Vis eten helpt je langer te leven

Het eten van vis met veel omega-3-vetzuren, als een vast onderdeel van je dieet, kan jaren aan je leven toevoegen, aldus een nieuw onderzoek in het tijdschrift Annalen van interne geneeskunde.
Resultaten van de studie toonden aan dat oudere volwassenen met een grotere concentratie van omega-3-vetzuren in het bloed - die bijna uniek zijn in zeevruchten en vette vis - hun totale sterfterisico met bijna 27% konden verlagen en hun sterfterisico door hartziekten met 35%.
De studie, geleid door een groep onderzoekers van de Harvard School of Public Health (HSPH) en de University of Washington, onthulde dat oudere volwassenen die de grootste bloedconcentraties van de vetzuren in vis hadden - gemiddeld 2,2 jaar langer leefden dan die met verminderde niveaus.
Hoofdauteur Dariush Mozaffarian, universitair hoofddocent bij de Afdeling Epidemiologie van HSPH, legde uit:

"Hoewel het eten van vis lange tijd als onderdeel van een gezond dieet is beschouwd, hebben weinig studies bloed omega-3-spiegels en totale sterfgevallen bij oudere volwassenen onderzocht. Onze bevindingen ondersteunen het belang van voldoende bloed omega-3-spiegels voor de cardiovasculaire gezondheid, en suggereren dat later in het leven kunnen deze voordelen zelfs de jaren van de resterende levensduur verlengen. "

De studie was de eerste om te onderzoeken hoe objectief gemeten bloed biomarkers van visinname worden geassocieerd met totale mortaliteit en exacte uitkomsten van sterfte onder de algemene bevolking.
In eerder onderzoek hebben studies dat gevonden het eten van vis, dat voldoende eiwitten en hart-gezonde vetzuren bevat, vermindert het risico om dood te gaan van hartziekten. Het effect op andere redenen voor overlijden of op totale sterfte is echter nog steeds een mysterie.
In 2009 is een studie gepubliceerd in de European Heart Journal onthulde dat mannen die slechts eenmaal per week vette vis eten, hun risico op hartfalen kunnen verlagen.
Een afzonderlijke studie uit september vorig jaar suggereerde dat de inname van vis het risico op een hartaanval kan verminderen, maar het is belangrijk om te voorkomen dat vissen met de hoogste niveaus van kwik worden gebruikt.

Er is ook gemeld dat regelmatige visconsumptie gekoppeld is aan een lager risico op diabetes en cardiovasculair risico.

Hoe vermindert visconsumptie het overlijdensrisico?

Onderzoekers uit het huidige onderzoek wilden een nauwkeuriger beeld krijgen door biomerkers te analyseren in het bloed van volwassenen die geen visoliesupplementen innamen, in een poging om de meest nauwkeurige metingen te geven van de mogelijke uitkomsten van visinname op verschillende doodsoorzaken.
De auteurs analyseerden 16 jaar gegevens van bijna 2.700 volwassenen in de VS die 65 jaar of ouder waren en die deelnamen aan de Cardiovascular Health Study (CHS) - een langetermijnonderzoek gefinancierd door het National Heart, Lung en Blood Instituut.
Op baseline waren alle proefpersonen gezond. Ze kregen bloed, ondergingen lichamelijke onderzoeken en diagnostische testen en werden ook gevraagd naar hun levensstijl, gezondheidsstatus en medische geschiedenis bij baseline en follow-up.
De onderzoekers onderzochten de totale hoeveelheid omega-3-vetzuren in het bloed, waaronder drie specifieke, in de bloedmonsters van de vrijwilligers bij aanvang van de studie.
Ze pasten zich aan voor cardiovasculaire, demografische, voedings- en leefstijlfactoren en vonden dat de drie vetzuren - alleen en samen - waren gekoppeld aan een significant lager sterfterisico.
Docosahexaeenzuur, of DHA, was het specifieke vetzuur dat het meest significant verbonden is met een lager risico op coronaire hartziekte (CHD) - met 40%.
Andere opmerkelijke resultaten waren onder meer:

• docosapentaeenzuur (DPA) - DPA was het meest geassocieerd met een lager risico op een beroerte
• eicosapentaeenzuur (EPA) - was het meest significant verbonden met een verminderd risico op een niet-fatale hartaanval.

Onderzoeksvrijwilligers met de hoogste niveaus van alle drie de typen vetzuren hadden om alle redenen een 27% lager risico op totale moraliteit.
De onderzoekers wezen erop dat de grootste sprong in bloedspiegels plaatsvond toen ze van een zeer laag verbruik naar ongeveer 400 mg per dag gingen, en daarna namen de spiegels geleidelijk toe.
Mozaffarian concludeerde: "De bevindingen suggereren dat de grootste waar voor je geld is om van geen inname naar een bescheiden inname te gaan, of ongeveer twee porties vette vis per week."
Geschreven door Kelly Fitzgerald