Kanker overlevers en partners Meer vatbaar voor angst dan depressie

Langdurige overlevenden van kanker hebben niet een veel hoger risico op het ontwikkelen van een depressie dan gezonde mensen, maar ze hebben meer kans op angst.
De bevinding werd vandaag gepubliceerd in The Lancet Oncology en schetst dat niet alleen de overlevenden risico lopen op angst, maar hun partners worden geconfronteerd met vergelijkbare niveaus van depressie en hogere niveaus van angst dan de overlevenden zelf.
Hoofdauteur Alex Mitchell van het Leicester General Hospital in het Verenigd Koninkrijk zei:

"Depressie is een belangrijk probleem na kanker, maar het neigt ertoe om binnen 2 jaar na een diagnose te verbeteren, tenzij er een verdere complicatie is. Angst is minder voorspelbaar en vormt zelfs na 10 jaar een bron van zorg, maar detectie van angst is over het hoofd gezien vergeleken met screening op nood of depressie "

Tegen 2020 wordt verwacht dat het aantal mensen met de diagnose kanker jaarlijks 21 miljoen zal overschrijden.
Overlevenden van kanker leven langer - bijna 70% van de patiënten leeft ten minste vijf jaar na de diagnose, maar er is niet veel bekend over de invloed van kanker op de mentale gezondheid van overlevenden en hun families.
De huidige studie onthulde dat terwijl de niveaus van depressie bij volwassen kankerpatiënten twee jaar of langer na de diagnose vrijwel identiek zijn aan die voor volwassenen zonder voorgeschiedenis van kanker (11,6% versus 10,2%), overlevenden significant meer kans op het ontwikkelen van angst (27%), stijgend tot 50% waarschijnlijkheid in de 10 jaar of meer na diagnose.
Bovendien lijken overlevenden en hun partners vergelijkbare niveaus van depressie te ervaren, maar partners leken nog meer angst te ervaren dan overlevenden (28% versus 40,1%).
De meta-analyse en de systematische review analyseerden 43 vergelijkingen in 27 publicaties waaraan bijna een half miljoen deelnemers deelnamen en documenteerden de prevalentie van angst en depressie bij volwassenen met kanker minstens twee jaar na de diagnose.

Mitchell concludeerde:

"Onze resultaten suggereren dat, na een diagnose van kanker, de mate van angstgevoelens bij zowel patiënten als hun familieleden blijft bestaan.Wanneer patiënten uit de ziekenhuiszorg worden ontslagen, ontvangen zij meestal alleen periodieke controles van hun medische teams en deze autonomie in de post -acute periode kan angst veroorzaken.
Verder is het aanbieden van revalidatie en specialistische emotionele hulp momenteel fragmentarisch. Inspanningen moeten worden gedaan om de screening op angst te verbeteren en de follow-up-ondersteuning te vergroten voor zowel de nabestaanden als hun families. "

Een vergelijkbaar onderzoek uit 2007 suggereerde dat partners van overlevenden van kanker op de lange termijn hetzelfde risico lopen als overlevenden van kanker zelf. In sommige gevallen ervoeren deze partners meer kwaliteit van levensgerelateerde effecten dan de overlevenden.
Geschreven door Kelly Fitzgerald