Biomarkers ontdekt die artsen kunnen helpen bij de behandeling van schizofrenie

Volgens onderzoekers van de University of California, San Diego School of Medicine, is een set laboratoriumgebaseerde biomarkers gevonden die kunnen helpen bij het verklaren van afwijkingen op basis van de hersenen bij schizofrenie. Hun bevindingen zijn gepubliceerd in de online-editie van PLoS ONE, waarin wordt uitgelegd hoe de endofenotypen kunnen profiteren van clinici die het vaak moeilijk vinden om deze veelzijdige en verwarrende psychische stoornis, bekend als schizofrenie, te identificeren en te behandelen.
"Een groot probleem in de psychiatrie is dat er momenteel geen laboratoriumtests zijn die helpen bij de diagnose, begeleiding van behandelbeslissingen, of hulp bij het voorspellen van behandelingsreacties of -resultaten," Gregory A. Light, Ph.D., universitair hoofddocent psychiatrie en de eerste studie auteur, zei.
Artsen hebben altijd moeite gehad met het diagnosticeren en behandelen van schizofrenie. Ongeveer 3 miljoen mensen in de Verenigde Staten lijden aan de aandoening, die ongeveer 1 procent van de bevolking is. Het wordt begrepen als een psychische aandoening die normale denkprocessen en grillig gedrag verstoort. Dit kan soms gevaarlijk zijn omdat ze moeite hebben om onderscheid te maken tussen wat echt is en wat niet.
Enkele veel voorkomende symptomen van schizofrenie:

• hallucinaties - Dingen die de patiënt hoort, ziet, ruikt of aanvoelt die niemand anders kan. Bijvoorbeeld stemmen horen.
• Delusions - Valse overtuigingen die geen deel uitmaken van de cultuur van de patiënt, en nog steeds geloven, zelfs nadat mensen hebben bevestigd dat het niet waar is. Ze hebben bijvoorbeeld het idee dat mensen erop uit zijn om ze te schaden, of geloven dat ze iemand anders zijn, zoals een historische persoon.
• Ongeorganiseerde spraak en denken - Ze hebben ernstige problemen met gevoelens, gedrag en denken. Ze vinden het moeilijk om hun gedachten logisch te verbinden, maken wat ze zeggen moeilijk te begrijpen omdat het geen zin heeft.

Light, die ook leiding geeft aan de psychische ziekte, onderzoek, onderwijs en klinisch centrum van het San Diego VA Healthcare System, zei: "Schizofrenie is een van de meest ernstige en invaliderende aandoeningen in alle categorieën van medicijnen."
Tot op de dag van vandaag zijn de oorzaken van schizofrenie niet bekend. Er zijn echter aanwijzingen dat het waarschijnlijk op genetische componenten is gebaseerd, omdat de ziekte in sommige families voorkomt.

Wanneer patiënten hun innerlijke ervaringen beschrijven (wat zij in hun hoofd ervaren), kunnen artsen schizofrenie diagnosticeren.
"Maar zelfs de beste clinici worstelen met diagnostische complexiteiten op basis van soms fuzzy klinische fenomenologie," zei Light. Hij legde verder uit hoe "veel schizofreniepatiënten cognitieve en functionele beperkingen hebben" en dat is wat het moeilijk maakt om uit te leggen wat zij denken.
Een selecte batterij van neurofysiologische en neurocognitieve biomarkers werd onderzocht door Light en zijn team om te controleren of het specialisten ten goede kon komen met betrouwbare, nauwkeurige, langetermijnindicatoren voor hersenstoornissen, zelfs als duidelijke symptomen van de stoornis niet duidelijk waren. Ze gebruikten hoofdhuidsensoren om reacties in de hersenen te meten met eenvoudige geluiden, met biomarkers variërend van tests van aandacht en geheugen tot fysiologische beoordelingen van basale perceptuele processen.

De markers werden gemeten bij 550 schizofreniepatiënten en een jaar later werden 200 van hen opnieuw getest. De resultaten toonden aan dat de meeste markers bij de patiënten aanzienlijk abnormaal waren, matig stabiel waren tussen de beoordelingen en niet beïnvloed waren door kleine variaties in de klinische status van elke deelnemer.
Verder onderzoek moet, volgens Light, worden gedaan om te testen of de endofenotypen andere psychiatrische stoornissen kunnen onderscheiden, om te laten zien wat de respons van de patiënt zou zijn op verschillende geneesmiddelen of niet-farmacologische interventies, of mogelijk om te bepalen welke patiënten een hoge kans op het ontwikkelen van een psychotische ziekte.
Light concludeerde: "Wij geloven dat deze paper een belangrijke stap is naar validatie van laboratoriumgebaseerde biomarkers voor gebruik in toekomstige genomische en klinische behandelingsstudies van schizofrenie."
Geschreven door Sarah Glynn