Hartstelen Cellen behandelen hartfalen voor de eerste keer

Hartfalen is een veel voorkomende, invaliderende en dure aandoening, evenals de grootste moordenaar in de VS, zelfs kanker. Het is geweldig nieuws dat de veelbelovende resultaten van de eerste proef bij de mens, om de eigen stamcellen van het hart te gebruiken om schade te herstellen die wordt veroorzaakt door hartaandoeningen, deze week worden vrijgegeven in The Lancet.
Het volwassen hart bevat cardiale stamcellen (CSC's) die zichzelf vernieuwen, klonogeen zijn (in staat om identieke dochtercellen te produceren) en multipotent (dwz ze differentiëren in alle drie de belangrijkste hartlijnen - myocyten, vasculaire gladde spiercellen en endotheelcellen) . In diermodellen hebben CSC's geholpen hartfalen te genezen, maar deze cellen zijn niet bij mensen geprobeerd.
Het artikel wordt getimed om samen te vallen met een presentatie op de Scientific Sessions-vergadering van de American Heart Association, Orlando, FL, VS. en de auteurs (professor Roberto Bolli, University of Louisville, KY, VS en professor Piero Anversa, Brigham en Women's Hospital, Harvard Medical School, Boston, MA.) stellen dat:

"Onze studie is het eerste rapport van de administratie van CSC's bij mensen. De resultaten zijn een belangrijke toevoeging aan de huidige gegevens omdat ze een nieuwe potentiële behandeling voor hartfalen introduceren ... De huidige resultaten vormen een sterke reden voor verder onderzoek naar CSC-behandeling in patiënten met ernstig hartfalen secundair aan ischemische cardiomyopathie, die een slechte prognose hebben. "

De auteurs en hun onderzoekscollega's deden een fase 1 klinische studie van CSC's bij patiënten met hartfalen na een hartaanval om de veiligheid en haalbaarheid van intracoronaire CSC-infusie te beoordelen en om de hypothese te testen dat deze interventie de contractiele functie van het hart zou verbeteren en de algemene klinische status van de patiënt.
De meest voorkomende oorzaak van hartfalen in de ontwikkelde wereld is ischemische hartziekte waarbij de hartbloedvaten van het hart worden geblokkeerd, waardoor de dood van het hartspierweefsel wordt veroorzaakt. Dit leidt ertoe dat het hart minder bloed kan pompen, wat resulteert in een afname van de linkerventrikelejectiefractie (LVEF). De huidige behandelingen richten zich niet op het fundamentele probleem van het verlies van hartweefsel, waardoor de harten van patiënten en bijbehorende fitnessniveaus permanent verzwakt zijn.
De auteurs rapporteren de resultaten bij 23 patiënten met ernstig hartfalen (LVEF

16 van deze ontvangen CSC's

7 (controlegroep) kreeg standaardzorg

Patiënten kregen een infuus van 1 miljoen CSC's via een ballonkatheter, op een gemiddelde tijd van 4 maanden na hun CABG

14 CSC-behandelde patiënten die werden geanalyseerd, LVEF namen toe van 30 • 3% vóór CSC-infusie tot 38 • 5% op 4 maanden na infusie

LVEF veranderde niet in de controlegroep

Belangrijk is dat de positieve effecten van CSC's nog sterker waren:

• Na 1 jaar bij acht van de CSC-patiënten, bij wie LVEF met 12,3% steeg (van 30,2% vóór CSC's tot 42,5% na 1 jaar).
• Bij de zeven behandelde patiënten bij wie een cardiale MRI kon worden uitgevoerd, nam de grootte van het dode weefsel (infarct) af van 32,6 g bij 7,8 g (24%) na 4 maanden en 9,8 g (30%) na 1 jaar.

Professor Gerd Heusch, Universitaire Geneeskunde, Essen, Duitsland, voegde toe:

"De resultaten van SCIPIO verhogen nieuw optimisme omdat het onderzoek gebaseerd is op strenge kwaliteitsnormen en de gerapporteerde voordelen van een onverwachte omvang zijn ... we zullen moeten zien of verdere gegevens aan de beloften van het huidige onderzoek zullen voldoen: meer patiënten zullen moeten zijn gevolgd over een langere periode. "

Hij concludeert:

"Het is te hopen dat SCIPIO hetzelfde potentieel heeft om cardiale celtherapie te transformeren als zijn naamgenoot Scipio Africanus behaalde tijdens Romeinse militaire campagnes tegen Karthago."

Geschreven door Rupert Shepherd