Energy Drinks: is het tijd om regelgeving aan te scherpen?

De bezorgdheid over energiedranken is in een stroomversnelling terechtgekomen, waarbij sommige groepen, met name in de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk, nu vragen om strakker gereguleerd te zijn en om meer bekendheid te geven aan wat zij bevatten, hun potentiële bijwerkingen en het risico van verslaving.
Hoewel hun geschiedenis dateert uit het begin van de twintigste eeuw, begonnen energiedranken in de jaren 1970 en 1980 op te komen als prestatieverbeterende producten die werden gezocht door jongeren die hun plezier in fysieke activiteiten wilden verlengen.
In de VS was Gatorade waarschijnlijk een van de eerste prestatieverhogende drankjes die als zodanig werden gefabriceerd: het werd oorspronkelijk geproduceerd door een team van onderzoekers van de University of Florida in de jaren zestig in antwoord op een verzoek van de Gators-voetbalcoach die genoeg van de prestaties van zijn team tijdens de trainingen. De eerste Gatorade dorstlessende formule bestond uit water, natrium, suiker, fosfaat, citroensap en kalium.

In het Verenigd Koninkrijk kwam Lucozade op de voorgrond: een drank die oorspronkelijk werd geïntroduceerd in 1929 als een hospitaaldrank voor hulp bij het herstel. In 1938 verwierf Beecham (nu GlaxoSmithKline) Lucozade van zijn uitvinder W.W. Hunter, om het "gezondheidsdrankveld" te betreden, en tegen het begin van de jaren tachtig werd Lucozade gepromoot als een drankje om verloren energie te "aanvullen".
Sindsdien lijkt de publieke perceptie en consumptie van energiedranken echter te zijn verschoven van voedingssuppletie naar recreatief gebruik, en sommigen zouden nu zelfs recreatief misbruik kunnen noemen, waarbij de laatste misschien is gestimuleerd door de komst van alcoholische energiedranken, waarvan de gevaren zijn geïllustreerd met de recente ziekenhuisopname van negen Amerikaanse studenten van 17 tot 19 jaar, naar verluidt voor het nuttigen van te veel Four Loko, een alcoholische energiedrank die in het algemeen wordt aangeduid als "black-out in een blikje" of "vloeibare cocaïne".
Energiedranken zijn "zachte" dranken (dat zijn niet-alcoholische dranken) die worden aangeprezen als "energieboosters", maar zelfs onder deze definitie is er verwarring, omdat de marketing die deze dranken vergezelt vaak niet stilstaat bij de suikers die ze bevatten ( dat is waar energie vandaan komt), maar benadrukt andere ingrediënten zoals stimulerende middelen, vitamines en kruidenextracten.
De verwarring rond de uitdrukking "energiedrank" is nu geëscaleerd tot een onzinnig niveau, met de komst van producten zoals het merk Impulse Energy's Extreme, op de markt gebracht als een "suikervrije energiedrank"; terwijl een nog meer vreemde tegenstrijdigheid in termen de uitdrukking "nul-carb, nul-calorie" energiedrank is, gebruikt om Impulse Zero te beschrijven: letterlijk een energiedrank die geen energie levert.
Dus, als energiedranken ons niet per se van energie voorzien, wat is hun aantrekkingskracht dan? Het antwoord is, cafeïne. En dat is waar de zorg opkomt, want cafeïne in overmaat, met name voor jonge mensen die te veel te snel consumeren, kan leiden tot enkele onaangename en gevaarlijke symptomen.
Overweeg het verhaal van "Amy", waarvan de eerste en zij zegt nu voor het laatst, ervaring met energiedranken, werd onlangs gepost op de website van Think Before You Drink, een waakhondorganisatie.
Amy vertelt wanneer ze de middelbare school afmaakte en werd gevraagd om de afscheidsrede voor Valedictor te houden. Ze bracht weken door met het voorbereiden van de toespraak en omdat ze de avond voor de grote dag niet kon slapen, voelde ze zich de volgende ochtend 'duizelig'.
Toen het moment om de toespraak na te komen naderde, voelde ze dat haar brein "volledig verstrooid" was. Dus ging ze naar de automaat en kocht ze drie blikjes energiedrankjes en dronk ze allemaal. Ze zei dat ze zich 'geweldig' voelde, zoals 'een lampje aan in mijn hoofd', terwijl ze naar het podium liep. Ze herinnert zich hoe ze al haar klasgenoten had begroet, maar toen ... het volgende dat ze wist dat ze wakker werd in het ziekenhuis.
"Blijkbaar stortte ik hard neer, viel flauw en eindigde mezelf te plassen," schreef ze. Ze voegde eraan toe dat ze dit nog nooit 'heeft beleefd' en dat ze nooit meer cafeïne kan drinken. Ze vroeg de website-eigenaren om "mijn verhaal met je community te delen".
Wat er met "Amy" is gebeurd, was niet verrassend. Volwassenen die regelmatig thee en koffie drinken, bouwen geleidelijk aan een tolerantie op, maar voor jongeren is het risico op cafeïnoxicatie, vooral als ze geen tolerantie hebben en te snel te veel drinken, veel groter.
Cafeïne is een stof die van nature voorkomt in de bladeren en zaden van veel planten. Door de mens gemaakte vormen worden ook aan levensmiddelen toegevoegd. In zijn natuurlijke staat smaakt het heel bitter.
Cafeïne stimuleert het centrale zenuwstelsel en maakt ons alert, geeft ons een tijdelijke energieboost en verbetert de gemoedstoestand. Het wordt niet in het lichaam opgeslagen, maar de effecten ervan kunnen tot 6 uur aanhouden.

Het is aanwezig in chocolade, koffie, thee en veel frisdranken. Het is ook aanwezig in pijnstillers en vrij verkrijgbare medicijnen.
Cafeïnoxicatie is een klinisch syndroom dat wordt geaccepteerd door autoriteiten zoals het diagnostische en statistische handboek van psychische stoornissen (DSM) en de internationale classificatie van ziekten van de Wereldgezondheidsorganisatie (ICD). Ze zeggen dat cafeïne-intoxicatie kan leiden tot nervositeit, angst, rusteloosheid, pacing (psychomotorische agitatie), slapeloosheid, maagklachten, trillen, snelle hartslag en in zeldzame gevallen zelfs de dood.
In oktober 2008 raakten honderd wetenschappers en artsen zo bezorgd dat ze een brief ondertekenden aan de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA), waarin ze vroegen om regulering van energiedrankjes aan te scherpen omdat hun hoge cafeïnegehalte jongere drinkers het risico geeft dronken te worden met cafeïne.
De brief is geschreven door Dr. Roland Griffiths, een neurowetenschapper aan de Johns Hopkins School of Medicine in Baltimore, die met zijn collega's zojuist een artikel in het tijdschrift had gepubliceerd Afhankelijkheid van drugs en alcohol, waarin wordt aangedrongen op een duidelijke etikettering van energiedranken om aan te geven hoeveel cafeïne ze bevatten.
Griffiths zei dat het cafeïnegehalte van energiedrankjes varieert in een "tienvoudig bereik": het is mogelijk om een ??blikje energiedrank te kopen met dezelfde hoeveelheid cafeïne als 14 blikjes Coca-Cola, en dit niet te beseffen omdat er geen label dat laat zien hoeveel cafeïne het bevat, en weinigen bevatten waarschuwingen over de mogelijke gezondheidsrisico's van cafeïnedrank.
Hij en zijn collega's bespraken cafeïnegehalte in energiedrankjes die veel worden verkocht in de VS en vonden dat ze varieerden van 50 mg cafeïne in een blikje "Whoop Ass", tot 505 mg in een andere die "Wired X505" heette. Ter vergelijking: een standaard blikje cola van 12 oz heeft ongeveer 35 mg cafeïne en een kop koffie van 6 oz heeft 80 tot 150 mg.
Ze wezen er ook op dat, aangezien energiedrankjes in de VS worden verkocht als "voedingssupplementen", ze niet hoeven te gehoorzamen aan de FDA-limiet voor het cafeïnegehalte van frisdranken, wat 71 mg is voor een blik van 12 oz, en ze benadrukte de merkwaardige inconsistentie die bestaat waar over-the-counter-producten die cafeïne bevatten waarschuwingslabels moeten dragen, terwijl energiedranken dat niet doen.
Griffiths vertelde de pers dat sinds energiedranken voor het eerst zijn aangekomen, er een "zeewisseling" is geweest in de manier waarop ze op de markt worden gebracht.
Hij zei dat de FDA fabrikanten zou moeten verplichten om waarschuwingslabels op hun blikjes voor energiedranken te plaatsen, hun cafeïnegehalte op de blikken te vermelden en de hoeveelheid stimulant die ze bevatten te beperken.
Ook in het VK groeit de bezorgdheid over de hoeveelheid energiedranken die wordt verbruikt door jonge mensen, inclusief schoolkinderen.
Drugsonderwijs UK biedt klassen voor drugsvoorlichting op scholen. Hun drugsexpert, Bob Tait, vertelde in september 2008 aan een verplegingsconferentie die in het tijdschrift Nursing Standard werd gemeld dat zij zich steeds meer zorgen maakten over het groeiende probleem van schoolkinderen die energiedranken consumeren, waarvan zij zeggen dat ze in de klas hyperactief en storend worden.

Tait zei dat het drinken van te veel energiedrankjes kan leiden tot cafeïne-intoxicatie en pijn op de borst en hoofdpijn kan veroorzaken en vroeg dat schoolverpleegkundigen op school naar dergelijke problemen uitkijken.
Hij zei terwijl hij scholen rondloopt en kinderen vertelt dat hij hen vraagt ??wie energiedrankjes drinkt zoals Red Bull en ze zetten hun handen op. Hij zei dat er één jongen was die acht blikjes per dag dronk, "dat is te veel", voegde hij eraan toe.
Een blikje Red Bull energiedrank heeft dezelfde hoeveelheid cafeïne als een kop koffie.
Volgens de informatie van de fabrikant is Red Bull-energiedrank ontwikkeld "in tijden van verhoogde mentale en fysieke inspanning". Ze zeggen dat hun drankje "prestaties, concentratie en reactiesnelheid" verhoogt, "waakzaamheid en emotionele status verbetert" en "het metabolisme stimuleert". Een woordvoerder van het bedrijf vertelde de BBC toen zij Tait's opmerkingen meldden dat hun energiedrank niet op kinderen was gericht.
Maar Tait, die energiedranken omschrijft als "trendy", zei dat een deel van het probleem is dat ouders de drankjes aan hun kinderen geven, maar hij verwijt ook winkeliers.
Er is ook een zorg dat jongeren het "gateway" -effect zullen overschrijden: waar het verslaafd raken aan energiedrankjes het waarschijnlijker zou maken dat ze op risicovollere stoffen terechtkomen. Marihuana, bijvoorbeeld, is een gateway-medicijn genoemd omdat het is gekoppeld aan het toegenomen gebruik van alcohol en drugs.
Dr. Conrad Woolsey, universitair docent gezondheid en menselijke prestaties aan de Oklahoma State University en een sportpsychologieconsulent, sprak eerder dit jaar op een conferentie over zijn onderzoek naar universiteitsstudenten die suggereert dat energiedrankjes de "next gateway drug" kunnen zijn.
Hij vertelde afgevaardigden op de Amerikaanse Alliantie voor Gezondheid, Lichamelijke Opvoeding Recreatie en Dans (AAHPERD) conferentie in Indianapolis in maart, dat studies die hij en zijn collega's met 700 studenten uitvoerden, aangaven dat energiedrankgebruikers "meer dan het dubbele van de hoeveelheid alcohol en had veel riskantere drinkgewoonten dan mensen die alleen alcohol dronken ". Ze vonden ook dat gebruikers van energiedrankjes significant vaker risicovol gedrag beoefenden zoals drinken en autorijden en het gebruik van amfetaminen.
Woolsey, wiens onderzoeksexpertise hersenchemie, verslaving en verandering in gezondheidsgedrag omvat, zei dat stimulerende middelen in energiedrankjes (bijvoorbeeld guarana, ginseng, yohimbine HCL, evodiamine, yerba-mate, N-acetyl-L-tyrosine en andere) vergelijkbaar zijn effecten op de neurotransmitters van de hersenen dopamine, serotonine en epinefrine, als andere drugsmisbruik, en dat adolescenten en jonge volwassenen kwetsbaarder zijn voor verslavingen omdat hun geheugen en beloningscentra in de hersenen onvoldoende ontwikkeld zijn.
Hij zei dat het "zinvol is voor reclamecampagnes voor alcohol- en energiedranken om zich te richten op bevolkingsgroepen die kwetsbaar zijn voor dwang en die waarschijnlijk langduriger gebruikers van hun producten worden", en beschreef als voorbeeld hoe bedrijven studenten op de campus gratis monsters geven van energiedranken tijdens atletische evenementen en tijden van "toegenomen academische stress", en als ze eenmaal "verslaafd" zijn, profiteren van de verslavende eigenschappen van hun producten en beginnen hoge prijzen te vragen (2 tot 4 dollar per blikje).
Woolsey suggereert dat een dergelijke agressieve marketing de manier is waarop de verkoop van energiedranken in Noord-Amerika is gestegen van 200 miljoen dollar in 2002 tot 3,5 miljard in 2006 en 4,7 miljard in 2007.
In het Verenigd Koninkrijk adviseert het Food Standards Agency zwangere vrouwen om niet meer dan 200 mg cafeïne per dag te consumeren, wat volgens hun eigen advies ongeveer 2 mokken oploskoffie is, ongeveer 1,4 mokken filterkoffie, bijna 3 mokken thee, en ongeveer 2,5 blikjes "energiedrank".

Ze geven hun reden aan omdat cafeïne op hoog niveau miskraam kan veroorzaken en ertoe kan leiden dat baby's een lager geboortegewicht hebben, wat hun risico op het ontwikkelen van gezondheidsproblemen verhoogt.
Een andere opkomende zorg is de "alcoholische energiedrank", die een sterk alcohol- en cafeïnegehalte heeft en voorkomt in blikjes die lijken op niet-alcoholische energiedrankjes. In november 2009 stuurde de FDA brieven naar bijna 30 fabrikanten van deze dranken, waarbij ze eisten dat ze bewijs zouden produceren dat hun producten met "cafeïnehoudende alcoholische dranken" veilig waren en dat ze regelgevende maatregelen zouden nemen, inclusief inbeslagname van producten, als hun informatie niet toereikend bewijs zou leveren van veiligheid.
Er is geen publieke aankondiging gedaan van wat de FDA heeft gedaan sinds hun brief aan de fabrikanten, wat een groep senatoren ertoe heeft aangezet om de FDA te vragen om hun bevindingen openbaar te maken van hun onderzoeken naar de mogelijke gezondheidsrisico's van alcoholische energie drankjes.
Volgens een nieuwsbericht van waakhond The Marin Institute uit de alcoholindustrie, zeggen de senatoren ook dat alcoholische energiedrankjes op de markt worden aangeboden aan minderjarige tieners, en dat de labels en containers zo lijken op niet-alcoholische energiedrankjes, dat ze ouders en wet misleiden handhavers.
Het probleem van alcoholische energiedranken werd vorig jaar benadrukt door berichten dat negen studenten van de Central Washington University (CWU) in het ziekenhuis waren opgenomen na een feestje in Roslyn, waar ongeveer 50 mensen hadden gedronken.
Chef van de politie van CWU, Steve Rittereiser, vertelde de pers dat uit hun onderzoek bleek dat alle gehospitaliseerde studenten vier Loko hadden gedronken, een alcoholische energiedrank die 12 procent alcohol bevat, plus het equivalent van twee shots espresso.
Zo bevat een blik van 24 liter van Four Loko dezelfde hoeveelheid alcohol als ongeveer zes bieren en zoveel cafeïne als in vijf gewone kopjes koffie.
De negen studenten, zes vrouwen en drie mannen, waren eerstejaars in de leeftijd van 17 tot 19 jaar en waren onervaren drinkers, meldde de Money Times.
Volksgezondheidsfunctionarissen in de VS zijn bezorgd dat de toenemende populariteit van cafeïnehoudende alcoholische dranken zoals Four Loko bij universiteitsstudenten hun risico op cardiovasculaire schade verhoogt, en dat het ook hun persoonlijk veiligheidsrisico verhoogt omdat het stimulerende effect van de cafeïne hen doet denken ze zijn niet zo dronken als ze werkelijk zijn.
De staat Washington en New Mexico hebben nu wetgeving voorgesteld om de verkoop van alcoholische energiedranken te verbieden.
Voor bezorgde ouders en anderen die graag op de hoogte willen worden van wat er in ons eten en drinken terechtkomt, vooral als het stoffen bevat die schadelijk kunnen zijn bij overdaad, is het niet onredelijk om te vragen om inhoudsinformatie op de website. verpakking.
Dan kunnen we allemaal onze eigen mening verzinnen en verantwoordelijkheid nemen voor onze eigen consumptie en de effecten ervan op onze gezondheid.
Bronnen: USA Today, Marin Institute, thinkdrink.org, sciencecases.org, MNT-archieven, BBC News, Money Times, AAHPERD Abstracts (maart 2010), Guardian, wikipedia, FSA.
Opmerking: dit artikel is op 2 november 10 gewijzigd om een ??niet-bevestigde verwijzing naar opmerkingen te verwijderen die naar verluidt zijn gemaakt door de voormalige Surgeon General van de Verenigde Staten, David Satcher over het mogelijke "gateway" -effect en om de aantekeningen over het onderzoek van Conrad Woolsey in te voegen.
Geschreven door: Catharine Paddock, PhD