Botmedicijn teriparatide toegediend via draadloze microchip

Een menselijke proef gebruikte met succes een geïmplanteerde, programmeerbare, draadloze microchip om teriparatide af te geven, een botmedicijn voor postmenopauzale vrouwen die gediagnosticeerd waren met osteoporose, onderzoekers van MicroCHIPS, Harvard Medical School en MIT rapporteerden in het tijdschrift Wetenschap Translationele geneeskunde. De auteurs voegden eraan toe dat dit geautomatiseerde systeem net zo veilig en effectief is, en veel handiger dan meerdere subcutane injecties, de standaardtherapie.
Hoofdauteur, Robert Farra, MicroCHIPS President en Chief Operating Officer, zei:

"Deze gegevens valideren de microchipbenadering van meerjarige medicijnafgifte zonder de noodzaak voor frequente injecties, die het beheer van vele chronische ziekten zoals osteoporose kunnen verbeteren, waarbij therapietrouw een significant probleem is.
We kijken er naar uit om verdere vooruitgang te boeken om ons eerste apparaat verder te ontwikkelen in de richting van wettelijke goedkeuringen, en daarnaast een reeks producten te ontwikkelen voor gebruik op belangrijke ziektedomeinen zoals osteoporose, hart- en vaatziekten, multiple sclerose, kanker en chronische pijn. "

In deze studie ontvingen zeven vrouwen na de menopauze die de diagnose osteoporose hadden gekregen, teriparatide, een medicijn voor de behandeling van osteoporose, door middel van microchipafgifte gedurende vier maanden, in plaats van elke dag een injectie te krijgen. De deelnemers waren tussen de 65 en 70 jaar oud.
Het hoofddoel van de menselijke studie was om de PK (farmacokinetiek) van teriparatide te beoordelen, die werd vrijgemaakt van de geïmplanteerde microchips. De farmacokinetiek kijkt naar de werking van een medicijn in het menselijk lichaam gedurende een bepaalde tijd - het proces van absorptie, distributie, lokalisatie in weefsels, biotransformatie en uitscheiding. Ze hebben ook de bioactiviteit van teriparatide beoordeeld en de betrouwbaarheid en "reproduceerbaarheid van het vrijmaken van het geneesmiddel uit het hulpmiddel" geëvalueerd.

De geïmplanteerde microchip en teriparatide bleken biocompatibel te zijn; er waren geen ongunstige immuunreacties. In feite waren de PK-profielen van het implantaat vergelijkbaar en hadden minder variaties in vergelijking met geïnjecteerd teriparatide. Het implantaat bleek ook op de juiste momenten teriparatide af te geven. "Geneesmiddelafgifte en -evaluatie bij patiënten vond plaats gedurende een periode van een maand en verschafte proof-of-concept-metingen van geneesmiddelafgifte en duurzaamheid van het apparaat die de levensvatbaarheid van implanteerbare apparaten gedurende 12 maanden of langer ondersteunen".
Lokale anesthesie werd gebruikt wanneer de microchip werd geïmplanteerd en opnieuw wanneer deze werd geëxplanteerd. Volgens deze studie werd het apparaat goed verdragen en de vrouwen zeiden dat ze de procedure zouden herhalen.
Behandelend chirurg, Pia Georg Jensen, MD., Zei:

"Elke procedure duurde minder dan 30 minuten, de patiënten konden de faciliteit verlaten en gingen zonder begeleiding naar huis."

De biologische markers van botvorming (P1NP) en botresorptie (CTX) van patiënten werden gemeten om de werkzaamheid en botbreukrisicoreverbetering te beoordelen. Veranderingen in serumcalcium, CTX en P1NP veroorzaakt door de therapie met geneesmiddelimplantaten waren vergelijkbaar met die gevonden in andere studies die de resultaten van teriparatide-injecties maten.

Co-auteur, Robert Neer, zei:

"Een microchip die teriparatide blijft leveren met deze of soortgelijke consistentie en efficiëntie over 12 tot 24 maanden kan de botmassa, dichtheid, architectuur en sterkte verbeteren."

Co-auteur, Robert Langer, ScD, zei:

"Deze studie laat zien hoe geneesmiddelen kunnen worden toegediend via een implanteerbaar apparaat dat op afstand kan worden gecontroleerd en gecontroleerd, nieuwe mogelijkheden biedt om de behandeling voor patiënten te verbeteren en het potentieel van telegeneeskunde te realiseren. tijdsverband met de gezondheid van hun patiënt, en patiënten zijn bevrijd van de dagelijkse herinnering of last van de ziekte door de behoefte aan regelmatige injecties te elimineren. "

Geschreven door Christian Nordvist