Het op cultuur toegesneden diabetesprogramma biedt enkele voordelen voor Aziatische Amerikanen

SAN DIEGO - Een op cultuur afgestemd diabetesprogramma kan Aziatische Amerikanen met type 2 diabetes helpen glykemische controle te bereiken die vergelijkbaar is met die waargenomen bij blanke patiënten, rapporteerden onderzoekers tijdens de 71e Scientific Sessions of the American Diabetes Association (ADA).
De studie toonde ook aan dat Aziatische Amerikanen met diabetes die ouder zijn en hogere baseline hemoglobine (Hb) A1C-waarden hebben, meer moeite hebben met het bereiken van glucosedoelen.
Hung Le, een zomerstage bij het Diabetescentrum van Joslin in Boston, Massachusetts, beoordeelde de resultaten bij 327 volwassen type 2-patiënten: 109 zelf-geïdentificeerde Aziatische Amerikaanse patiënten die werden gezien in een kliniek die cultureel is toegesneden op Aziatische Amerikanen en 218 zelf-geïdentificeerde witte patiënten gezien bij de diabeteskliniek voor volwassenen in dezelfde instelling tussen 1 januari 2004 en 30 september 2009.
Le wees op:

"Etnische verschillen in diabetescontrole en -uitkomst zijn alom gedocumenteerd in de eerstelijnszorg, maar kunnen niet gemakkelijk worden verholpen door verwijzing naar subspecialisten."

Tot op heden is er geen duidelijke overeenkomst over een effectieve oplossing voor dit probleem voor de volksgezondheid, zei hij. Voor de Aziatisch-Amerikaanse bevolking, van wie velen immigranten van de eerste generatie zijn, hebben eerdere studies gesuggereerd dat taalkundige en culturele barrières en een gebrek aan cultureel geschikt educatief materiaal verantwoordelijk zijn voor suboptimale diabetescontrole en kwaliteit van zorg.
Andere studies hebben aangetoond dat wanneer toegang tot de gezondheidszorg direct beschikbaar is, sociale factoren zoals economische of educatieve achtergrond belangrijker werden voor de uitkomsten.
Als reactie op deze uitdagingen hebben sommige buurten met veel minderheidspatiënten etnische-specifieke klinieken geïntroduceerd, maar het is niet duidelijk of deze aanpak effectief of voldoende is om etnische ongelijkheden in de diabeteszorg weg te nemen, merkte Le op.
Voor de studie werden klinische gegevens verkregen uit de klinische elektronische medische dossiers van patiënten en socio-demografische gegevens werden verkregen uit gegevens uit 2000 tellers.

Het primaire resultaat was het percentage patiënten dat na 12 maanden zorg HbA1C bereikte ?7%. De HbA1C-waarde voor het uiteindelijke resultaat werd verkregen tijdens een bezoek 9 tot 15 maanden na hun eerste bezoek.
Aziatische Amerikaanse en witte patiënten waren vergelijkbaar bij aanvang HbA1C (8,2 ± 0,9, 7,9 ± 1,8%; p = 0,19) en percentage van patiënten met HbA1C ?7% (32,1%, 34,9%; p> 0,5) bij baseline en na 12 maanden van zorg (48,6%, 56,0%; p> 0,5).
De absolute HbA1C-verlaging bedroeg 0,85% bij Aziatische Amerikanen en 0,78% bij blanken (p = 0,71), wat suggereert dat een op cultuur afgestemd programma Aziatische Amerikanen kan helpen betere glucoseregulatie te bereiken.
Echter, wanneer gestratificeerd volgens het initiële HbA1C van het laagste tot het hoogste kwartiel, bereikten 96,7, 61,9, 24,0 en 15,2% van de Aziatische Amerikaanse patiënten en 85,2, 58,9, 37,7 en 35,4% van de witte patiënten binnen elk kwartiel hun glucosedoel op 12 maanden , wijzend op het feit dat Aziatische Amerikaanse patiënten in vergelijking met blanke patiënten meer moeite hebben om klinische doelen te bereiken als ze zich presenteren met een hoger HbA1C-niveau.
Gezien deze uitdagingen zijn meer middelen nodig om een ??gelaagde behandelingsmethode te ontwikkelen voor patiënten met een verhoogd risico op falen van de behandeling, zei Le.
Geschreven door Jill Stein
Jill Stein is een in Parijs wonende freelance medisch schrijver.