Eczeem Gist kan worden gedood, de hoop op nieuwe behandelingen

Wetenschappers in Zweden hebben ontdekt dat bepaalde peptiden de gist doden Malassezia sympodialis die huidaandoeningen kunnen veroorzaken, zoals atopisch eczeem, seborroïsch eczeem en roos, zonder nadelige gevolgen voor gezonde huidcellen. Hoewel verder werk nodig is om de onderliggende mechanismen te verduidelijken, hopen ze dat hun ontdekking zal leiden tot een nieuwe behandeling voor deze slopende huidaandoeningen.
De studie is het werk van Tina Holm en haar collega's aan de universiteit van Stockholm en Karolinska Institute, en werd online gepubliceerd in het tijdschrift Letters in Applied Microbiology op 21 november.
Holm vertelde de pers:
"Veel vragen moeten nog worden opgelost voordat deze peptiden bij mensen kunnen worden gebruikt, maar de aantrekkelijke combinatie van giftig zijn voor de gist in lage concentraties terwijl menselijke cellen worden gespaard, maakt ze veelbelovend als antischimmelmiddelen." We hopen dat deze peptiden in de toekomst zullen zijn kan worden gebruikt om de symptomen van patiënten met atopisch eczeem te verlichten en hun kwaliteit van leven aanzienlijk te verhogen. "
Atopisch eczeem is een milde tot ernstige ontsteking van de huid die wordt gekenmerkt door een droge, jeukende en schilferige huid die gewoonlijk in de vroege kinderjaren begint en vatbaar is voor opflakkeringen. Het is niet ongewoon: bijvoorbeeld in het Verenigd Koninkrijk heeft ongeveer 20% van de kinderen de aandoening. Hoewel het meestal opklaart tegen de tijd dat de meeste kinderen hun tienerjaren bereiken, zal ongeveer 7% van de volwassenen de rest van hun leven blijven lijden.
Bovendien neemt het atopisch eczeem toe en hoewel we niet weten waardoor het veroorzaakt of genezen, weten we dat een van de triggers de gist is. M. sympodialis, een van de meest voorkomende huidgisten bij zowel gezonde mensen als mensen met eczeem. Gewoonlijk voorkomt onze huidbarrière dat de gist geen infectie veroorzaakt: maar bij mensen met eczeem is de barrière vaak kwetsbaarder of zelfs gebroken, waardoor de gist een infectie kan veroorzaken en de aandoening verergert.
Voor hun onderzoek, Holm en collega's onderzocht het vermogen van 21 verschillende antimicrobiële peptiden en cel-penetrerende peptiden om de groei van M. sympodialis.
Peptiden zijn als mini-eiwitten, ze zijn gemaakt van dezelfde bouwstenen, maar zijn veel korter van lengte.
Antimicrobiële peptiden (AMP's) zijn natuurlijke antibiotica die veel verschillende soorten micro-organismen doden, waaronder bepaalde gisten, bacteriën, schimmels en virussen. Celpenetrerende peptiden (CPP's) worden vaak onderzocht door farmaceutische bedrijven die op zoek zijn naar nieuwe manieren om geneesmiddelen af ??te leveren, omdat ze celmembranen kunnen passeren, hoewel het niet duidelijk is hoe ze dit doen.
De onderzoekers voegden de peptiden toe aan afzonderlijke kolonies van M. sympodialis op glazen platen om hun antischimmelactiviteit te beoordelen. Ze behandelden ook menselijke huidcellen of keratinocyten met de peptiden om mogelijke schade te beoordelen.
Ze vonden dat 6 (vijf CPP's en één AMP) van de 21 peptiden met succes de gist doodden zonder de membranen van de keratinocyten te beschadigen.
De onderzoekers concludeerden dat:
"Voor zover wij weten, is dit de eerste keer dat peptiden zijn geïdentificeerd als antischimmelmiddelen tegen M. sympodialis. Verdere studies om het mechanisme op te helderen zijn gerechtvaardigd. "
Geschreven door Catharine Paddock PhD

Obesitasgen gekoppeld aan huidkanker

Een gen geassocieerd met obesitas en overeten is ook gekoppeld aan de meest fatale huidkanker, kwaadaardig melanoom. De bevinding kwam uit een nieuwe studie uitgevoerd door deskundigen van Cancer Research UK aan de Universiteit van Leeds, Engeland, en werd gepubliceerd in Nature Genetics. Personen met bepaalde variaties in een stuk DNA binnen het FTO-gen, bekend als intron 8, hebben mogelijk een hogere kans op het ontwikkelen van melanoom, volgens de resultaten.

(Health)

Slaaptijd voor kinderen beïnvloed door genen en omgeving

Genetica heeft een significante invloed op hoe lang kinderen 's nachts slapen, maar de omgeving kan in de namiddag een grotere rol spelen voor dutjes, volgens nieuw onderzoek in het tijdschrift Pediatrics. De studie, uitgevoerd door onderzoekers van de Universiteit van Montreal, vond dat de helft van de variabiliteit in nachtelijke slaapduur bij kinderen van zes maanden tot twee jaar te wijten was aan genetische invloeden.

(Health)