Beleid voor de preventie van chronische ziekten heeft betere schattingen van de kosten nodig

Om de potentiële economische waarde vast te leggen voor het voorkomen van obesitasgerelateerde ziekten zoals diabetes en hartziekten, moeten beleidsmakers de tijdsduur bij het vaststellen van kostenramingen voor wetgevingsvoorstellen voor chronische gezondheidstoestanden verlengen. Onderzoekers van de Campaign to End Obesity hebben vastgesteld dat beleidsmakers beperkt zijn in hun vermogen om effectief beleid te overwegen om deze kostbare omstandigheden aan te pakken op basis van hun bevindingen.
De studie, "Beoordeling van de economische aspecten van obesitas en obesitas-interventies," die werd geleid door Michael O'Grady en James Capretta, legt de methode uit waarop het congresbudget de voordelen van beleidsmaatregelen voor de aanpak van chronische ziekten meet. Hun kostenramingen dekken meestal een periode van 10 jaar. Deze periode is echter niet lang genoeg om de kostbare complicaties van chronische ziekten vast te leggen, zoals die in verband met obesitas, aangezien veel complicaties meer dan 10 jaar nodig hebben om zich te manifesteren.
Daarom bevelen de auteurs aan om een ??25-jarig begrotingsvenster te gebruiken, dat geschikter en effectiever zou zijn, gezien het feit dat analisten diepere en betrouwbaardere ziektemodellen zouden kunnen opstellen om de kosten op langere termijn te schatten. Door de manier te analyseren waarop kostenramingen worden uitgevoerd, hebben de auteurs ook de substantiële en progressief toenemende kosten voor de gezondheidszorg die verband houden met obesitas geëvalueerd en verschillende preventie- en behandelprogramma's opgesomd.
Stephanie Silverman, mede-oprichter van de Campaign to End Obesity, merkte op:

"Ondanks de overvloed aan bewijs dat obesitas de Amerikaanse belasting- en lichamelijke gezondheid schaadt - iets dat de auteurs behendig beschrijven - zijn beleidsmaatregelen om de prevalentie ervan te verminderen vaak gehinderd door ons federale budget scoringsproces. Door onze lens te verbreden om de realiteit van de kosten van de gezondheidszorg weer te geven , we kunnen ons richten op betekenisvolle preventieprogramma's die de grootste kostenbesparingen opleveren en de last van de obesitasepidemie voor onze economie verminderen. "

O'Grady, die van 2003 tot 2005 adjunct-secretaris van Gezondheid en Human Services was, en Capretta, die van 2001 tot 2004 Associate Director van het Office of Management and Budget was, verklaarde:

"Hoewel het CBO tienjarig budgetvenster geschikt kan zijn voor veel federale programma's, hebben beleidsmakers een langere tijdshorizon nodig om een ??goed beeld te krijgen van hun beleidsopties wanneer de gevolgen voor de gezondheid en de financiële gevolgen van een ziekte zich over langere perioden voordoen."

Obesitas gerelateerde medische kosten stijgen gestaag

Het percentage Amerikanen met obesitas heeft de afgelopen 50 jaar een duidelijke stijgende lijn genomen, waarbij 14,3% van de bevolking in 1961 als obesitas of extreem zwaarlijvig werd gediagnosticeerd tot meer dan 40% in 2008. Het gevolg is dat obesitasgerelateerde medische kosten in de VS zijn ook toegenomen.
Volgens recente schattingen is 10% van alle medische kosten gerelateerd aan zwaarlijvigheid en zou dit kunnen leiden tot jaarlijkse kosten van $ 147 miljard. Het meest optimistische scenario voor kostenmodellering van het CBO heeft uitgewezen dat de aan obesitas gerelateerde medische uitgaven per persoon naar schatting met 59% stijgen ten opzichte van 2007 niveaus, of met een gemiddelde van 3,6% per jaar.
Aangezien de toename van de uitgaven zwaarder weegt dan de omzetstijging, voorspellen deze cijfers een aanstaande crisis voor de financiële levensvatbaarheid op lange termijn van openbare en particuliere ziekteverzekeringsprogramma's. De auteurs benadrukken dat obesitas een voldoende groot effect heeft op de ontwikkeling van de kosten om te bepalen of een programma voor de gezondheidszorg op de lange termijn financieel levensvatbaar of kwetsbaar zal zijn.
Volgens de gegevens van de studie heeft Medicare nog eens $ 34,3 miljard uitgegeven en Medicaid nog eens $ 27,6 miljard dollar aan eerdere stijgingen van obesitas, terwijl particuliere zorgverzekeraars nog eens $ 74,6 miljard hebben uitgegeven.
De auteurs voerden ook een uitgebreide evaluatie uit van collegiaal getoetste programma's gericht op het aanpakken of voorkomen van obesitas, waaronder welzijnsprogramma's voor de overheid, de gemeenschap en op het werk. Ze bekeken de verschillende variabelen van de programma's, zoals klinische voordelen, kosteneffectiviteit en economische overwegingen, en ontdekten dat bepaalde interventies zowel klinisch succesvol als kosteneffectief kunnen zijn. Ze benadrukken dat het van cruciaal belang is om gegevens over zowel succes als kosteneffectiviteit te gebruiken om toekomstige beleidsacties te informeren.
Tevi Troy, voormalig plaatsvervangend secretaris van het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services, die het voorwoord van de studie schreef, merkte op:

"Als we het probleem van zwaarlijvigheid op een of andere manier op een effectieve manier willen aanpakken, dan zal het zijn door de nuchtere, heldere analyse van experts zoals Capretta en O'Grady. De auteurs hebben beleidsmakers echte keuzes gegeven over hoe verder te gaan ."

James S. Marks, senior vicepresident en directeur van de Health Group van de Robert Wood Johnson Foundation concludeerde:

"Het is cruciaal voor de natie om te erkennen dat inspanningen om obesitas en gerelateerde gezondheidsproblemen te voorkomen van vitaal belang zijn voor onze gezondheid en economische toekomst." Met behulp van de best beschikbare economische gegevens, laat dit rapport zien dat het omkeren van de obesitasepidemie van de natie een sterke return on investment kan hebben. "

Geschreven door Petra Rattue