Het detecteren van baarmoederhalskanker - HPV DNA-test is het beste

De definitieve resultaten van de POBASCAM-studie onthullen dat voor vrouwen van 30 jaar en ouder de DNA-test voor humaan papillomavirus (HPV) de optimale screeningoptie voor baarmoederhalskanker is. De HPV-DNA-test voorkomt meer cervicale kankers dan cytologie alleen en detecteert laesies die eerder cervicale kanker veroorzaken. Onderzoeksresultaten leveren het sterkste bewijs tot nu toe ten gunste van het gebruik van deze test in nationale screeningprogramma's. De proefversie is Online First in gepubliceerd The Lancet Oncology.
In een bijbehorende opmerking leggen Hormuzd Katki en Nicolas Wentzensen van het National Cancer Institute, Bethesda, VS uit:

"POBASCAM versterkt bevindingen uit cohortonderzoeken, klinische onderzoeken en routinematige klinische praktijk door overweldigend bewijs te leveren van de voordelen van opname van HPV-testen in screeningprogramma's."

Hoewel HPV-testen nauwkeuriger zijn dan cytologie bij het identificeren van precancereuze hooggradige cervicale laesie, is het niet onderzocht of het een betere bescherming biedt bij twee onderzoeken rond 5 jaar.
De proef, geleid door Chris Meijer en zijn team van het VU Medisch Centrum, Amsterdam, onderzocht bijna 45.000 Nederlandse vrouwen tussen de 29 en 56 jaar die aan routine-cervicale screening deelnamen.
Het team onderzocht de beste leeftijd voor het starten van HPV-testen en bepaalde of de test resulteerde in minder hooggradige cervicale laesies en baarmoederhalskanker in de daaropvolgende screening als een resultaat van eerdere detectie en behandeling van laesies.
Deelnemers aan het onderzoek werden willekeurig aan het begin van het onderzoek ingedeeld om alleen cytologie of HPV-DNA-testen en cytologie te krijgen. Vijf jaar later bij de tweede screening, ontvingen alle vrouwen HPV- en cytologisch onderzoek.
De onderzoekers ontdekten dat HPV-testen op het eerste scherm aanzienlijk meer kankervoorlopers identificeerden (cervicale intra-epitheliale neoplasie graad 2 of slechter [CIN2 +]) vergeleken met cytologie alleen.
Bij de tweede screening 5 jaar later hadden aanzienlijk minder vrouwen in de HPV-groep CIN-klasse 3 of erger (CIN3 +) laesies en baarmoederhalskanker dan vrouwen die bij hun eerste screening alleen cytologie kregen.
De onderzoekers verklaren:

"Implementatie van HPV-DNA-testen bij cervixscreening leidt tot een eerdere detectie van klinisch relevante CIN-graad 2 of erger, die bij adequate behandeling de bescherming tegen CIN-graad 3 of erger en baarmoederhalskanker verbetert."

In de HPV-groep was de verhoogde bescherming tegen CIN3 + voornamelijk te wijten aan hoogwaardige cervicale laesies veroorzaakt door HPV16 (een van de belangrijkste kankerverwekkende HPV-typen), die eerder werden gedetecteerd. Deze resultaten suggereren dat de test uiteindelijk de aan kanker gerelateerde morbiditeit en mortaliteit zou kunnen verlagen.
Het team ontdekte dat de cumulatieve detectie van CIN2 + en CIN3 + bij combinatie van beide screenings niet varieerde tussen vrouwen van 29 tot 33 jaar en ouderen boven de 33, wat suggereert dat de test niet resulteerde in overdosering van regressieve CIN2 + -laesies bij jongere vrouwen .
De onderzoekers zeggen:

"Onze resultaten ondersteunen de implementatie van HPV DNA-testen bij geprogrammeerde cervicale screening vanaf 30 jaar."

Katki en Wentzensen toevoegen:

"De POBASCAM-studie toont aan dat screeningsintervallen van 5 jaar veilig zijn en dat conservatieve behandeling van HPV-positieve vrouwen overmaat CIN-graad 2 of 3 kan reguleren terwijl ze baarmoederhalskanker voorkomen, maar hoe het POBASCAM-protocol zou presteren in andere populaties met een andere basislijn kankertarieven, compliance en managementinfrastructuur, is onduidelijk "

Geschreven door Grace Rattue