nl.3b-international.com
"Couch Potato Drug" kan beschermen tegen een hitteberoerte
Een experimenteel medicijn dat ooit de krantenkoppen heeft gehaald als 'couch potato pill', omdat het de effecten van beweging in sedentaire muizen kan nabootsen, kan een ander gebruik hebben, als een manier om te beschermen tegen een zonnesteek. In een nieuwe studie over te worden gepubliceerd in het tijdschrift Natuurgeneeskunde, beschrijven wetenschappers hoe de experimentele therapie, genaamd AICAR, dieren beschermde met een genetische aanleg voor een hitteberoerte. Ze hopen dat dit betekent dat het medicijn veelbelovend is voor de behandeling van mensen die vatbaar zijn voor door de hitte veroorzaakte plotse dood.
We hebben krantenkoppen gezien over mensen die onverwacht overlijden aan een hitteberoerte. Een fysiek fit jonge atleet, schijnbaar niet anders dan zijn collega's, sterft plotseling op het voetbalveld tijdens een snikhete hete dag in augustus, of het slachtoffer kan een bejaarde vrouw zijn die in het midden van een hete julidag tuiniert.
Hitteberoerte is een ernstige, levensbedreigende aandoening, en op dit moment hebben we geen andere behandeling dan het slachtoffer onder te dompelen in ijswater of ijspakketten aan te brengen om hun lichaamstemperatuur naar normaal te brengen.
Gevallen van een hitteberoerte zijn in opkomst. Volgens een recente studie in de American Journal of Preventive Medicine, het aantal verwondingen in verband met hitteberoerte in de VS meer dan verdubbeld in de tien jaar van 1997 tot 2006, tijdens welke tijd, een geschatte 55.000 mensen behandeling voor de voorwaarde in eerste hulpruimten in de VS ontving.
Eén theorie is dat sommige slachtoffers een defect gen dragen dat ze bijzonder gevoelig maakt voor warmte. En nu, de auteurs van de Natuurgeneeskunde studie, geleid door dr. Susan L. Hamilton, voorzitter van de moleculaire fysiologie en biofysica aan het Baylor College of Medicine in Houston, Texas, heeft mogelijk een molecuul gevonden dat dat risico kon verminderen.
Hamilton en collega's hebben een gen bestudeerd genaamd ryanodine receptor 1 (RyR1), dat betrokken is bij een bijzonder dodelijke aandoening die kwaadaardige hyperthermie wordt genoemd, een levensbedreigende overerfde stoornis van skeletspier waarin algemeen gebruikte algemene anesthetica leiden tot ongecontroleerde spiersamentrekkingen en gevaarlijke stijgingen in lichaamstemperatuur.
Wanneer muizen die de RyR1-mutatieoefening uitvoeren in een warme kamer, vertonen ze vergelijkbare ongecontroleerde spiercontractie, een klassieke reactie op een hitteberoerte. Dit kan zelfs gebeuren wanneer ze gedurende een korte tijd worden blootgesteld aan de buitentemperaturen die zich in de zomer in Houston ontwikkelen.
Er zijn onlangs suggesties geweest dat mensen met gelijkwaardige RyR1-mutaties mogelijk dezelfde gevoeligheid voor warmte hebben.
Hamilton en collega's hebben ook onderzoek gedaan naar spiervermoeidheid. In dat werk, dat zich afspeelt in hetzelfde laboratorium, begonnen ze te kijken naar de effecten van AICAR (5-aminoimidazol-4-carboxamide ribonucleoside), het 'couch potato-medicijn' of 'oefening in een pil', vanwege de schijnbare vermogen om spiervermoeidheid te vertragen en het spieruithoudingsvermogen te verbeteren zonder te oefenen (zoals aangetoond door Vihang Narkar, Ronald Evans en collega's van het Salk Institute).
Hamilton vertelde de pers:
"Toen we AICAR aan de (warmtegevoelige) muizen gaven, was het 100 procent effectief in het voorkomen van door warmte geïnduceerde sterfgevallen, zelfs wanneer we het niet meer dan 10 minuten voor de activiteit gaven."
Ze ontdekten dat het geven van AICAR aan de muizen hen beschermde tegen het ervaren van de spiersamentrekkingen onder hittestress.
Toen ze verder experimenteerden, ontdekten de onderzoekers onder meer dat AICAR zich richt op het calcium-afgiftekanaal voor skeletspieren, RyR1.
Bij muizen met de RyR1-mutatie "lekt" het calcium in hun spiercellen uit de voorraden in de cellen naar het cytoplasma (de vloeistof die de cellen vult). Dit begint wanneer de lichaamstemperatuur stijgt, waardoor een "feed forward" -cyclus start die meer calciumlekkage veroorzaakt, enzovoort.
Uiteindelijk bereikt de hoeveelheid calcium in het cytoplasma een punt waarop het enorme spiercontracties veroorzaakt.
Als ze niet worden gestopt, zorgen de spiercontracties ervoor dat het spierweefsel uit elkaar valt en de inhoud, inclusief kalium en eiwitten, in de bloedbaan vrijkomt. Te veel kalium in het bloed is uiterst giftig en kan, indien niet snel behandeld, leiden tot hart- of nierfalen en uiteindelijk tot de dood.
Hamilton zei:
"AICAR stopt de feed forward-cyclus die deze aanhoudende spiercontracties activeert."
"We hebben aangetoond dat het rechtstreeks op de ryanodine-receptor werkt om het calciumlek te verminderen Het beschermt ook de intracellulaire calciumopslag tegen uitputting en dit draagt ??bij tot het vermogen van deze verbinding om spiervermoeidheid te vertragen," voegde ze eraan toe.
De onderzoekers denken dat hun bevindingen kunnen helpen bij het ontwikkelen van een medicijn dat nuttig zal zijn voor jonge atleten en soldaten met een abnormale gevoeligheid voor warmte, met name voor degenen die zware spullen moeten dragen die voorkomen dat ze de door inspanning veroorzaakte hitte gemakkelijk kunnen verdrijven.
Co-auteur Dr Robert T. Dirksen, hoogleraar Farmacologie en fysiologie aan de Universiteit van Rochester Medical Center in New York, zei:
"Er is een grote behoefte aan het trainingspersoneel van atletische teams, artsen in eerstehulpafdelingen in plaatsen zoals Phoenix, en militairen die in de woestijnen van het Midden-Oosten dienen om een ??medicijn beschikbaar te hebben om aan individuen te geven tijdens een hitteberoerte."
"Onze studie zet een belangrijke eerste stap in de ontwikkeling van een nieuwe medicamenteuze behandeling die mogelijk deel uitmaakt van het standaard behandelingsregime voor hitteberoerte in de toekomst," voegde hij eraan toe.
Hamilton zei dat er meer werk nodig is voordat ze zeker kunnen zeggen of AICAR aan die wet voldoet, maar de studies bij muizen zijn zeer bemoedigend.
Fondsen van de National Institutes of Health, het Amerikaanse Ministerie van Defensie, de Muscular Dystrophy Association of America, de Swedish Research Council en de Consejo Nacional de Ciencia y Tecnología uit Mexico hebben de studie betaald.
Geschreven door Catharine Paddock PhD
Hiv-risico 14 keer hoger onder sekswerkers in armere landen
Het risico op HIV is 14 keer hoger voor vrouwelijke sekswerkers in lage- en middeninkomenslanden (LMIC) dan voor vrouwen in de algemene bevolking, volgens een onderzoek dat Online First in The Lancet Infectious Diseases is gepubliceerd. Drie decennia zijn verstreken sinds de wereldwijde HIV-epidemie is begonnen, maar de kennis over HIV onder sekswerkers is nog steeds beperkt, ondanks het verhoogde risico van deze vrouwen vanwege hun hogere blootstelling aan biologische, gedrags- en structurele risicofactoren.
Volgens een rapport in het augustusnummer van Archives of Surgery, kan een van de JAMA / Archives-tijdschriften, die trainingen aan opererende bewoners leveren om effectiever te communiceren met patiënten in specifieke scenario's (bijvoorbeeld wanneer een patiënt kanker heeft), hun communicatie verbeteren vaardigheden voor specifieke gevallen, maar niet hun algemene communicatieve vaardigheden.
