Common Antimicotic Drug Krimpt Tumoren

Een goedgekeurd generiek medicijn dat al decennia in gebruik is, toont veelbelovend als een behandeling voor kanker: in proeven op muizen deed het tumoren slinken door hun bloedtoevoer te verstoren.
Thiabendazole is een generiek, door de FDA goedgekeurd, goedkoop antischimmel- en anthelminticum dat oraal kan worden ingenomen en al meer dan 40 jaar in klinisch gebruik is. Het medicijn wordt niet op de juiste manier gebruikt om kanker te behandelen.
Wetenschappers van de Universiteit van Texas in Austin ontdekten het potentieel van het medicijn om kanker bijna toevallig te behandelen, terwijl ze op zoek waren naar evolutionaire schakels in gisten, kikkers, muizen en mensen.
Hye Ji Cha, Edward Marcotte, John Wallingford en collega's beschrijven de capaciteit van het medicijn als een "vasculaire verstorende agent" die nieuw opgerichte bloedvaten vernietigt in een rapport dat online in het tijdschrift zal worden gepubliceerd PLoS Biology.
Naarmate tumoren zich ontwikkelen, groeien ze hun eigen netwerk van bloedvaten om hun ongecontroleerde groei te voeden.
Dus alles wat de tumor van hun bloedvoorziening uitholt, is het waard om te worden onderzocht als een potentiële chemotherapie.
In trials op muizen verlaagde thiabendazol de groei van bloedvaten in fibrosarcoma tumoren met meer dan 50%, en het vertraagde ook de groei van de tumoren. Fibrosarcomen zijn kanker van het bindweefsel en ze hebben over het algemeen een sterk netwerk van bloedvaten.
In een verklaring aan de pers deze week zei Marcotte dat dit een opwindende ontdekking was, omdat "we op een bepaalde manier de ontdekking van de eerste door mensen goedgekeurde vasculaire verstorende agent tegen het lijf liepen".
"Ons onderzoek suggereert dat thiabendazol waarschijnlijk klinisch kan worden gebruikt in combinatie met andere chemotherapieën," voegde hij eraan toe.

The Discovery Crossed Disciplines and Organisms

De ontdekking was een reis die disciplines en organismen kruist.
In een eerdere studie hadden Marcotte, een professor in de chemie, en zijn team al genen vastgesteld die vanwege hun gedeelde evolutiepaden, gewoon waren voor eencellige gisten en wezens met backbones (gewervelde dieren).
In gisten, die geen bloedvaten hebben, regelen de genen de reactie van de cel op stress.
In vertebraten hebben de genen een nieuwe rol ontwikkeld: ze beheersen angiogenese, het proces dat nieuwe aderen en slagaders vormt.
Marcotte zei dat ze een voorgevoel hadden als ze deze genen analyseerden, misschien kunnen ze medicijnen vinden die zich richten op dit genpad in gist dat ook werkt als angiogenese-remmers.
Eerst zochten ze naar een molecuul dat de werking van de genen in gist zou remmen en toen kwamen ze thiabendazol tegen en testten ze het effect in de biologie van vertebraten.

Het medicijn remde de groei van bloedvaten bij de ontwikkeling van kikkerembryo's en ook de ontwikkeling van menselijke bloedvaten die in het laboratorium werden gegroeid.
Daarna deden ze de proeven bij muizen met fibrosarcoma-tumoren en ontdekten dat het medicijn hun bloedtoevoer verminderde en ze verkleinde.
Wallingford, een universitair hoofddocent ontwikkelingsbiologie, zei:
"We zijn niet op zoek gegaan naar een vasculaire verstorende agent, maar daar zijn we uiteindelijk terechtgekomen."
"Dit is een opwindend voorbeeld van de kracht van op nieuwsgierigheid gebaseerd onderzoek en de inzichten die kunnen voortkomen uit het combineren van disciplines in de biologie," hij voegde toe.
Het team praat nu met klinische oncologen over het testen van thiabendazol als een kankertherapie in klinische proeven met mensen.
Marcotte verwacht dat deze stap eenvoudiger zal zijn dan met een nieuw medicijn, omdat thiabendazool al is goedgekeurd door de FDA voor menselijk gebruik.

Over Thiabendazole

Thiabendazol is zowel een antischimmelmiddel als een anthelminticum (een medicijn dat parasitaire wormen uitdrijft). Het wordt momenteel bij de mens op grotere schaal als een anthelminticum gebruikt, maar het is ook klinisch als antischimmelmiddel gebruikt.

In lab-instellingen doodt het een breed scala aan schimmels en het is klinisch gebruikt voor de behandeling van, bijvoorbeeld, infectie door ringworm, die ondanks de naam wordt veroorzaakt door een schimmel.
Het was ooit een veel voorkomende behandeling voor Aspergillus-infecties en werd vroeger ook gebruikt voor de behandeling van tropische schimmelinfecties, maar is nu grotendeels vervangen door krachtiger medicijnen.
Tegenwoordig is het gebruik als antischimmelmiddel vaak beperkt tot veterinaire instellingen, zowel voor landbouwhuisdieren als huisdieren. Het wordt ook gebruikt in agrarische omgevingen om schimmelinfecties bij gewassen te bestrijden.
In een e-mail aan Medical News Today zegt Marcotte:
"Belangrijk voor ons werk, het is niet duidelijk dat het medicijn op dezelfde manier werkt tegen wormen en schimmels.De literatuur suggereert waarschijnlijk niet, en het is de antischimmelactiviteit die relevant is voor onze studie."
Fondsen van verschillende organisaties, waaronder het Howard Hughes Medical Institute, het Cancer Prevention Research Institute uit Texas, de Welch Foundation en de National Institutes of Health hebben de studie betaald.
Opmerking: volgende vragen van lezers en correspondentie met een van de auteurs van de studie, het artikel heeft nu meer informatie over thiabendazol.
Geschreven door Catharine Paddock PhD