Baanbrekend onderzoek ontdekt mogelijke nieuwe manier om HIV te bestrijden

Nieuw onderzoek heeft aangetoond hoe het hiv-virus zich richt op geheugen-T-cellen of "veteranen", wat mogelijk kan veranderen hoe drugs worden gebruikt om het virus te stoppen.
Dit nieuwste onderzoek verscheen in het oktobernummer van de Journal of Biological Chemistry, is een enorme doorbraak voor de onderzoekers van George Mason University die geloven dat hun bevindingen van invloed zullen zijn op het hele veld.
Helper T-cellen beschermen het immuunsysteem van het lichaam door krachten te regelen om infecties te bestrijden. Het HIV-virus grijpt de controle over van helper-T-cellen, waardoor T-celaantallen dalen, waardoor het lichaam vatbaarder wordt voor ziekten.

Hoewel ze vergelijkbaar lijken, zijn T-cellen niet allemaal hetzelfde. "Maagdelijke" cellen zijn cellen die nog nooit een infectie hebben ondervonden, terwijl ervaren cellen bekend zijn als geheugen-helper-T-cellen. De onderzoekers onderzochten waarom HIV de voorkeur geeft aan het aanvallen van geheugen-helper-T-cellen en het vermijden van hun vergelijkbare medewerkers, maagdelijke T-cellen.
Weifeng Wang, PhD Biosciences '12, de hoofdauteur van de studie, legt uit:

"In het lichaam is HIV in staat om de meeste geheugenhelpercellen te doden We wilden nastreven wat op moleculair niveau het verschil maakt tussen geheugen en naïeve T-cellen."

In tegenstelling tot virgin helper T-cellen zijn geheugen-T-cellen zeer mobiel en constant onderweg. De onderzoekers geloven dat dit momentum het hiv-virus verleidt, waardoor de geheugencel kwetsbaarder wordt.

In een bewegende geheugencel lijkt de bewegende rand op een waterval. Het ondersteunende bot van de cel of het cytoskelet werkt als een spier die de cel duwt om rond te dwalen. De onderzoekers keken naar hoe HIV die geheugencellen infecteert door naar het centrum te gaan, naar de kern. Om de kern te bereiken, moet het virus het cytoskelet passeren, met andere woorden over een muur gaan.
Wu zegt:

"HIV springt over de muur door gebruik te maken van het loopbandproces van de cel." Het HIV-virus gebruikt een receptor om aan de cel te bevestigen. "Wanneer het virus die receptor aanraakt, is het alsof iemand aanbelt, dat geeft een signaal, iemand komt naar buiten en opent de deur, nu kan het hiv-virus de loopband op gang brengen om langs het cytoskelet naar het midden te lopen. "Als het virus naar naïeve cellen gaat, kan het het niet doen." Naïeve cellen zijn niet gevoelig genoeg. "Het cytoskelet van deze 'maagd' cellen verschilt van de geheugencellen en het is niet gemakkelijk voor het virus om het loopbandproces te starten. "

Een voordeel voor HIV is dat het heel snel kan muteren. Geheime cel soldaten herkennen het HIV-virus niet, waardoor ons immuunsysteem er weerloos tegen wordt. Bovendien doodt het virus veel geheugenhelpercellen. De manier waarop HIV muteert maakt het een moeilijk doelwit voor medicijnen. Succesvol aanpakken van het virus kan beter worden bereikt door zich te concentreren op de cel, in tegenstelling tot het virus zelf.

De onderzoekers besloten hun een nieuwe strategie moet gericht zijn op een cellulair doelwit waarvan HIV afhankelijk is om te bestaan, en het dan afsluiten. Als de cel bijvoorbeeld een huis was en het virus elektriciteit nodig had om in huis te wonen, konden onderzoekers zich op elektriciteit richten. Het lastige gedeelte zal het afsluiten, zonder dat dit gevolgen heeft voor gezonde cellen.
Wu en zijn team kijken nu naar bestaande medicijnen, vooral die geneesmiddelen die worden gebruikt om kanker te behandelen. Kankercellen en HIV-cellen delen de liefde voor migratie, wat betekent kanker medicijnen die de migratie van kanker vertragen, zouden mogelijk kunnen worden gebruikt om HIV te behandelen.
Na zes jaar onderzoek en verandering van hun experimenten om deze bevinding te bereiken, zullen de onderzoekers van de George Mason University nog lange uren in het lab blijven op zoek naar meer doorbraken, wetende dat falen ook een onderdeel van onderzoek is. Wu concludeert: "Het is een uitdaging om een ??wetenschappelijke ontdekking te doen, er is geen precedent."
Geschreven door Kelly Fitzgerald