Oefening kan slecht zijn voor sommige

Een nieuwe studie suggereert dat niet elke gezonde persoon baat heeft bij regelmatige lichaamsbeweging: voor een kleine minderheid van 7% kan dit de hart- en diabetesrisicofactoren verhogen. De onderzoekers hebben niet gesuggereerd dat dit zou moeten voorkomen dat mensen trainen, maar wijzen op het belang van het gebruik van dit soort kennis om trainingsprogramma's te personaliseren.
Claude Bouchard, hoogleraar genetica en voeding in het Human Genomics Laboratory bij Pennington Biomedical Research Center, Baton Rouge, Louisiana, in de VS, was hoofdauteur van de studie, die online werd gepubliceerd in PLoS ONE op 30 mei.
Bouchard en collega's schrijven in hun achtergrondinformatie dat richtlijnen voor de volksgezondheid suggereren dat volwassenen 150 minuten per week fysieke activiteit van matige intensiteit moeten doen, of 75 minuten per week met intensieve intensiteitsactiviteit.
Het is nu echter goed vastgesteld dat verschillende mensen anders reageren op lichaamsbeweging wat betreft cardioromiale fitness en cardiometabolische en diabetesrisicofactoren.

Maar de vraag die nog steeds bestaat, is of er mensen zijn voor wie het effect van regelmatige lichaamsbeweging op deze risicofactoren schadelijk kan zijn.
Voor hun onderzoek analyseerden Bouchard en zijn collega's gegevens van zes rigoureuze studies die het effect van inspanning in totaal op 1.687 volwassenen bestudeerden.
Deze studies waren de HERITAGE Family Study, de DREW Study, de INFLAME Study en de STRRIDE Study, plus cohorten van twee andere studies, een van de University of Maryland en een van de University of Jyvaskyla.
Ze keken om te zien hoeveel van de deelnemers een ongunstige reactie ervoeren op lichaamsbeweging, die ze definieerden als een "door inspanning geïnduceerde verandering die een risicofactor verergert die verder gaat dan meetfouten en verwachte dagelijkse variatie".
Bouchard en collega's produceerden hun eigen parameters voor deze definitie door het meten van rustende systolische bloeddruk (SBP), het vasten van plasma HDL-cholesterol (HDL-C), triglyceriden (TG) en insuline (FI) bij 60 personen gedurende een periode van drie weken. .
Uit deze metingen definieerde zij een negatieve respons bij deze risicofactoren als: een toename van 10 mm Hg of meer voor SBP, 0,42 mmol / L of meer voor TG, of 24 pmol / L of meer voor FI of een afname van 0,12 mmol / L of meer voor HDL-C.
Wanneer ze deze definitie toepasten op de resultaten van de zes onderzoeken, ontdekten ze dat 8,4% van de deelnemers een ongunstige verandering in FI had. Dit cijfer was 12,2% voor SBP, 10,4% voor TG en 13,3% voor HDL-C.
Ze vonden ook dat het aandeel deelnemers dat nadelige effecten ondervond in twee of meer risicofactoren 7% was.
"Deze subgroep moet dringend aandacht krijgen", schrijven ze.
Bouchard en collega's vonden geen bewijs voor verschillen tussen zwarten en blanken, of tussen mannen en vrouwen.

Ook werden de bijwerkingen niet verklaard door de gezondheidsstatus van de deelnemers, of door hun leeftijd, hoeveelheid lichaamsbeweging of onvoldoende verbetering van de cardiorespiratoire conditie. En er waren geen aanwijzingen dat drugs de oorzaak waren van tegenmaatregelen.
"Zo ervaren sommige personen [bijwerkingen] wanneer ze worden blootgesteld aan regelmatige lichaamsbeweging, maar de oorzaken van het fenomeen zijn op dit moment onbekend", schrijven ze en besluiten dat:
"Bijwerkingen op regelmatige oefeningen in cardiovasculaire en diabetes risicofactoren komen voor.Het identificeren van de voorspellers van dergelijke ongegronde reacties en hoe deze te voorkomen, zal de basis vormen voor gepersonaliseerd oefenrecept."
"De uitdaging is nu om te onderzoeken of baseline-voorspellers van [bijwerkingen] kunnen worden geïdentificeerd om personen met een verhoogd risico te screenen, zodat ze alternatieve benaderingen voor het modificeren van cardiometabolische risicofactoren kunnen krijgen," schrijven ze.
Sommige deskundigen zijn bezorgd dat de studie munitie zal geven aan mensen die niet veel redenen nodig hebben om zich te verontschuldigen voor lichaamsbeweging.
William Haskell, emeritus hoogleraar geneeskunde aan het Stanford Prevention Research Center, vertelde bijvoorbeeld aan de New York Times dat hij denkt dat dit een excuus kan zijn voor sommige mensen om te zeggen: "Oh, ik moet een van die [zijn die niet profiteren]" .
Geschreven door Catharine Paddock PhD

Langdurig gebruik van oudere anti-epileptica, gekoppeld aan verharding van slagaders

Volgens nieuw onderzoek gepubliceerd in Epilepsia, het tijdschrift van de International League Against Epilepsy (ILAE), kunnen patiënten met epilepsie die langdurig werden behandeld met anti-epileptica (AED's) van de oudere generatie een verhoogd risico hebben op het ontwikkelen van atherosclerose, een bekende aandoening die vaak voorkomt. als verharding van de slagaders.

(Health)

Het dodelijke effect van atherotrombose

Een rapport gepubliceerd in het 20 januari nummer van het Medical Journal of Australia, een publicatie van de Australian Medical Association, onthult dat bijna 40% van de mensen met uitgebreide atherothrombotische ziekte binnen een jaar een cardiovasculaire gebeurtenis zal ervaren. Het team, geleid door professor Christopher Reid van de Monash University, ging op zoek naar de meest dodelijke vormen van atherotrombose: een combinatie van bloedstolsels en plaque op de wanden van de ader die de bloedsomloop blokkeert.

(Health)