Depressie bij coronaire stent Patiënten verhoogt mortaliteitsrisico

Een studie gepresenteerd tijdens de 12e jaarlijkse voorjaarsbijeenkomst over cardiovasculaire verpleging in Kopenhagen, Denemarken, heeft aangetoond dat het risico op mortaliteit toeneemt bij patiënten met een coronair stentimplantaat. Na 7 jaar follow-up waren depressieve stent-implantaatpatiënten, ongeacht leeftijd, geslacht, klinische kenmerken, angstgevoelens en distressed (Type D) persoonlijkheid, anderhalf keer meer kans om te zijn overleden aan depressie, vergeleken met bij patiënten die geen depressie hadden.
Hoewel depressie is gekoppeld aan slechte resultaten bij coronaire hartziekte, hebben eerdere onderzoeken voornamelijk de kortetermijneffecten onderzocht, voornamelijk bij patiënten met een hartinfarct of coronaire bypassoperaties.
In deze nieuwe studie besloten de onderzoekers na te gaan welk effect depressie zou kunnen hebben op mortaliteit bij patiënten die een percutane coronaire interventie (PCI) ondergingen gedurende een follow-upperiode van 7 jaar. Zij rekruteerden 1.234 PCI-patiënten in de leeftijd van 26 tot 90 jaar (gemiddelde leeftijd 62) uit de Rapamycin-Eluting Stent geëvalueerd in het Rotterdamse Cardiologisch Ziekenhuis (RESEARCH) register, die allemaal de HSTS (Hospital Anxiety and Depression Scale) hadden voltooid om hun niveau van depressie 6 maanden na hun stentimplantatie. Het onderzoekseindpunt werd bepaald als sterfte door alle oorzaken.
324 van alle deelnemers (26,3%) werden gediagnosticeerd met depressie, en na 7 jaar follow-up noteerden de onderzoekers 187 sterfgevallen in totaal (15,2%). De bevindingen toonden aan dat 76 van de 324 depressieve patiënten of 23,5% stierven aan mortaliteit door alle oorzaken in vergelijking met 111 van 910 patiënten of 12,2% die niet aan depressie leden.
Na correctie voor variabelen, zoals leeftijd, geslacht, klinische kenmerken, angst en 'Type D'-persoonlijkheid, koppelden de onderzoekers depressie onafhankelijk aan mortaliteit door alle oorzaken. De klinische kenmerken van de patiënt omvatten gegevens, zoals het stenttype, dwz het geëlueerde geneesmiddel of het blote metaal, het aantal geblokkeerde bloedvaten, de body mass index van de patiënt, indicatie voor de PCI-procedure, hartchirurgie of hartinfarct, coronaire risicofactoren, inclusief hypertensie, diabetes, roken, hypercholesterolemie en een familiegeschiedenis van hart- en vaatziekten, evenals welk type hartmedicatie de patiënt heeft gekregen, zoals aspirine, bètablokkers, ACE-remmers, calciumantagonisten, nitraten, diuretica en statines.
De bevindingen lieten zien dat er na de 7-jarige follow-up ook een aanzienlijke relatie was tussen oudere mannen met diabetes mellitus en een hoger sterfterisico, terwijl statines werden gekoppeld aan een verlaagd risico. Angst en type D-persoonlijkheid hadden geen belangrijke invloed op mortaliteit door alle oorzaken.
Onderzoeksleider Nikki Damen, een promovendus aan de Universiteit van Tilburg in Nederland, merkte op:

"De belangrijkste bevinding is dat patiënten die depressief zijn na coronaire stenting een slechtere prognose hebben: ze sterven eerder dan niet-depressieve patiënten."

De wetenschappers onderzoeken momenteel de redenen voor de bevindingen. Ze veronderstellen dat een mogelijke verklaring zou kunnen zijn dat depressieve patiënten een minder gezonde levensstijl hebben in termen van roken, alcoholgebruik, lichaamsbeweging en voeding, en daarom hun medicijnen waarschijnlijk minder vaak zullen nemen. Als alternatief kan het zijn dat depressie de activiteit van het sympathische zenuwstelsel mogelijk verandert, wat leidt tot een verhoogde hartslag en bloeddruk.

Mevrouw Damen legt uit:

"Artsen en verpleegkundigen hebben zich van oudsher gericht op medische factoren zoals diabetes of familiegeschiedenis van hart- en vaatziekten bij het beoordelen van het risico van overlijden van PCI-patiënten, maar dat is niet het hele beeld. Psychologische factoren doen er ook toe, in combinatie met de medische factoren.
(Conclusie) Er is meer onderzoek nodig om te bepalen hoe te screenen op depressie bij cardiovasculaire patiënten, en vervolgens hoe behandeling te bieden. "

Geschreven door Petra Rattue