:

"In de kern is verslaving niet alleen een sociaal probleem of een moreel probleem of een crimineel probleem, het is een hersenprobleem waarvan het gedrag zich op al deze andere gebieden manifesteert.Veel door verslaving gedreven gedrag is echte problemen en soms criminele handelingen. ziekte gaat over hersenen, geen medicijnen. Het gaat over onderliggende neurologie, geen uiterlijke handelingen. "

ASAM zegt dat de nieuwe definitie het resultaat is van een grondig, vierjarig proces met inbreng van meer dan 80 experts, waaronder topverslavingsautoriteiten, verslavingsartsen, en vooraanstaande neurowetenschappers uit de Verenigde Staten, evenals elk lid van het bestuur van ASAM , chapter presidenten uit verschillende staten, en experts van NIDA (National Institute on Drug Abuse).
Verslaving wordt nu beschreven als een primaire ziekte - niet veroorzaakt door iets anders, zoals een psychiatrisch of emotioneel probleem.
Verslaving is ook een chronische ziekte op de lange termijn en net als andere chronische ziekten, zoals diabetes of hart- en vaatziekten, moeten de behandeling en monitoring tijdens de hele levensduur van de patiënt worden gehandhaafd.
Neuroscience-onderzoek is in de afgelopen 20 jaar enorm vooruitgegaan. Nieuwe bevindingen in de afgelopen twee decennia hebben deskundigen en ASAM-leden ervan overtuigd dat de definitie van verslaving moet worden veranderd, zodat de focus ligt op wat er in de hersenen gebeurt.
Op haar website heeft ASAM verklaard:

"Onderzoek toont aan dat de ziekte van verslaving de neurotransmissie en interacties binnen beloningscircuits van de hersenen beïnvloedt, wat leidt tot verslavend gedrag dat gezond gedrag vervangt, terwijl herinneringen aan eerdere ervaringen met voedsel, seks, alcohol en andere drugs verlangen en vernieuwing van verslavend gedrag teweegbrengen. "

In deze ziekte wordt de hersenschakeling die de impulscontrole en het beoordelingsvermogen stuurt veranderd - de patiënt heeft een disfunctioneel streven naar beloningen bij het zoeken naar, bijvoorbeeld, alcohol en andere drugs. Vroege blootstelling aan drugs en alcohol houdt verband met een hoger risico om later in het leven verslaafd te raken, omdat dit deel van de hersenen zich nog steeds ontwikkelt tijdens de tienerjaren van een mens.
Of mensen al dan niet een keuze hebben over antisociale en gevaarlijke bezigheden is al jaren een controversieel onderwerp.
Dr. Raju Hajela, voormalig voorzitter van de Canadian Society of Addiction Medicine en voorzitter van de ASAM-commissie over de nieuwe definitie, zei:

"De ziekte veroorzaakt verstoringen in denken, voelen en waarnemen, waardoor mensen zich gedragen op manieren die anderen niet begrijpen. Verslaving is geen keuze, verslavend gedrag is een manifestatie van de ziekte en geen oorzaak.
Keuze speelt nog steeds een belangrijke rol bij het krijgen van hulp. Hoewel de neurobiologie bij de keuze mogelijk niet volledig wordt begrepen, moet een persoon met verslaving keuzes maken voor een gezonder leven om in behandeling en herstel te gaan. Omdat er geen pil is die alleen verslaving kan genezen, is herstel kiezen voor ongezond gedrag noodzakelijk. "

Dr. Miller zei:

"Veel chronische ziektes vereisen gedragskeuzes, zoals mensen met een hartaandoening die gezonder of beginnen met sporten, naast medische of chirurgische ingrepen. Dus moeten we stoppen met moraliseren, de schuld geven, controleren of grijnzen bij de persoon met de ziekte van verslaafd raken en beginnen met het creëren van mogelijkheden voor individuen en families om hulp te krijgen en hulp te bieden bij het kiezen van de juiste behandeling. "

Geschreven door Christian Nordqvist