Zijn kwaliteitsindicatoren voor traumazorg gekoppeld aan klinische resultaten? Ja en nee

Er is een duidelijk verband tussen verschillende kwaliteitsindicatoren ontwikkeld door het Committee of Surgeons Committee on Trauma en klinische uitkomsten, een nieuw onderzoek gepubliceerd in JAMA geopenbaard.
In de VS zijn traumatische letsels de vijfde meest voorkomende doodsoorzaak en de belangrijkste doodsoorzaak bij personen jonger dan 45 jaar. Vanwege de hogere sterftecijfers, ziekte en kosten van de zorg voor mensen met traumatische letsels, is het verbeteren van de zorg voor deze patiënten een cruciale nationale prioriteit. Op basis van consensus van experts om loyaliteit aan best practices te meten en kwaliteitsmeting te bevorderen, heeft het Committee of Trauma (ACSCOT) van het American College of Surgeons een verzameling kwaliteitsindicatoren ontwikkeld.
Om de connectie tussen ACSCOT kwaliteitsindicatoren en sterfte in het ziekenhuis en de dood of ernstige complicaties te analyseren, voerden Laurent G. Glance, MD, van de University of Rochester School of Medicine, Rochester, NY en collega's een transversaal onderzoek uit . Het team onderzocht de gegevens van 210.942 personen die tussen 2000 en 2009 waren opgenomen in 33 traumacentra in Pennsylvania.
De onderzoekers verklaren:

"Zeven van de ACSCOT kwaliteitsindicatoren waren geassocieerd met ofwel verhoogde (1) sterfte in het ziekenhuis of (2) overlijden of ernstige complicaties."

Sommige van de kwaliteitsindicatoren lieten zien dat de klinische impact buitengewoon sterk leek. De onderzoekers zeggen:

"Bijvoorbeeld, traumapatiënten met een GCS-score [Glasgow Coma Scale] scoren minder dan 12 die geen CT-scan [computertomografie] hebben ontvangen hadden een viervoudig verhoogd risico op mortaliteit en bijna drievoudig hoger risico op overlijden of grote complicaties Op dezelfde manier ervoeren patiënten die werden opgenomen met een schotwond in de buik die niet-operatief werd behandeld, een vijfvoudige hogere kans op sterfte in vergelijking met die welke een operatie ondergingen. "

Hoewel de resultaten van het onderzoek bij complexe patiënten met meerdere letsels erop wijzen dat sommige maatregelen de validiteit van het gezichtsvermogen kunnen missen voor het identificeren van slechte zorg.
De onderzoekers concluderen:

"De volgende versie van ACSCOT-procesmaatregelen moet gebaseerd zijn op het beste beschikbare bewijsmateriaal en zorgvuldig worden gevalideerd voordat ze worden geaccepteerd als basis voor evaluatie van het traumacentrum en kwaliteitsverbetering. Vanwege de complexiteit van traumazorg, is het doel om evidence-based te creëren en klinisch geldige procesmaatregelen zullen waarschijnlijk zeer uitdagend zijn. "

In een uitgenodigde reactie legt Charles D. Mabry, MD, van de Universiteit van Arkansas voor Medische Wetenschappen, Pine Bluff, Ark, uit dat de wereld voor kwaliteitsverbetering weggaat van procesmaatregelen naar uitkomstmaten.
Mabry legt uit:

"De huidige ACSCOT kwaliteitsindicatoren (en zelfs enkele verificatienormen voor traumacentra) zijn meestal procesmaatregelen, ontwikkeld vanuit een consensusproces.
Uiteindelijk geven patiënten er meestal niet echt om uit welke processen we wel of niet doen; ze geven alleen om hoe goed ze onder onze zorg doen. "

Dr. Mabry stelt dat goede procestols niet noodzakelijk kwalitatief goede maatregelen zijn. Hij zegt:

"Hoewel ze goed en innovatief zijn in hun tijd, behoren deze procescontrolefilters en -standaarden tot de geschiedenis van traumazorg. Het is nu tijd voor ons om de pagina om te slaan en nieuwe hoofdstukken te schrijven."

Geschreven door Grace Rattue