Artsen moeten wachten om patiënten te behandelen na transplantatiechirurgie. Studie onthult

Een nieuw onderzoek, gepubliceerd in het Journal of the American Society of Nephrology (JASN), onthult dat Cytomegalovirus (CMV), het meest voorkomende virus om orgaantransplantatiepatiënten te infecteren, niet onmiddellijk na een operatie mag worden behandeld - en te wachten tot de patiënten een bepaald punt van herstel bereiken is beter dan het profylactisch behandelen van elke patiënt.
CMV is de meest voorkomende infectie bij orgaantransplantatiepatiënten. Deze patiënten zijn uiterst gevoelig voor infecties, omdat hun immuunsysteem zwak is vanwege de immunosuppressieve medicijnen die de patiënten voorafgaand aan de operatie worden voorgeschreven. Het risico op orgaanafstoting, hartcomplicaties en andere infecties komt met CMV.
Om te voorkomen dat CMV-artsen een van de twee methos gebruiken:

• Universele antivirale profylaxe - Alle patiënten ontvangen vele maanden antivirale medicijnen nadat ze een operatie hebben ondergaan. Deze medicijnen kunnen omvatten; valaciclovir, valganciclovir en ganciclovir.
• Pre-emptieve therapie - Artsen volgen het herstel van de patiënt op de voet met behulp van gevoelige laboratoriummethoden. Antivirale behandeling wordt alleen gegeven aan patiënten die significante virale tellingen hebben om ernstige symptomen te voorkomen.

Om te bepalen welke behandelmethode effectiever is, behandelden Tomas Reischig, MD, PhD van de Charles University Medical School en het Teaching Hospital in Pilsen, Tsjechië en zijn team niertransplantatiepatiënten die CMV in hun bloed hadden of organen ontvingen die behoorde toe aan donateurs met CMV. De 55 patiënten ontvingen ofwel 3 maanden profylaxe met valaciclovir of preventieve valganciclovir toen de artsen hoge tellingen van CMV vonden.
Drie jaar later ontdekten de onderzoekers:

• 6% van de patiënten in de preventieve groep en 9% profylactische behandeling ontwikkelde CMV.
• De Profylaxe-groep had 2,5 keer meer kans op matige of ernstige afschrikking van de nieren.
• De profylaxegroep had ook een veel hogere expressie van genen die gangbaar waren bij het afschrikken van de nieren.
• CMV-prevalentie in beide groepen was relatief hetzelfde. Pre-emptieve behandeling resulteerde echter in een 4-jaars overlevingsverbetering bij de getransplanteerde organen, een verschil van 92% tot 74%.

De resultaten van de studie toonden duidelijk aan dat preventieve valganciclovir-therapie veel effectiever was in het verminderen van de kans op nierlittekens en atrofie, evenals hogere overlevingspercentages in de organen die getransplanteerd werden.
Dr. Reischig concludeerde:

"Gezien de korte-termijn proefresultaten, die de profylaxe van CMV ten opzichte van de preventiestrategie ten goede kwamen vanwege het lagere risico op acute afstoting, verwachtten we een vertaling van verondersteld voordeel van profylaxe naar de lange termijn post-transplantatieperiode. we ontdekten dat het tegenovergestelde waar is. "

Geschreven door Christine Kearney