Hersenschudding Een ernstig gevaar voor tieners

Een nieuwe studie heeft aangetoond dat adolescenten kwetsbaarder zijn voor een hersenschudding in vergelijking met volwassenen of kinderen. Het onderzoek in Hersenbeschadiging , door neuropsycholoog Dave Ellemberg van de Université de Montréal, is de eerste in zijn soort om de impact van sportgerelateerde hersenschuddingen op kinderen te meten en de gevolgen van het trauma op drie verschillende leeftijdsgroepen te vergelijken, en laat zien dat hersenschudding vooral de werking beïnvloedt geheugen, de hersenfunctie die korte-termijninformatie verwerkt en opslaat en die van vitaal belang is voor activiteiten zoals lezen en hoofdrekenen.
Dr. Ellemberg, professor aan de afdeling Kinesiologie van de universiteit, zegt:

"De frontale gebieden van de hersenen zijn kwetsbaarder voor hersenschudding, deze gebieden houden toezicht op uitvoerende functies die verantwoordelijk zijn voor het plannen, organiseren en beheren van informatie.Tijdens de adolescentie ontwikkelen deze functies zich snel, waardoor ze kwetsbaarder worden voor stress en trauma."

De studie onthulde ook dat adolescenten, volwassenen en kinderen die voor het eerst een hersenschudding ervaren, neurofysiologische bijwerkingen zullen krijgen die tussen de zes maanden en één jaar kunnen duren. Een hersenschudding heeft niet alleen invloed op het werkgeheugen van een persoon, maar ook op hun vermogen om aandacht en focus te behouden.
Wetenschappers van de Universiteit van Toronto hebben uitgelegd dat kinderen veel langzamer herstellen van tweede of derde hersenschudding, in vergelijking met patiënten met een eerste hersenschudding. Ze rapporteerden hun bevindingen in het tijdschrift Pedatrics (Uitgave juni 2013).
Ellemberg verklaart:

"Lange tijd geloofden we dat het brein van een kind meer plastic was en daarom beter kon herstellen van een ongeluk of stress." In de afgelopen jaren hebben we ons gerealiseerd dat het brein van een kind juist kwetsbaarder is. onderzoek toont aan dat kinderen door een hersenschudding zo verdorven zijn als volwassenen. "

De studie was gebaseerd op elektrofysiologische evaluatietechnieken die zich beter richten op chronische bijwerkingen. De onderzoekers betrokken 96 atleten in hun studie, waarvan een derde volwassenen waren, met de andere twee groepen opgesplitst in kinderen, tussen de 9 en 12 jaar, en die tussen de 13 en 16 jaar.

Na een traditionele neuropsychologische test gebruikt door de National Hockey League, vergeleken de onderzoekers de resultaten van de deelnemers met die verkregen uit elektrofysiologie die werkgeheugen, aandacht en inhibitie bepaalden, terwijl ze computertaken uitvoerden.
Ellemberg verklaart:

"De traditionele tests zijn zeer efficiënt om de onmiddellijke gevolgen van hersenschudding te bepalen, maar zijn niet zo betrouwbaar als elektrofysiologie om langdurige bijwerkingen te voorkomen. Elektrofysiologie stelt ons in staat om de reactie van de atleet en van zijn of haar neuronen te zien, die soms onafhankelijk van elkaar zijn. Daarom toonden bepaalde deelnemers zwakte tijdens bepaalde elektrofysiologische taken die de neuropsychologische tests niet hadden opgepikt. "

Voetbalspelers die terugvallen na maanden van herstel na een hersenschudding blijven de zorgen van veel fans en initiëren discussies over het trauma. Deze atleten doen het relatief goed, zegt Ellemberg:

"Laten we niet vergeten dat professionele spelers de luxe hebben om maanden te herstellen - een luxe die een kind of een adolescent zich niet kan veroorloven." Na een hersenschudding leggen we cognitieve rust op, wat betekent dat er geen school is, geen televisie, geen videogames en ook geen fysieke rust. Deze afwezigheid in combinatie met de mogelijk chronische impact op het werkgeheugen kan de toekomst van een kind in de weg staan. "

Deze bevindingen dwingen wetenschappers om hun begrip van sportgerelateerde hersenschuddingen opnieuw te beoordelen.
Ellemberg concludeert:

"De situatie is ernstiger dan we denken.In tegenstelling tot professionele atleten hebben jongeren geen arts en een protocol om weer actief te worden, maar voor mij zijn hun hersenen belangrijker dan het brein van een beroemd voetbal. speler, moet worden beschermd met de juiste diagnoseapparatuur en een aangepast kader.
Natuurlijk zijn hersenschuddingen een onderdeel van sport, maar we kunnen het voorkomen ervan verminderen door gevaarlijke situaties te beperken. Jongeren moeten hun activiteiten voortzetten in een veilige omgeving waar mensen weten hoe hersenschuddingen moeten worden behandeld. "

Geschreven door Petra Rattue