Afrikaanse malariaparasiet is genetisch resistent tegen de beste geneesmiddelen tegen malaria

Een online rapport in Malaria Journal onthult dat wetenschappers hebben ontdekt genetische mutaties in de dodelijkste malariaparasiet in Afrika maakt ze resistent tegen een van de krachtigste geneesmiddelen tegen malaria. De onderzoekers wijzen erop dat de bevinding een grimmige herinnering is dat zelfs de beste wapens tegen malaria verouderd kunnen raken.
De meest effectieve en vaak gebruikte malariabehandelingen behoren tot de artemisininegeneesmiddelen, de krachtigste geneesmiddelen die het laagste risico hebben resistent te worden tegen de malaria-parasiet bij gebruik in combinatie met andere geneesmiddelen, zoals artemisinine-gebaseerde combinatiebehandelingen (ACT's) ). De nieuwe studie bevestigt echter eerdere suggesties, waarin staat dat mutaties in een van de belangrijkste delen van de parasiet resistentie tegen artemether kunnen bieden, wat een van de twee meest effectieve artemisininen is.
Het St George's team, van de Universiteit van Londen, ontdekte dat 11 van de 28 monsters van malaria-geïnfecteerde studiedeelnemers resistent waren tegen artemether en dat de werkzaamheid van het medicijn gemiddeld tot de helft was teruggebracht. Ze stelden ook vast dat elk van de parasieten identieke genetische mutaties had.
De deelnemers aan de studie namen malaria op tijdens hun reizen naar het buitenland, met het grootste malariarisico in sub-Saharisch Afrika, waar 90% van de 1 miljoen mensen wereldwijd het slachtoffer worden van malaria-sterfgevallen.
Professor Sanjeev Krishna, die de studie leidde, zei:

"Artemether en ACT's zijn nog steeds zeer effectief, maar deze studie bevestigt onze angst voor de mutatie van de parasiet om resistentie te ontwikkelen.Drugsresistentie zou uiteindelijk een verwoestend probleem kunnen worden in Afrika, en niet alleen in Zuidoost-Azië, waar het grootste deel van de wereld naar toe kijkt Weerstand Effectieve alternatieve behandelingen zijn momenteel onbetaalbaar voor de meeste mensen die lijden aan malaria. Het vinden van nieuwe medicijnen is daarom cruciaal. "

De onderzoekers analyseerden monsters van patiënten die besmet waren met de Plasmodium falciparum parasiet, d.w.z. de dodelijkste vorm van malaria, die verantwoordelijk is voor 9 van de 10 sterfgevallen door malaria, en de gevoeligheid van de parasiet voor vier artemisininen, d.w.z. artemisinine zelf, artemether, dihydroartemisinine en artesunaat, beoordeeld.

Ze ontdekten dat de 11 parasieten die een weerstand toonden tegen artemether dezelfde genetische mutaties deelden in een intern systeem, d.w.z. de calciumpomp, die wordt gebruikt om calcium te transporteren; vitaal om de parasiet te laten functioneren. Ze hebben al aangetoond dat de calciumpomp het potentieel had om artemisinineresistentie te ontwikkelen in een van hun studies in 2003. Uit de studie bleek dat artemether-resistentie het sterkst was in verschillende incidenten waarbij een afzonderlijke mutatie optrad in een ander transportsysteem, d.w.z. een eiwit genaamd pfmdr1. Dit eiwit is al in verband gebracht met resistentie tegen geneesmiddelen.
De mutaties hadden geen aanzienlijke invloed op de andere artemisininen, wat mogelijk te wijten was aan het feit dat ze aan andere transportsystemen in de parasiet konden werken en daarom de effecten van resistentiemutaties in de calciumpomp compenseerden.

Professor Krishna schreef:

"Op dit moment weten we niet of de andere artemisinins het voorbeeld zullen volgen, maar gezien de gedeelde chemie die ze hebben, is het verleidelijk om te denken dat ze dat zouden doen."

Hij merkte op dat resistentie zich had kunnen ontwikkelen als gevolg van het toenemend gebruik van ACT's, gezien het feit dat 300 miljoen doses ACT's wereldwijd werden verspreid in 2011, en een groter gebruik de parasieten meer mogelijkheden zou bieden om genetische mutaties te ontwikkelen die hen resistent maken.
De onderzoekers benadrukken dat dit zou kunnen leiden tot precies hetzelfde resistentieprobleem als eerder werd ervaren met pre-artemisininegeneesmiddelen zoals chloroquine. Dit proces kan worden samengedrukt door verkeerd gebruik van malariaprofylaxe, voorbeelden zijn bijvoorbeeld het niet afmaken van de behandelingskuur of het nemen van substandaardgeneesmiddelen.
Professor Krishna concludeert:

"Nieuwe ontwikkeling van geneesmiddelen is van het grootste belang, maar het is van vitaal belang dat we ook meer leren over hoe artemisininen werken, zodat we ACT-behandelingen kunnen aanpassen om zo lang mogelijk effectief te zijn."

Geschreven door Petra Rattue