Directe associatie tussen Type 2 diabetes en obesitas gevonden

Obesitas staat in het verleden bekend als een risicofactor voor type 2 diabetes en nu is er een sleutelmechanisme gevonden in het immuunsysteem dat een rol speelt bij de ontwikkeling van obesitas-gerelateerde type 2 diabetes.
De uitkomst werd gevonden in een onderzoek onder leiding van onderzoekers van King's College London, UK en werd gepubliceerd in het tijdschrift Celstofwisseling.
De bevindingen zijn een springplank voor nieuwe behandelmethoden en preventie van dit gezondheidsprobleem dat wereldwijd extreem gangbaar is geworden.
Internationaal leven ongeveer 371 miljoen mensen met diabetes - 90% van deze gevallen zijn type 2 diabetes. Tegen 2030 zullen er naar schatting 550 miljoen mensen met diabetes zijn als deze progressie doorgaat.
Sinds 1980 zijn de gevallen van diabetes twee keer zo groot geworden - 70 procent van de veranderingen gebeurt door de vergrijzing van de bevolking overal ter wereld - terwijl de andere 30 procent het gevolg is van de toename van risicofactoren, waaronder obesitas.
Eerder onderzoek heeft het verband tussen obesitas en diabetes aangetoond, maar de moleculen die deze link veroorzaken zijn een raadsel.
De onderzoekers bestudeerden muizen die genetisch gemanipuleerd waren om geen T-bet te hebben, een eiwit dat de differentiatie en functie van immuuncellen regelt. Onderzoekers ontdekten dat de muizen de insulinegevoeligheid hadden verhoogd, ook al waren ze zwaarlijvig.
Dr. Howard legde uit:

"Toen T-bet afwezig was, veranderde dit de relatie tussen vet en insulineresistentie: de muizen hadden meer intra-abdominaal vet maar waren eigenlijk gevoeliger voor de glucoseverlagende effecten van insuline.Als vetophoping in de buik meestal geassocieerd wordt met verergering van insuline resistentie en andere kenmerken van het metabool syndroom, de gevonden resultaten waren zowel ongewoon als onverwacht. "

De onderzoekers ontdekten dat het intra-abdominale vet van deze muizen minder immuuncellen had en minder opgezwollen was dan dat van reguliere muizen. Ze ontdekten dat verder door immuuncellen die geen T-bet hadden te verplaatsen naar jongere, dunnere muizen, verbeterde de insulinegevoeligheid.
Professor Graham Lord voegde hieraan toe: "Het lijkt erop dat T-bet-expressie in het adaptieve immuunsysteem de metabole fysiologie kan beïnvloeden."
Over het algemeen is obesitas gekoppeld aan insulineresistentie en diabetes, maar dit is niet altijd het geval. Veel van de meest voorkomende medicijnen die worden gebruikt om diabetes type 2 te behandelen, verbeteren de insulinegevoeligheid. Er zijn meer proeven nodig om andere moleculen in het traject van de werking van T-bet te lokaliseren, wat het proces zou kunnen starten voor toekomstige geneesmiddelenopties voor de behandeling van type 2 diabetes.
Het geven van specifieke immuuncellen als immunotherapie voor een betere insulineresistentie zou in de toekomst ook een mogelijkheid voor therapie kunnen zijn.
Dr. Howard concludeerde:

"Dit is nog maar het begin - het idee dat het immuunsysteem van invloed kan zijn op de stofwisseling, is heel opwindend, maar er moet nog meer onderzoek worden gedaan voordat we dit werk van het bankbed naar het bed kunnen brengen ten behoeve van patiënten."

In januari van dit jaar verscheen een studie gepubliceerd in Natuur suggereerde dat er een nieuw nieuw gen is gevonden dat een rol speelt bij insulineresistentie en obesitas - aandoeningen die het risico op diabetes type 2 en hartaandoeningen verhogen.
Geschreven door Kelly Fitzgerald