Patiënten slecht nieuws geven - training geëvalueerd

Een recent nummer van de Journal of Cancer Education rapporten over de ervaring van medische studenten die deelnamen aan video-sessies om te oefenen met het overbrengen van moeilijk nieuws naar "gestandaardiseerde patiënten" (SP's) door rolpatiënten met verschillende soorten kanker die slecht medisch nieuws kregen. De studie werd uitgevoerd om de percepties van de studenten van de leermethoden die werden gebruikt om slecht nieuws over te brengen, te evalueren en om de effectiviteit vast te stellen van het educatieve programma dat is ontwikkeld om dergelijk nieuws over te brengen.
Co-auteur Gwendolyn Quinn, Ph.D., directeur van de Survey Methods Core Facility bij Moffitt verklaarde:

"Een van de grootste uitdagingen waar een arts voor staat, is het overbrengen van moeilijk nieuws naar een patiënt. Ondanks het belang van deze vaardigheid is het formele onderwijs in het overbrengen van slecht nieuws aan patiënten beperkt."

Medische studenten van de USF zijn verplicht om een ??training van twee tot drie uur af te ronden met drie tot vijf studenten, waarin ze leren moeilijk medisch nieuws door te geven, waarna ze moeten deelnemen aan een video-opname waarbij slecht medisch nieuws wordt overgebracht naar een gestandaardiseerde patiënt die is getraind om het deel van een patiënt op te nemen.
Co-auteur John V. Kiluk, M.D., F.A.C.S., een assistent-lid van Moffitt's Don en Erika Wallace Comprehensive Breast Program, zei:
"Veel van de SP's zijn overlevenden van kanker, dus ze hebben een persoonlijke band."

De sessies worden vastgelegd in volledig uitgeruste leerlaboratoria met bi-directionele videocamera's die gedurende 15 minuten worden geactiveerd nadat de leerlingen de examenruimten hebben betreden om hun gesprek met een SP op te nemen, die de opdracht krijgen om zich te concentreren op de emotionele aspecten van het horen van slecht nieuws van het stellen van vragen met betrekking tot behandelingsopties.
Na de opnamesessie verzamelen de medische studenten zich in groepen van drie tot vijf om hun op video opgenomen sessies te bespreken met een chirurgische oncoloog, die de sterke en zwakke punten van elke communicatietechniek van de studenten belicht en aanbevelingen voor verbetering aanbeveelt. Een van de belangrijkste onderdelen van deze evaluaties is dat de SP feedback geeft op de techniek of stijl van de studenten vanuit hun perspectief.
Daarnaast bespreken de studenten ook hun verbale en non-verbale interacties met de SP's, met de nadruk op non-verbale communicatie, bijvoorbeeld oogcontact en ook hun verbale vaardigheden om patiënten te helpen omgaan met ontkenning, shock en tranen.
De follow-upvragenlijst van de studenten werd samen met hun discussies over hun opgenomen ontmoetingen met de SP's beoordeeld. De onderzoekers merkten op dat studenten 'een verhoogd comfort ervaren' bij het aanpakken van moeilijke onderwerpen bij patiënten.

Mede-auteur Sophie Dessureault, M.D., Ph.D., een geassocieerd lid van de Moffitt's Gastrointestinal Tumor and Immunology-programma's gaf als commentaar:

"Toen we de klinische ervaring van medicijnstudenten tijdens het interdisciplinaire oncologiestageonderzoek analyseerden, ontdekten we dat hoewel 95 procent tijdens hun medische opleiding getuige was geweest van het delen van slecht nieuws, slechts de helft van de medische studenten persoonlijke ervaring had met het bezorgen van slecht nieuws. groepsinteractie, studenten waren het er overwegend over eens dat de oefening nuttig was en dat de SP's 'realistisch' waren. Ze waren het er ook over eens dat de discussie na het interview het meest voordelige kenmerk was en dat hun kennis van beste praktijken over het algemeen was toegenomen. "

De onderzoekers benadrukken dat studenten 'de kunst van het medicijn' moeten onthouden, met de nadruk dat het tot stand brengen van een relatie met een patiënt en hun familie vaak over het hoofd wordt gezien tijdens het snelle tempo van klinisch werk.
Quinn zei:

"Medische studenten kunnen communicatietechnieken leren van waarnemende mentoren, maar oudere clinici hebben zelden de tijd om een ??rollenspel te spelen om studenten te helpen vaardigheden te ontwikkelen."

De onderzoekers concludeerden dat het opnemen van het gesprek en vervolgens het evalueren van het resultaat veel beter was dan opmerkingen van de instructeur alleen, en dat de combinatie van video- en assessorcommentaren 'zeer gunstig' bleek te zijn.
De auteurs concluderen:

"Hoewel deze ontmoetingen de daadwerkelijke interacties tussen patiënten niet kunnen vervangen, bieden deze oefeningen een veilige leeromgeving voor de student, waardoor de studenten een solide achtergrond hebben om goede communicatievaardigheden te ontwikkelen in de oncologieomgeving."

Geschreven door Petra Rattue