App op iPod Touch helpt autistische volwassenen efficiënter te werken

Met problemen gerelateerd aan gedrag, communicatie, cognitie en sensorische verwerking, hebben mensen met autismespectrumstoornissen (ASS) het moeilijk om niet alleen een baan te vinden, maar ook hun baan te behouden. In de Verenigde Staten wordt slechts 15% van de volwassenen die met ASS worstelen betaald voor een bepaald soort werk. Volgens nieuw onderzoek kunnen mensen met de stoornis echter efficiënter werken met het taakbeheer en de organisatorische functies van persoonlijke digitale assistenten (PDA's).
Het onderzoek bestond uit casestudy's die het gebruik van Apple® iPod touch® PDA's als beroepsondersteuning aantoonden, die werd gepubliceerd in de Journal of Vocational Rehabilitation.
Tony Gentry, Ph.D., van de afdeling Occupational Therapy aan de Virginia Commonwealth University in Richmond, VA, en hoofdauteur, legde uit:

"Strategieën die verlichte werkplekondersteuning bieden, zijn duidelijk nodig om mensen met ASS te helpen bij het vinden van nuttig werk en succesvol te zijn op het werk. Volwassenen met ASS hebben vaak waardevolle troeven en sterke punten die op de werkplek worden gezocht, zoals logisch en wiskundig vermogen , uitzonderlijke computervaardigheden of fotografisch geheugen. "

De casussen vonden plaats gedurende een periode van 4 jaar, waarbij de deelnemers aan een gerandomiseerde studie betrokken waren, zodat de experts het gebruik van iPod touch® PDA's als hulpmiddel voor coaching bij het werk van de deelnemers konden observeren.
Eén deelnemer, een overdag bewaarder in een fastfoodrestaurant, Jeffrey, worstelde met het verplaatsen van de ene taak naar de andere en kon zich de stappen niet herinneren die nodig waren om specerijen op te halen en op te slaan of de badkamers schoon te maken. Hij zou "kalmerende gedragingen" vertonen (zoals spinnen en neuriën) telkens wanneer hij werd benadrukt dat hij niet kon doen wat nodig was.
Om ervoor te zorgen dat Jeffrey van taak naar taak kan overschakelen, stelde de therapeut herinneringsalarmen in op de iPod om hem op te lichten wat hij tijdens zijn diensten moest doen. Stapsgewijze checklists werden gemaakt met behulp van de Notes-applicatie, zodat hij elke taak efficiënt kon afronden.
Hij toonde verbetering binnen een week met behulp van de herinneringsaanwijzingen en taaknotities. Een jaar later wordt Jeffrey door zijn baas gezien als een betrouwbare medewerker en zal hij zijn nieuwe, nuttige hulpmiddel blijven gebruiken. Een andere deelnemer, een 60-jarige vrouw genaamd Grace, met epilepsie, autisme en milde cerebrale parese, gebruikt het apparaat om haar te helpen met haar pendelen op een gespecialiseerde transportbus. Ze denkt dat de bus haar gemist heeft als het laat was, waardoor ze in paniek raakte en haar tas achterliet op een bankje in het park om te kijken of het eraan kwam.
Ze heeft nu waarschuwingen ingesteld om haar eraan te herinneren naar de bushalte te gaan en het transportbedrijf te bellen als de bus te laat is. Om haar te helpen een deel van de stress te verlichten tijdens het wachten op haar rit, heeft ze podcasts van een aantal radioshows en muziek. Het apparaat bevat ook een op maat gemaakte video voor Grace om te kijken hoe hij veilig op de bus kan wachten, en wat hij moet doen als de bus niet komt. Het onderwerp maakt ook gebruik van de iPod op het werk om haar te helpen bij het werk en te zien wat er moet gebeuren. Zes maanden later is Grace onafhankelijk en kundig, aldus haar manager.
Onderzoekers observeerden een ander onderwerp, Lily, worstelend met het Downsyndroom en ADS, die huishoudelijk werk doet in de Mother Infant-eenheid van een ziekenhuis.
Ze wordt boos wanneer iemand haar prestaties corrigeert of wanneer iemand haar normale werkschema wijzigt, waardoor ze reageert met ongepast gedrag zoals huilen en stompen. De deelnemer kan zelf niet in een kalender navigeren, lezen of tijd aangeven.
Ze heeft een verbale toepassing met de naam VoCal op het apparaat, die gesproken woordmeldingen biedt omdat ze niet kan lezen. De herinneringen vertellen haar dat ze moet inslaan om te werken, pauzes te nemen, van taak te veranderen en haar iPod opnieuw op te laden.

Om Lily te laten zien hoe ze taken naar behoren moet uitvoeren en om haar te herinneren om op gepaste wijze te reageren wanneer ze veranderingen op haar werkplek ziet, gebruikt ze de Storykit-applicatie die verbale aanwijzingen en foto's biedt.
Als ze een dag zonder kinderachtige uitbarstingen beëindigt, krijgt ze een beloning, zoals vrije tijd om liedjes of spelletjes te spelen. Haar succes wordt vastgelegd met de iReward-app.
Lily's werkprestaties verbeterden door het apparaat en ze zag ook een vermindering van de gedragsuitdagingen waar ze normaal voor stond. Helaas verloor ze het apparaat na een maand en viel snel in haar oude routine, maar zodra ze een vervanger kreeg, kreeg ze snel weer de vrijheid op haar werkplek.
Elke generalisatie is moeilijk te maken uit deze drie gevallen vanwege een breed scala aan variabelen in werkomgevingen, persoonlijke kenmerken en plichten, benadrukte Dr. Gentry. Ze laten echter wel de flexibiliteit van PDA's zien als werkplekondersteuning voor mensen die lijden aan ASS.
Hij concludeerde:

"Dit is een opwindende tijd voor iedereen op het gebied van onderwijs, fysieke revalidatie en beroepsondersteuning, waar we een langverwachte samenvoeging van consumentenproducten en ondersteunende technologieën voor iedereen zien. Veldonderzoek in omgevingen in de echte wereld is essentieel voor help ons te bepalen hoe deze tools het best kunnen worden gebruikt om onze klanten een beter leven te helpen leiden. "

Geschreven door Sarah Glynn