Olympische Spelen in Beijing Luchtvervuiling verandert in de volksgezondheid

Een studie in de 16 mei-editie van JAMA laat zien dat veranderingen in luchtvervuiling tijdens de Olympische Spelen van 2008 in Beijing verband hielden met veranderingen in biomarkers van systemische ontsteking en trombose, naast de meting van de cardiovasculaire fysiologie bij gezonde jonge mensen.
De achtergrondinformatie van de studie stelt:

"Luchtvervuiling is een risicofactor voor hart- en vaatziekten (CVD), maar de mechanismen waardoor luchtverontreiniging leidt tot HVZ is niet goed begrepen Hypothesizeerde mechanismen met bijbehorende biomarkers omvatten systemische ontsteking en trombose of endotheliaal [dunne laag cellen die het hart omlijnen en bepaalde vaten en holtes in het lichaam] disfunctie.
Als voorwaarde voor het hosten van de Olympische Spelen van 2008 stemde de Chinese regering ermee in om de luchtkwaliteit in Beijing tijdelijk en aanzienlijk te verbeteren voor de Olympische Spelen en de daaropvolgende Paralympics. Dit bood een unieke gelegenheid om een ??quasi-experimenteel ontwerp te gebruiken waarbij blootstellingen en biomarkers werden gemeten bij aanvang (pre-Olympische Spelen), na een verandering in vervuiling (tijdens de Olympische Spelen) en vervolgens herhaald na een verwachte terugkeer naar de basislijn (post-post). Olympische Spelen)."

David Q. Rich, Sc.D., van de Rochester University in New York, en zijn team besloten een onderzoek uit te voeren om te onderzoeken of markers gekoppeld aan CVD-pathofysiologische pathways, dwz biomarkers voor systemische ontsteking en trombose, hartslag en bloeddruk gevoelig zijn voor veranderingen in luchtvervuiling.
Het team nam dagelijks metingen van luchtverontreinigende stoffen en mat verschillende biomarkers, waaronder hartslag en bloeddruk, bij 125 gezonde jonge volwassenen vóór, tijdens en na de Olympische Spelen van 2008, dwz van 2 juni tot 30 oktober. De verschillende biomarkers omvatten maatregelen die verband houden met systemische ontsteking. , zoals fibrinogeen, C-reactief proteïne [CRP] en ??aantal witte bloedcellen [WBC], evenals trombose of endotheeldisfunctie, dwz plaatjesactiveringsmarkers P-selectine [sCD62P] en ??oplosbaar CD40-ligand [sCD40L], en de kleefstof endotheliale glycoproteïne von Willebrand-factor.
Het team merkte op dat de concentraties van deeltjesvormige en gasvormige verontreinigende stoffen aanzienlijk daalden van -13% tot -60% van de pre-Olympische tot de tijdens-Olympische periode. De verminderingen tijdens deze periode werden genoteerd als een gemiddelde concentratie van zwaveldioxide (-60%), koolmonoxide (-48%), stikstofdioxide (-43%), elementaire koolstof (-36%), PM2.5 (-27 %), organische koolstof (-22%) en sulfaat (-13%) van de pre-olympische periode tot de olympische periode.
De onderzoekers verklaren:

"Daarentegen namen de ozonconcentraties toe (24 procent) .De concentraties van verontreinigende stoffen stegen over het algemeen aanzienlijk van de periode tussen de en na de Olympische periode voor alle verontreinigende stoffen (21 procent tot 197 procent) behalve ozon (-61 procent) en sulfaat (-47 procent )."

Statistisch gezien werden belangrijke verbeteringen waargenomen in SCD62P-niveaus met -34,0% en in de von Willebrand-factor met -13,1%. Na correctie voor meerdere variabelen bleken de veranderingen in andere uitkomsten niet statistisch belangrijk te zijn.
De onderzoekers merkten op dat wanneer de concentraties van verontreinigende stoffen in de post-olympische periode toenamen, de meeste resultaten gemiddeld pre-olympisch niveau waren, afgezien van de sCD62P-niveaus en systolische bloeddrukniveaus, die aanzienlijk slechter waren dan vergeleken met de tijdens-olympische periode. In een afsluitende verklaring schrijven de onderzoekers:

"De fractie van bovengenoemde detectielimietwaarden voor CRP werd verlaagd van 55 procent in de pre-Olympische periode tot 46 procent in de tijdens-Olympische periode en verder verlaagd tot 36 procent in de periode na de Olympische Spelen. concentraties waren consistent geassocieerd met statistisch significante toenames in fibrinogeen, von Willebrand-factor, hartfrequentie, sCD62P en SCD40L-concentraties Hoewel deze bevindingen van onzekere klinische betekenis zijn, biedt deze studie quasi-experimentele, mechanistische gegevens ter ondersteuning van het argument dat luchtverontreiniging een globale risicofactor voor HVZ zijn. "

Redactioneel: China's Air Quality Dilemma - Verzoening van economische groei met milieubescherming

In een bijbehorend redactioneel schrijven Francesca Dominici, Ph.D., en Murray A. Mittleman, M.D., Dr.P.H., van Boston's Harvard School of Public Health:

"Het dilemma van China, zoals veel landen met opkomende industrieën, is hoe snelle economische groei te verzoenen met milieubescherming.In de afgelopen decennia heeft China industrialisatie en verstedelijking bereikt, maar China is veel minder succesvol in het handhaven van de kwaliteit van stedelijke lucht. Factoren uitdagen de implementatie van luchtverontreinigingscontroles in China: sterke afhankelijkheid van kolen als hoofdverwarmingssysteem, vooral in gesubsidieerde woningen, gebrek aan politieke prikkels om tragere groei te verhandelen voor minder vervuiling, economische factoren: de meeste Chinese fabrieken en energiecentrales draaien op extreem dunne marges en boetes voor vervuiling zijn over het algemeen lager dan de kosten van het beheersen van emissies, en economische transformatie van het landschap, van alomtegenwoordige bouwplaatsen tot de snelle expansie van het wagenpark van de natie.
Als luchtvervuiling in China en andere Aziatische landen niet kan worden beheerst, kan dit zich uitbreiden naar andere continenten. Een recente studie door Lin et al biedt overtuigend bewijs dat Aziatische emissies maar liefst 20 procent van de vervuiling op de grond in de Verenigde Staten vertegenwoordigen. Schone lucht is een gedeelde wereldwijde hulpbron. Het is in het algemeen belang om de luchtkwaliteit te handhaven voor de bevordering van de wereldwijde gezondheid. "

Geschreven door Petra Rattue