Computer kan onze dromen 'zien'

fMRI-scans kunnen de visuele beelden die we in onze hersenen hebben onthullen terwijl we dromen, meldden onderzoekers uit Japan in het dagboek Wetenschap. Simpel gezegd, ze hebben een manier gevonden om onze dromen te zien.
Senior auteur, Yukiyasu Kamitani van de ATR Computational Laboratories in Kyoto in Kyoto, legde samen met collega's van het Nara Institute of Science and Technology en het National Institute of Information and Communications Technology uit dat hun doorbraak volgt op recente onderzoeksvooruitgangen bij het decoderen van de hersensignalen die interpreteren wat we zie terwijl we wakker zijn.
De wetenschappers geloven dat ongeacht of we slapen of wakker zijn, onze hersenen gebruiken dezelfde mentale circuits om beelden te interpreteren. Ze zijn op dit moment op zoek naar manieren om deze technologie te gebruiken voor de behandeling van psychiatrische patiënten met hallucinaties.

Is dit een stap op weg naar het lezen van gedachten?

Co-auteur Yukiyasu Kamitani gelooft dat het gedachten lezen is in de zin dat sommige gegevens worden verzameld met betrekking tot de subjectieve toestand van hun deelnemers. Hij benadrukte echter dat de uitvoering van hun huidige methode nog een lange weg te gaan heeft voordat hij het de juiste 'mind reading' zou noemen in de zin van nauwkeurige details van de gedachten van de dromer.
In deze studie vroeg het team drie vrijwilligers om te slapen in fMRI-machines (magnetic resonance imaging).
Wat is het verschil tussen MRI en fMRI? - MRI is een scanapparaat dat ziet hoe de binnenkant van de hersenen eruit ziet, terwijl fMRI kan waarnemen wat de hersenen aan het doen zijn. Het lijkt een beetje op het verschil tussen een foto en een video, je ziet functioneren terwijl de andere niet. Bijvoorbeeld, fMRI observeert veranderingen in de bloedstroom in de hersenen. Simpel gezegd, MRI kijkt naar de hersenen voor wat het is, terwijl fMRI kijkt naar wat de hersenen aan het doen zijn (zijn functie). MRI scant beeldanatomische structuur terwijl FMRI beeldmetabole functie.
Ze keken naar de hersenactiviteiten van de deelnemers terwijl ze in een lichte slaaptoestand waren en vergeleken wat ze vonden wanneer ze naar foto's van auto's, straten en andere alledaagse dingen keken terwijl ze wakker waren.
De deelnemers werden uit hun slaap gewekt en gevraagd om te beschrijven wat ze zagen vlak voordat ze wakker werden. De auteurs zeiden dat de meesten van hen een huis, straat of een alledaagse scène zouden beschrijven.

Na in totaal 200 ontwakingen, ontdekten de wetenschappers dat hun computerproces ongeveer 60% nauwkeurig was - het voorspelde wat de slapers zagen, net voordat ze 60% van de tijd wakker werden.
Dit suggereert dat delen van de hersenen op dezelfde manier werken als we wakker zijn of slapen en beelden zien.
Het onderzoeken van mensen in de REM (rapid eye movement) fase van diepe dromen is veel moeilijker gebleken. Scannende machines zijn lawaaierig en niet te comfortabel - mensen kunnen er niet uren achterblijven. Het team zegt dat ze van plan zijn om hun technologie te gebruiken om vrijwilligers te observeren tijdens REM.

De eerste stap naar "droomlezen" vond plaats in 2011

In oktober 2011 hebben Martin Dresler en Michael Czisch van het Max Planck Institute of Psychiatry, German, in het tijdschrift uitgelegd Huidige biologie dat wanneer mensen dromen dat ze een bepaalde actie uitvoeren, een specifiek deel van de hersenen dat betrokken is bij het plannen en uitvoeren van bewegingen oplicht met activiteit.
De wetenschappers hadden de hersenen van lucide dromers gescand terwijl ze sliepen. Ze zeiden dat hun studie een glimp van het menselijke bewustzijn bood tijdens het slapen; de "eerste stap naar ware droomlezing".
Martin Dresler zei: "Dromen is niet alleen kijken naar een droomfilm. Hersengebieden met specifieke lichaamsbewegingen worden geactiveerd."
Luide dromers weten dat ze dromen en hebben enige controle over wat ze doen in hun dromen. De wetenschapper wilde de neurale activiteiten van de deelnemers tijdens die dromen observeren.
Michael Czisch zei: "Het belangrijkste obstakel bij het bestuderen van specifieke droomcontent is dat spontane droomactiviteit niet experimenteel kan worden gecontroleerd, omdat personen typisch geen voorbestemde mentale acties kunnen uitvoeren tijdens de slaap. Het gebruik van de vaardigheid van lucide dromen kan helpen om deze obstakels te overwinnen."
Geschreven door Christian Nordqvist