Bijwerkingen in gehospitaliseerde kinderen, families Rapportgegevens niet gedocumenteerd door zorgaanbieders

Volgens een onderzoek gepubliceerd in CMAJ (Canadian Medical Association Journal)door families van gehospitaliseerde kinderen kan waardevolle informatie worden verstrekt over ongewenste voorvallen in verband met de zorg van hun kind die een aanvulling vormen op de informatie die is gedocumenteerd door professionals in de gezondheidszorg.
In de hele Canadese ziekenhuizen zijn systemen geïntroduceerd die bedoeld zijn om de melding van bijwerkingen te stimuleren - dingen die het herstel van de gezondheid van een patiënt negatief kunnen beïnvloeden - in de patiëntenzorg. In de kindergeneeskunde wordt geschat dat 1% van de kinderen in het ziekenhuis een bijwerking zal ervaren, waarvan 60% te voorkomen is. Deze gebeurtenissen worden echter minder gerapporteerd door professionals in de gezondheidszorg in vergelijking met gebeurtenissen die zijn gedocumenteerd in grafieken.
Onderzoekers uit British Columbia hebben besloten om een ??onderzoek uit te voeren om uit te zoeken of een systeem voor ongewenste voorvallen waarin gezinnen zijn opgenomen, zou leiden tot een verandering in de door gezondheidswerkers gerapporteerde gebeurtenissen. Het team verwachtte dat gezinnen nuttige informatie zouden bieden over de veiligheid van patiënten en de meldingspercentages zouden verhogen.
In het kinderziekenhuis van British Columbia werden de families van 554 kinderen op een ziekenhuisafdeling opgenomen in het onderzoek. De afdeling bood algemene chirurgische, algemene medische en neurologische of neurochirurgische zorg aan baby's, kinderen en adolescenten. Elke familie van de 554 deelnemers diende een rapport in, 201 (37%) van de families documenteerden minstens één ongewenst voorval of bijna-ongeluk tijdens ziekenhuisopname, voor een totaal van 321 bijwerkingen, waarvan er 313 niet door het ziekenhuis werden gemeld. Bijwerkingen omvatten medicatieproblemen, zoals onjuiste dosering, reactie, apparatuurproblemen, miscommunicatie en behandelingscomplicaties.
Dr. Jeremy Daniels, University of British Columbia, verklaarde echter met coauteurs:

"De resultaten van deze studie toonden aan dat de introductie van een door een familie geïnitieerd, ongunstig meldsysteem dat werd toegediend op het moment van ontslag van een pediatrische afdeling voor intramurale patiënten, niet werd geassocieerd met een verandering in het aantal meldingen van bijwerkingen door zorgverleners. "

Van de door families gemelde gebeurtenissen was slechts 2,5% gedocumenteerd door zorgverleners, hoewel "bijna de helft van de door de families gemelde bijwerkingen geldige veiligheidsproblemen vertegenwoordigden, niet alleen meldingen van ontevredenheid", verklaren de auteurs. In 139 gevallen heeft het ziekenhuis de familie verontschuldigd voor deze incidenten.

De onderzoekers zeggen:

"De introductie van het familie-gebaseerde rapportagesysteem voor patiëntveiligheid bood nieuwe kansen om te leren en de veiligheid van de gezondheidszorg te verbeteren zonder extra rapportagelast voor zorgverleners. Door families de mogelijkheid te geven om veiligheidsevents van patiënten te melden, werd de belemmeringen voor rapportage door aanbieders (tijdsdruk, schuldcultuur, angst voor represailles en gebrek aan geloof in de waarde van rapportage) maar dienden als aanvulling op dergelijke rapportage. "

Ze concluderen:

"Verder onderzoek is nodig om uit te zoeken hoe het potentieel van gezinnen optimaal kan worden benut om de veiligheid van het gezondheidszorgsysteem te verbeteren."

In een gerelateerd commentaar, Drs. Charles Vincent en Rachel Davis, Imperial Centre for Patient Safety & Service Quality, Imperial College, Londen, VK, leggen uit dat:

"Veel aandacht schenken aan de zorgervaringen van patiënten en families en hun rapporten over veiligheidskwesties, is misschien wel het beste systeem voor vroegtijdige waarschuwing dat we hebben om het punt te ontdekken waarop slechte zorg verslechtert in zorg die duidelijk gevaarlijk is."

Geschreven door Grace Rattue