Bacteriën kunnen Morph cellen in stamcellen brengen

Bacteriën hebben het vermogen om de gastheerweefselcellen die ze infecteren om te zetten als stamcellen die zich vervolgens kunnen differentiëren in vrijwel elk ander type cel, waardoor de insecten zich kunnen verspreiden naar andere delen van het lichaam.
Onderzoekers aan de Universiteit van Edinburgh deden deze opmerkelijke ontdekking tijdens het bestuderen van muizen die besmet waren met bacteriën die lepra veroorzaken, een besmettelijke ziekte die het zenuwstelsel aantast.
Ze stellen voor dat de bevinding stamcelonderzoekers helpt om soortgelijke mechanismen te gebruiken om nieuwe stamcelbehandelingen voor degeneratieve aandoeningen te ontwikkelen.
Ze schrijven over hun bevindingen in het 17 januari nummer van het tijdschrift Cel.
Senior onderzoeker Anura Rambukana, voorzitter van Regeneration Biology in Edinburgh, zegt in een persverklaring:
"Bacteriële infecties kunnen de samenstelling van een cel volledig veranderen, wat een breed scala aan implicaties zou kunnen hebben, onder meer bij stamcelonderzoek."

Leprosy Bacterium verbergt zich in Schwann-cellen en maakt ze vervolgens Morphs

Terwijl ze bestudeerden wat er gebeurt als de lepra bacterie muizen infecteert, hebben Rambukana en collega's ontdekt dat in de vroege stadia van de infectie het virus zichzelf beschermt tegen het immuunsysteem van de gastheer door zich te verstoppen in Schwann-cellen, de cellen die de zenuwcellen die signalen dragen ondersteunen en beschermen .
Maar zodra de infectie is vastgesteld, gaat de bacterie vervolgens over het herprogrammeren van de Schwann-cellen om als stamcellen te worden.
Dit is de manier waarop de ziekte inslaat en zenuwbeschadiging veroorzaakt: zodra de Schwann-cellen opnieuw zijn geprogrammeerd in stamcellen, verliezen ze hun vermogen om zenuwcellen te beschermen, wat op zijn beurt voorkomt dat zenuwsignalen naar de hersenen gaan.
Net als bij typische stamcellen, hebben de omgezette cellen dan het potentieel om te differentiëren in andere celtypen, zoals spiercellen. Dit helpt de bacterie uit het zenuwstelsel naar ander weefsel te verspreiden.

Bacterium verspreidt zich ook door het immuunsysteem voor de gek te houden

De onderzoekers waren ook verrast dat de bacterie in staat is om het immuunsysteem voor de gek te houden door het uit te spreiden: door eiwitten af ??te scheiden die chemokinen worden genoemd en immuuncellen oproepen, die vervolgens de bacterie oppikken en de infectie verspreiden.
Ze geloven dat deze mechanismen die door de lepra-bacterie worden gebruikt ook bij andere infectieziekten kunnen voorkomen.
Rambukkana zegt:
"Een beter begrip van hoe dit gebeurt zou kunnen helpen bij het opsporen van bacteriële infectieziekten, zoals lepra, veel eerder."

Het mechanisme zou een minder risicovolle manier kunnen zijn om stamcellen te maken

Rambukkana zegt dat ze geïntrigeerd zijn door hun ontdekking, omdat het de eerste keer is dat ze functionerend volwassen weefsel hebben zien herprogrammeren in stamcellen door een natuurlijke bacteriële infectie. Dit is van belang voor stamcelonderzoekers omdat een dergelijk proces niet het risico met zich meebrengt om tumoren te creëren, wat een reëel risico is wanneer wetenschappers proberen cellen te programmeren om pluripotente stamcellen te worden.
"Potentieel zou je de bacteriën kunnen gebruiken om de flexibiliteit van cellen te veranderen, ze in stamcellen te veranderen en dan de standaard antibiotica te gebruiken om de bacteriën volledig te doden, zodat de cellen dan veilig getransplanteerd kunnen worden naar weefsel dat beschadigd is door degeneratieve ziekte," suggereert Rambukkana.
Rob Buckle, hoofd regeneratieve geneeskunde bij de Medical Research Council, zegt:
"In de toekomst kan deze kennis wetenschappers helpen om de veiligheid en het nut van in een laboratorium geproduceerde pluripotente stamcellen te verbeteren en de ontwikkeling van nieuwe regeneratieve therapieën voor een reeks ziekten bij de mens te stimuleren, die momenteel onmogelijk te behandelen zijn."
Het onderzoek werd gefinancierd door de Amerikaanse National Institutes of Health.
Geschreven door Catharine Paddock PhD