Diabetes kan worden verminderd met agressieve behandeling van pre-diabetes, Studie

Vroegtijdige en agressieve behandeling van pre-diabetes met intensieve veranderingen in levensstijl of medicatie zou een effectieve manier kunnen zijn om de kans op het ontwikkelen van type 2 diabetes later aanzienlijk te verminderen.
Dit was de implicatie van een nieuw onderzoek dat eerst online werd gerapporteerd The Lancet op zaterdag toont dat zelfs wanneer mensen met pre-diabetes een tijdelijke terugkeer naar normale glucoseniveaus bereikten, hadden zij 56% minder kans op het ontwikkelen van diabetes type 2 5,7 jaar later.
Het rapport van de Diabetes Prevention Program Outcomes Study (DPPOS) maakt deel uit van een Lancet themanummer over diabetes. Verschillende van de papers werden ook gepresenteerd tijdens de 72nd Scientific Sessions van de American Diabetes Association, die plaatsvindt in Philadelphia in de VS tussen 8 en 12 juni.
Pre-diabetes wordt beschouwd als een "hoogrisicostatus" voor open type 2 diabetes. Bij pre-diabetes zijn de bloedglucosespiegels hoger dan normaal, maar niet zo hoog als bij diabetes.

De Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention (CDC) schatten dat 79 miljoen Amerikanen, meer dan een derde van de volwassen bevolking, pre-diabetes hebben. Ongeveer één op de tien mensen met pre-diabetes ontwikkelt zich tot volledig ontwikkelde diabetes. Het vinden van nieuwe manieren om met succes pre-diabetes te verminderen, zou de groei van de diabetesepidemie kunnen vertragen.
De DPPOS is een langdurig onderzoeksprogramma dat nog steeds 3000 patiënten volgt die hebben deelgenomen aan het Diabetes Preventie Programma (DPP) in de VS. Alle patiënten hadden pre-diabetes en liepen daarom een ??hoog risico op het ontwikkelen van type 2-diabetes.
In deze analyse bestreken de gegevens patiënten gerandomiseerd naar een van de drie groepen: 736 tot intensieve leefstijlinterventie, 647 tot het pre-diabetische medicijn metformine en 607 tot placebo.
Eerdere analyse van de gegevens had al aangetoond dat veranderingen in levensstijl en medicatie de kans op pre-diabetes tot een volledig uitgebuite ziekte effectief kunnen verminderen.
Maar deze laatste studie analyseerde de gegevens een stap verder: er werd gekeken naar die patiënten die niet alleen niet tot diabetes waren overgegaan, maar wiens glucosewaarden op een bepaald moment tijdens de periode dat ze werden gevolgd daadwerkelijk weer normaal werden.
De resultaten toonden aan dat die patiënten een progressie van 56% hadden tot diabetes gedurende 5,7 jaar follow-up. Dit was ongeacht wat de terugkeer naar normale glucose veroorzaakte, en de vermindering was hetzelfde, zelfs wanneer de terugkeer slechts tijdelijk was.
Ze toonden ook aan dat de intensieve leefstijlinterventiepatiënten bij wie de glucosespiegel nooit weer normaal werd, degenen waren die het meest waarschijnlijk diabetes ontwikkelden, vergeleken met de controles.
De auteurs concluderen dat:
"... prediabetes is een risicovolle situatie voor diabetes, vooral bij patiënten die ondanks een intensieve leefstijlinterventie nog steeds met prediabetes zijn. Terugvallen naar normale glucoseregulatie, zelfs als dit van voorbijgaande aard is, is geassocieerd met een significant verminderd risico op toekomstige diabetes, onafhankelijk van de vorige behandelingsgroep. "
De bevindingen hebben belangrijke implicaties voor beleidsmakers en degenen die strategieën voor het verminderen van diabetes plannen. Hoofdauteur Dr. Leigh Perreault van de University of Colorado Anschutz Medical Campus in de VS, vertelde de pers:
"Deze analyse vestigt de aandacht op de significante langetermijnvermindering van het diabetesrisico wanneer iemand met prediabetes terugkeert naar normale glucoseregulatie, ter ondersteuning van een verschuiving in de standaard van zorg naar vroege en agressieve glucoseverlagende behandeling bij patiënten met het hoogste risico."
In een commentaarartikel in hetzelfde nummer van het tijdschrift, schrijft Dr. Natalia Yakubovich van McMaster University, Canada:
"... de identificatie van regressie naar reguliere glucoseregulatie zou een belangrijke manier kunnen zijn om mensen te stapelen naar mensen met een hoger en lager risico op progressie naar diabetes. Een dergelijke stratificatie zou daarom individuen kunnen identificeren voor wie extra behandeling nodig kan zijn om diabetes te voorkomen of om ziekte te vertragen. progressie."
Maar Yakubovich merkt ook op dat deze bevindingen alleen niet voldoende zijn, meer werk zou nodig zijn om een ??herziening van diabetespreventiestrategieën te bewerkstelligen:
"Factoren die regressie naar normale glucoseregulatie voorspellen, wat deze regressie tijdelijk of langdurig maakt en of regressie de langetermijnresultaten vermindert, zijn allemaal vragen die verder onderzoek vereisen."
Echter:
"De resultaten van dergelijk onderzoek kunnen de therapeutische strategie aanzienlijk veranderen van diabetespreventie en levenslange glucoseverlagende behandeling tot inductie van regressie en controle op terugval," voegde ze eraan toe.
Geschreven door Catharine Paddock PhD

Kankerrisico lager bij patiënten met multiple sclerose

Individuen met multiple sclerose (MS) hebben minder kans om kanker te krijgen, aldus onderzoekers. De studie, uitgevoerd door onderzoekers van de University of British Columbia en Vancouver Coastal Health, is gepubliceerd in het tijdschrift Brain. Hoofdauteur van het onderzoek Elaine Kingwell, een postdoc in de UBC-faculteit voor geneeskunde en hersenonderzoek aan het UBC en VCH Research Institute, verklaarde: "Omdat het immuunsysteem een ??belangrijke rol speelt in zowel kanker als MS, wilden we weten of de het risico op kanker is anders voor mensen met MS.

(Health)

Depressie - Cognitieve gedragstherapie werkt als geneesmiddelen dat niet doen

Het combineren van cognitieve gedragstherapie (CGT) met antidepressiva als behandeling voor mensen met een depressie heeft drie keer meer kans om ze zich beter te laten voelen wanneer antidepressiva alleen niet werken. Dit nieuws, gepubliceerd als Online First in The Lancet, is veelbelovend voor de tweederde van degenen met een depressie die geen verbetering hebben gezien van het gebruik van antidepressiva alleen.

(Health)