Blindedarmontsteking - Antibiotica, vaak levensvatbaar alternatief voor chirurgie

Chirurgie hoeft niet de eerste behandelingslijn te zijn voor acute ongecompliceerde blindedarmontsteking, onderzoekers van de Nottingham Nierdegenerale afdeling voor spijsverteringsziekten, Engeland, meldden in de BMJ (British Medical Journal). Vaak is het gebruik van antibiotica een veilig en levensvatbaar alternatief, legden de auteurs uit.
Als achtergrondinformatie verklaarden de onderzoekers dat sinds 1889 appendicectomie - het operatief verwijderen van de ontstoken appendix - de standaardbehandeling is geweest voor acute appendicitis. Artsen zijn ervan uitgegaan dat het risico op complicaties, zoals infectie of perforatie, te hoog is zonder operaties.
Volgens recente onderzoeken leidt antibioticatherapie echter tot minder problemen en complicaties dan chirurgie voor patiënten met ongecompliceerde appendicitis. De onderzoeken hebben echter in beide gevallen overtuigend bewijsmateriaal niet opgeleverd, schreven de onderzoekers.
De auteurs gaan na hoe een veilige en effectieve antibioticumtherapie kan zijn, vergeleken met een operatie, als een eerste behandeling voor ongecompliceerde acute appendicitis.
Ze verzamelden gegevens van vier gerandomiseerde, gecontroleerde studies bij de mens waaronder 900 volwassenen; ze waren allemaal gediagnosticeerd met ongecompliceerde acute appendicitis. 470 van hen werden willekeurig geselecteerd om antibiotica te ontvangen, terwijl 430 hun appendixes operatief hadden verwijderd.
Om bias te minimaliseren, werden studieontwerp en kwaliteitsvariaties in aanmerking genomen.
Antibioticatherapie was gekoppeld aan een slaagpercentage van 63% na twaalf maanden en een relatieve vermindering van 31% van de complicaties.
De auteurs vonden dat er een significante vermindering van complicaties (39%) was, vergeleken met chirurgie, na uitsluiting van die in één studie die van antibiotica naar chirurgie was overgestapt.
68 patiënten in de antibiotica-groepen werden opnieuw opgenomen in het ziekenhuis met terugkerende symptomen, waarvan er 4 een normale appendix en 13 gecompliceerde appendicitis hadden. Drie van hen werden met succes behandeld met verdere antibioticatherapie.
De duur van het verblijf in een ziekenhuis en het risico op appendicitiscomplicaties waren vergelijkbaar in zowel de antibiotica- als de operatiegroep (wanneer alle studies in aanmerking werden genomen).
De onderzoekers legden uit:

"(Gebruik van antibiotische therapie bij acute ongecompliceerde appendicitis) is over het hoofd gezien op basis van traditie in plaats van bewijs ..."

Patiënten met een ongecompliceerde blindedarmontsteking, plus degenen wier diagnose niet zeker is, zouden misschien een "wait, watch and treat" -benadering moeten krijgen, suggereren de auteurs.

Snelle chirurgie moet nog steeds de "gouden standaard" zijn voor mensen met duidelijke tekenen van perforatie of ontsteking van de buikwand (peritonitis), benadrukte zij.
De onderzoekers concludeerden:

"(antibioticumtherapie) is een veilige initiële therapie voor patiënten met ongecompliceerde acute appendicitis en verdient overweging als primaire behandelingsoptie voor vroege ongecompliceerde appendicitis."

Begeleidende redactie in hetzelfde tijdschrift

Dr. Olaf Bakker, werkzaam bij de afdeling Heelkunde van het Universitair Medisch Centrum, Utrecht, zegt dat een conservatieve benadering van blindedarmontsteking "belangrijke zekere nadelen" heeft. Tijdens de eerste 12 maanden is het recidiefpercentage maximaal 20%.
Dr. Bakker schreef:

"(tot we meer overtuigende resultaten en resultaten op langere termijn hebben) zal blindedarmoperatie voor ongecompliceerde appendicitis waarschijnlijk doorgaan."

Geschreven door Christian Nordqvist