FDA keurt Voraxaze goed om patiënten te behandelen met chemotherapie-toxiciteit

Voraxaze is een enzym dat het chemotherapie medicijn methotrexaat snel afbreekt tot een bijproduct dat het lichaam gemakkelijker kan elimineren. Voraxaze wordt intraveneus toegediend.
Methotrexaat werd in de jaren vijftig ontwikkeld als een chemotherapie en wordt alleen of in combinatie met andere geneesmiddelen gebruikt. Het is effectief voor de behandeling van een aantal kankers, waaronder: borst, hoofd en nek, leukemie, lymfoom, long, osteosarcoom, blaas en trofoblastische neoplasmata. Het wordt ook gebruikt voor auto-immuunziekten zoals reumatoïde artritis, psoriasis, psoriatische artritis, lupus en de ziekte van Crohn, evenals voor de behandeling van buitenbaarmoederlijke zwangerschap en voor het induceren van medische abortussen.
Richard Pazdur, MD, directeur van het Office of Hematology and Oncology Products in het Center for Drug Evaluation and Research van de FDA, zei:

"Langdurige blootstelling aan hoge niveaus van methotrexaat kan leiden tot nier- en leverschade, ernstige zweertjes in de mond, schade aan de darmwand, huiduitslag en overlijden als gevolg van lage bloedtellingen ... Voraxaze is een belangrijke nieuwe behandelingsoptie voor kankerpatiënten gericht bij het voorkomen van deze toxiciteiten geassocieerd met aanhoudende hoge niveaus van methotrexaat. "

22 patiënten werden toegevoegd aan een enkel klinisch onderzoek gericht op het evalueren van de werkzaamheid van Voraxaze. Alle patiënten kregen Voraxaze-behandeling en de studie beschouwde de behandeling als een succes als het methotrexaatniveau binnen 15 minuten onder een kritisch niveau daalde en acht dagen onder het kritieke niveau bleef. Tien van de 22 patiënten bereikten deze norm. Hoewel niet alle patiënten de hoogste resultaten ervoeren, elimineerde Voraxaze 95 procent van de methotrexaat bij alle patiënten. In een afzonderlijk onderzoek onder 290 patiënten werden problemen met het opruimen van het medicijn uit de bloedbaan geanalyseerd

Patiënten klagen over enkele bijwerkingen, waaronder: lage bloeddruk (hypotensie), hoofdpijn, misselijkheid, braken, blozen en abnormale sensatie (paresthesie) die door ongeveer een procent van de proefpersonen werd ondervonden.
Geschreven door Rupert Shepherd