Kaal worden? Haarzakjes zijn er nog steeds, alleen maar krimpen

George Costanza droeg het met trots in de Seinfeld series, en Michael Jordan besloot om het allemaal af te scheren. We weten allemaal over de "kam over" en het altijd geliefde toupetje of haarstuk. Er is echter verrassend weinig bekend over de oorzaak op cellulair niveau gezien de stress die het lijkt te veroorzaken bij de mannelijke bevolking.
Mannen worden om vele redenen kaal, maar voor mannen van 20 tot 45 jaar die hoofdhaar beginnen te verliezen, is de kans 95% dat iemand mannelijke kaalheid ervaart. Mannelijke kaalheid volgt een typische volgorde of patroon, en luchtverlies kan in verschillende gebieden beginnen, maar bevindt zich meestal aan de slapen en / of op de kruin van het hoofd. Het eerste dunner worden van haar gaat over een aantal jaren en kan leiden tot totale kaalheid maar meer typisch verlies van haar over het bovenoppervlak van het hoofd.
George Cotsarelis, MD, voorzitter van de afdeling Dermatologie aan de University of Pennsylvania School of Medicine in een nieuwe studie, heeft ontdekt dat stamcellen een onverwachte rol spelen bij het uitleggen wat er gebeurt in de kale hoofdhuid. Kaal worden kan voortkomen uit een probleem met stamcelactivering in plaats van het aantal stamcellen in follikels. Bij het kaal worden van het mannelijke patroon krimpen haarzakjes eigenlijk; ze verdwijnen niet. De haren zijn in wezen microscopisch op het kale deel van de hoofdhuid in vergelijking met andere plekken.
Cotsarelis legt uit:

"We vroegen: 'Zijn stamcellen uitgeput in een kale hoofdhuid?' We waren verrast dat het aantal stamcellen in het kale deel van de hoofdhuid hetzelfde was in vergelijking met andere plaatsen, maar vond wel een verschil in de abundantie van een specifiek type cel, waarvan gedacht wordt dat het een voorlopercel is. er is een probleem bij de activering van stamcellen die zich omzetten in voorlopercellen in de kale hoofdhuid, maar het feit dat er normale aantallen stamcellen in de kale hoofdhuid zijn, geeft ons hoop op het reactiveren van die stamcellen. "

Tot op heden weten onderzoekers echter niet waarom er een uitsplitsing is in deze conversie. Het onderzoeksteam besliste om celsteekproeven van mensen op te heffen die haartransplantaties ondergaan en dan follikels van kale scalp en niet-kale hoofdhuidpatiënten te vergelijken. Ze ontdekten dat kale gebieden hetzelfde aantal stamcellen hadden als de normale hoofdhuid bij dezelfde persoon. Ze vonden echter dat een ander, meer volwassen celtype, een voorlopercel genaamd, duidelijk was uitgeput in de follikels van de kale hoofdhuid.
Wat zijn de volgende stappen bij het onderzoeken van dit fenomeen? Ten eerste zullen de stam- en voorlopercellenpopulaties in andere soorten haarverlies, waaronder haarverlies bij vrouwelijk patroon, onderzocht moeten worden. Deze informatie kan helpen bij het ontwikkelen van celgebaseerde behandelingen voor het kaal worden van mannelijke patronen door stamcellen te isoleren en uit te breiden om ze direct weer aan de hoofdhuid toe te voegen. De nadruk zal ook liggen op factoren die lokaal kunnen worden gebruikt (zoals Minoxidil) om stamcellen om te zetten in voorlopercellen om normale grote haren te genereren.
Eerste auteur Luis Garza, MD, PhD, een dermatoloog en voormalig postdoctoraal fellow in het laboratorium van Cotsarelis, voerde een groot deel van het werk uit en is nu een assistent-professor in de dermatologie aan de Johns Hopkins University.

Het onderzoek werd gedeeltelijk gefinancierd door het National Institute of Arthritis and Musculoskeletal and Skin Diseases; het Pennsylvania Department of Health; het Fannie Gray Hall Centre for Human Appearance; en L'Oreal.
Geschreven door Sy Kraft, B.A.