Atriale fibrillatie Rhythm Control Vs. Rate Control, A Comparison

Een observationeel onderzoek waarin onderzoekers vergeleken of het ritme waarbij geneesmiddelen worden toegediend aan patiënten met atriale fibrillatie (AF) effectiever is dan de snelheidscontrole met betrekking tot mortaliteit bij deze patiënten, toonde aan dat na vier jaar behandeling er slechts een kleine verschil binnen in mortaliteit. De studie publiceerde echter eerst online in Archives of Internal Medicine onthulde dat de ritmecontrole kan worden gekoppeld aan betere langetermijnresultaten.
Volgens achtergrondinformatie van het onderzoek lijden ongeveer 2,3 miljoen Amerikanen en 250.000 Canadezen aan AF, wat een snelle, onregelmatige hartslag is die ingewikkelde behandelingen vereist, waarbij vaak snelheidscontrolemiddelen, antiarrhythmica of anticoagulantia en / of ablatieve technieken worden gebruikt, dwz een procedure waarbij een katheter is betrokken om de anatomische bron van de atriale fibrillatie te elimineren.
De onderzoekers schrijven:

"Er blijft controverse over de keuze van behandelingsstrategieën voor ritmecontrole versus snelheidsbeheersing voor atriale fibrillatie (AF). Een recente klinische studie liet geen verschil zien in de vijfjaarlijkse mortaliteit tussen de twee behandelingen.We probeerden te bepalen of de twee strategieën een vergelijkbare effectiviteit hebben indien toegepast op een algemene populatie van patiënten met AF met een langere follow-up. "

Voor hun studie, Raluca Ionescu-Ittu, Ph.D., van de Harvard School of Public Health in Boston en het team selecteerde patiënten boven de leeftijd van 66 jaar uit een populatiegebaseerde Canadese database in Quebec van 1999 tot 2007 die geen AF ontving -gerelateerde medicijnen in het jaar voordat ze in het ziekenhuis werden opgenomen, maar die binnen zeven dagen na ontslag uit het ziekenhuis AF-geneesmiddelen kregen.
De onderzoekers verklaren:

"We vonden dat met toenemende follow-uptijd de sterfte onder de patiënten die pas gestarte ritmebestrijdingsbehandeling kregen, geleidelijk afnam in vergelijking met degenen die tariefcontrolemiddelen begonnen, en na acht jaar follow-up een vermindering van 23 procent bereikten," opmerkend dat recente klinische onderzoeken die de twee behandelingen vergeleek "concludeerde dat er geen verschillen in mortaliteit zijn tussen de twee behandelstrategieën."

Zij concluderen met schrijven: "Gedurende de eerste vier jaar na de start van de behandeling zijn onze resultaten in een op de populatie gebaseerd monster vergelijkbaar met de resultaten van de recente klinische onderzoeken .Daarnaast vonden we een tendens naar een langdurig beschermend effect voor ritmecontrole De langetermijnvoordelen van ritmebestrijdingsgeneesmiddelen in AF die in deze studie worden gevonden, moeten in toekomstige onderzoeken worden beoordeeld. "
Thomas A. Dewland, M.D., en Gregory M. Marcus, M.D., M.A.S., van de Universiteit van Californië in San Francisco, vroegen in een gelinkte editorial: "Hoe kunnen we dit onverwachte resultaat het beste interpreteren, gezien het tegenovergestelde bewijs van eerdere gerandomiseerde studies?"
Ze concludeerden:

"Hoewel de bevindingen van Ionescu-Ittu et al provocerend zijn, zijn ze onvoldoende om een ??universele strategie voor ritmecontrole aan te bevelen voor alle patiënten met AF." Randomisatie is een krachtig hulpmiddel dat helaas niet betrouwbaar kan worden gereproduceerd met statistische modellering. "

Geschreven door Petra Rattue