Fukushima Straling Fallout groter dan officieel gerapporteerd

Twee rapporten die deze maand zijn vrijgegeven, een over de zee en de andere over de atmosferische impact, vinden dat de radioactieve neerslag van het Fukushima Daiichi kerncentrale-ongeluk na de aardbeving en tsunami in maart groter is dan gerapporteerd door de Japanse overheid en elektriciteitsbedrijf. Een onderzoeker zegt in sommige opzichten dat de ramp de belangrijkste nucleaire gebeurtenis is sinds Tsjernobyl 25 jaar geleden.

Marine Impact

In een update van onderzoek gedaan sinds hun laatste rapport in juli, zei de nucleaire monitor van Frankrijk, het Instituut voor Radiologische Bescherming en Nucleaire Veiligheid (IRSN), woensdag dat de hoeveelheid cesium 137 die uit de vernielde centrale naar de Pacific lekte, de "grootste enkelvoudige verontreiniging door kunstmatige radionucliden van de zee ooit gezien".
Hun nieuwe beoordeling laat zien dat de hoeveelheid cesium 137 die na de ramp in de Pacific stroomde waarschijnlijk bijna 30 keer zo groot was als in Tokio Electric Power Company in mei, meldde Mainichi Japan.
De IRSN schat dat de hoeveelheid cesium 137 die tussen 21 maart en medio juli uit de kerncentrale in zee vloeide, 27 peta (10 tot de kracht van 15) becquerels bereikte. Ze melden ook dat 82% van deze besmetting de zee op 8 april had bereikt. (1 Becquerel is één radioactief verval per seconde).
In een persoverzicht zeiden ze echter dat, in overeenstemming met eerdere beoordelingen, dankzij de locatie van de plant, zeestromingen de niveaus van de radioactieve isotoop enorm hebben verdund en vervuild water ver de oceaan in de Stille Oceaan hebben verplaatst, zodat vanaf In het najaar van 2011 zal er weinig of geen gevaar zijn voor het leven in zee, behalve misschien voor soorten dichtbij de kust.
Om dit in de juiste context te plaatsen, zeiden ze dat voor de Pacific in het algemeen de niveaus snel ongeveer 0,004 becquerel per liter zullen bedragen, wat ongeveer tweemaal de concentratie is gemeten aan atmosferische kerntests in de jaren zestig.
Hoge niveaus van radioactief jodium werden ook gedetecteerd, maar omdat dit een halfwaardetijd van slechts iets meer dan een week heeft, bereikte het spoedig eind december niet-identificeerbare niveaus.

Cesium vervalt veel langzamer dan jodium: de halfwaardetijd is 30 jaar (radioactieve halfwaardetijd is de tijd die nodig is om de helft van de radioactieve versie of isotoop van een element om te zetten in een niet-radioactieve isotoop). En het is een gezondheidsrisico: het kan het risico op kanker verhogen.
De mariene soorten die het meest gevoelig zijn voor cesiumvervuiling zijn diepzeevissen, vissen op de top van de mariene voedselketen en "filtrerende" soorten zoals weekdieren, aldus het IRSN-rapport.
De IRSN zei dat het belangrijk was om de situatie in de gaten te houden en dat er nog steeds sprake zou kunnen zijn van aanzienlijke vervuiling van het zeewater bij de fabriek vanwege het afstromende hemelwater van het land.

Atmosferische impact

Onderzoek onder leiding van het Noorse Instituut voor Luchtonderzoek (NILU) richt zich op emissies van radioactief edelgas xenon 133 en aan aërosol gebonden cesium 137 uit de Fukushima Daiichi-ramp. De studie is online gepubliceerd voor open peer review in de Atmosferische chemie en fysica dagboek.
Een NILU-persverklaring zegt dat de onderzoekers tot hun schattingen kwamen door een grote reeks gegevens uit Japan en de rest van de wereld te combineren met modellen die atmosferisch transport berekenen, samen met informatie en "redelijke benaderingen van radionuclideninventarissen en ongevallengebeurtenissen" van de energiecentrale.
Hoofdauteur Dr. Andreas Stohl, een senior wetenschapper bij NILU, zei:

"Onze berekeningen zijn gebaseerd op ongeveer 1000 metingen van activiteitsconcentraties en depositie in Japan, de VS en Europa. Dit is het meest uitgebreide onderzoek tot dusverre. Het Fukushima-ongeval is zonder twijfel, althans wat betreft de isotopen xenon 133 en cesium 137, de belangrijkste gebeurtenis na de catastrofe in Tsjernobyl 25 jaar geleden ".
Voor xenon 133 schatten de onderzoekers dat de ramp 16.700 peta becquerels in de atmosfeer heeft uitgestuurd: de "grootste civiele edelgasafgifte in de geschiedenis", ongeveer twee en een half keer groter dan Tsjernobyl, zegt de NILU-persverklaring.
De onderzoekers zeggen dat er sterk bewijs is dat de emissies vroeg in de ochtend van 11 maart zijn begonnen, onmiddellijk na de grote aardbeving.
Xenon 133 is geen gezondheidszorgen als zodanig, omdat we het niet inslikken of inademen, maar het is een goede indicator om de omvang van de gebeurtenis te begrijpen, leggen ze uit.
Cesium 137 is echter een gezondheidsbelang vanwege de fysische eigenschappen en de lange halfwaardetijd.
De NILU-verklaring zegt dat Stohl en collega's vonden dat emissies van de isotoop eerder zijn begonnen en later zijn geëindigd dan de meeste andere studies veronderstelden.
Ze schatten de totale vrijlating in het milieu als 36 peta Becquerels, wat ongeveer 42% is van het uitgestotene van het ongeluk in Tsjernobyl.
19% van het cesium viel op het land in Japan en ongeveer 80% ging de zee in, zegt de NILU-verklaring.
Stohl vertelde Nature News dat het grote verschil tussen hun schattingen en de cijfers van de Japanse overheid waarschijnlijk te wijten is aan de verschillen in de databronnen. De Japanse regering vertrouwde vooral op de meetstations in Japan, die nooit de grote hoeveelheden straling zagen die naar zee werd geblazen en uiteindelijk Noord-Amerika en Europa bereikten.
Er was ook een publieke druk om snel cijfers te achterhalen, en Stohl zei dat hij enige sympathie had voor de Japanse functionarissen.
En hij waarschuwt dat het model dat hij en zijn collega's hebben geconstrueerd verre van perfect is. Er waren weinig betrouwbare maatregelen beschikbaar net na de ramp en sommige meetstations waren te vervuild om als betrouwbare bronnen van gegevens te worden beschouwd.
Bovendien weet niemand echt wat er werkelijk in de reactor is gebeurd, wat belangrijk is om precies te begrijpen wat ze hebben uitgestoten.
"Als je kijkt naar de schattingen voor Tsjernobyl, heb je 25 jaar later nog steeds een grote onzekerheid", vertelde Stohl aan Nature News.
Geschreven door Catharine Paddock PhD