Bevacizumab verbetert de overleving niet bij sommige oudere longkankerpatiënten

Een studie gepubliceerd in het nummer van 18 april van JAMA, onthult dat Medicare verzekerd is niet-kleincellige longkanker (NSCLC) patiënten ouder dan 65 jaar, die ontvangen bevacizumab, naast het standaard chemotherapieschema carboplatine en paclitaxel, geen verbeterde overleving vergeleken met patiënten die alleen carboplatine en paclitaxel kregen.
De bevindingen van de studie werden gepresenteerd door Deborah Schrag, M.D., M.P.H., van het Dana-Farber Cancer Institute, Boston, op een JAMA media-briefing bij de National Press Club.
Bevacizumab werd door de Amerikaanse Food and Drug Administration goedgekeurd voor de behandeling van NSCLC in 2006.
De onderzoekers zeiden:

"Een eerder gerandomiseerde studie toonde aan dat het toevoegen van bevacizumab aan carboplatine en paclitaxel de overleving verbeterde bij niet-kleincellige longkanker (NSCLC) in de subgroep, maar langere overleving werd niet waargenomen in de subgroep van patiënten van 65 jaar of ouder.
Ondanks de onzekerheid over de voordelen van de bevolking van 65 jaar of ouder, hebben de Centra voor Medicare & Medicaid Services (CMS) de bevacizumab-therapie behandeld voor haar ingeschrevenen na goedkeuring door de FDA (Food and Drug Administration).
Er is weinig bekend over hoe clinici werkzaamheidsstudies hebben geïnterpreteerd om behandelaanbevelingen te formuleren en geven aan dat ongeveer tweederde van de patiënten met longkanker hun diagnose krijgen op de leeftijd van 65 of ouder, waardoor het vaststellen van het overlevingsvoordeel van bevacizumab in de Medicare-populatie een prioriteit is voor geïnformeerde besluitvorming. "

Om te bepalen of bevacizumab naast carboplatine-paclitaxel werd gekoppeld aan een verbeterde overleving in de Medicare-populatie, voerde Dr. Schrag en haar team een ??studie uit onder 4.168 Medicare-begunstigden van 65 jaar en ouder met vooruitgang (stadium IIIB of stadium IV), niet-squameus cel-NSCLC gediagnosticeerd in 2002-2007.
Het team gebruikte analytische strategieën om de verstorende en selectiebias aan te pakken die werd veroorzaakt door het gebrek aan willekeurige behandeling van de behandeling in observationele studies die de mogelijkheid om geldige conclusies te trekken over causaliteit zou kunnen beperken.
Op basis van het diagnosejaar en type initiële chemotherapie, toegediend binnen 4 maanden na diagnose, heeft het team patiënten gecategoriseerd in drie cohorten:

• Diagnose in 2002-2005 en carboplatine-paclitaxel-therapie.


• Diagnose in 2006-2007 en carboplatine-paclitaxel-therapie.


• Diagnose in 2006-2007 en behandeling met bevacizuman-carboplatine-paclitaxel.

Het team gebruikte verschillende modellen en analyses om de algehele overleving en de associaties tussen carboplatine-paclitaxel langs of naast bevacizumab te vergelijken.
Voor patiënten die carboplatin-paclitxael kregen in 2006-2007 en 2002-2005, vond het team dat de mediane totale overleving respectievelijk 8,9 maanden en 8,0 maanden was, vergeleken met 9,7 maanden voor degenen die de bevacizumab-combinatie kregen.
Eenjarige overlevingskansen waren:

• 40,1% voor carboplatin-paclitaxel in 2006-2007


• 35,6% voor carboplain-paclitaxel in 2002-2005

39,6% voor bevacizumab-carboplatin-paclitaxel in 2006-2007

Beheersing van demografische en klinische kenmerken in aangepaste modellen, de onderzoekers vonden geen aanzienlijk verschil in totale overleving tussen de drie cohorten.
Volgens de onderzoekers toonden de 4 voor de propositascore aangepaste modellen geen bewijs dat bevacizumab-carboplatine-paclitaxel superieur was aan carboplatine-paclitaxel. Bovendien ontdekten de onderzoekers dat geen van beide subgroep- of gevoeligheidsanalyses bevacizumab verbond met een overlevingsvoordeel.
De onderzoekers concluderen:

"In de toekomst, voor maligniteiten zoals NSCLC die oudere patiënten onevenredig beïnvloeden of waar het CMS een groot deel van de behandelingskosten dekt, kunnen onderhandelingen met farmaceutische sponsors van cruciale trials een adequate vertegenwoordiging van oudere patiënten en / of vooraf geplande subgroepanalyses die relevant zijn voor de Medicare verplicht stellen bevolking.
Als deze informatie ontbreekt, moeten artsen vertrouwen op gegevens over de werkzaamheid van de subgroepanalyse van gerandomiseerde studies, observationele gegevens zoals dit rapport en hun klinische oordeel om aanbevelingen voor de behandeling te doen.
Aangezien geen van de subgroepanalyses van werkzaamheidsstudies noch van observationele gegevensanalyses een voordeel aantoont voor het toevoegen van bevacizumab aan standaard carboplatine-paclitaxel-therapie, moet bevacizumab in deze context niet als een standaardbehandeling worden beschouwd. Artsen moeten voorzichtig zijn bij het doen van behandelingsaanbevelingen en moeten bevacizumab oordeelkundig gebruiken voor hun oudere patiënten. "

Geschreven door Grace Rattue