Darmboezem kan overgewicht en diabetes type 2 voorkomen

Een in België geleide studie gepubliceerd in PNAS deze week suggereert Akkermansia muciniphila, een darmmicrobe die belangrijk is voor het behoud van de darmwand en hoe voedsel wordt opgenomen, kan worden gebruikt om obesitas en geassocieerde metabolische aandoeningen te voorkomen, zoals die welke leiden tot diabetes type 2.
Ons spijsverteringskanaal herbergt een enorme en gevarieerde populatie van microben. In feite hebben wetenschappers ontdekt dat de genen van onze darmflora met 3,3 miljoen in totaal meer dan 23.000 genen in het menselijk genoom overtreffen.
Dit complexe microbiële ecosysteem speelt een actieve rol in veel lichaamsfuncties. Maar terwijl eerdere studies hebben aangetoond dat de darmflora van mensen met obesitas en type 2 diabetes anders zijn dan die van gezonde, magere individuen, zijn de mechanismen van interactie tussen deze microbenpopulaties en hun gastheeromgeving niet goed begrepen, merken de onderzoekers op.
Langs het gehele spijsverteringskanaal zijn gespecialiseerde cellen die slijm afscheiden, een stof die de passage van voedsel smeert en de darmwand beschermt tegen spijsverteringsenzymen. Deze mucusbarrière is ook een efficiënt systeem voor het beschermen van de darmwand tegen schadelijke bacteriën die ontstekingen en infecties veroorzaken.

De meest dominante bacterie die leeft in de voedingsrijke slijmlaag van het zoogdier is Akkermansia muciniphila. Deze microbe is normaal goed voor 3-5% van de darmbacteriën.
Maar toen Patrice D. Cani van de Katholieke Universiteit van Leuven in België, en collega's onderzocht darmniveau van A. muciniphila in verschillende groepen labmuizen vonden ze dat ze laag waren in obese en type 2 diabetische muizen, en hoog in magere en gezonde muizen.
Ze vonden ook dat het geven van prebiotica aan obese en type 2 diabetische muizen de darmwaarden verhoogde A. muciniphilaen dit ging gepaard met een verbeterde darmslijmbarrière, omkering van insulineresistentie (een metabole conditie die het risico op diabetes type 2 verhoogt) en vermindering van andere met obesitas gerelateerde metabolische aandoeningen.
Toen ze muizen voedden met een vetrijk dieet waardoor ze twee tot drie keer meer vetmassa kregen dan normale, magere muizen, en ze vervolgens met de bacterie behandelden, merkten ze dat de behandelde muizen groter bleven dan de magere muizen maar ongeveer de helft verloren van hun extra gewicht. Ze hadden ook een lagere insulineresistentie.

Ze merkten ook dat het geven van de obese muizen A. muciniphila tegen door het dieet geïnduceerde afnames in de slijmlaag van de darm en verhoogde darmgehalten van endocannabinoïden, waarvan de studies suggereren dat ze belangrijke moleculen zijn voor het beheersen van ontsteking, insulinegevoeligheid en vet- en energiemetabolisme.
Deze effecten kwamen echter alleen voor bij live A. muciniphila. Behandeling met hitte-gedode bacterie vulde noch de slijmlaag aan noch verbeterde het metabole profiel van de dieet-geïnduceerde obese muizen.
Cani en collega's concluderen dat hun bevindingen "een substantieel inzicht in de ingewikkelde mechanismen van bacteriële (ie, A. muciniphila) regulatie van de overspraak tussen de gastheer en de darmflora. "
Cani bestudeert al tien jaar de interactie tussen darmbacteriën en metabolisme. In een artikel over het onderzoek in Nature News suggereert hij dat de bacterie communiceert met de cellen van de darmwand en het immuunsysteem van de gastheer.

A. muciniphila stuurt een signaal dat de productie van antimicrobiële moleculen lijkt te veranderen, terwijl het ook de productie van slijm verhoogt.
Misschien zet de bacterie een wederzijds voordelige relatie met de gastheer op: in ruil voor meer voedsel zal het omgaan met alle binnendringende schadelijke microben, hij stelt voor.
De onderzoekers suggereren dat hun bevindingen een redelijk argument bieden voor het gebruik van de bacterie om manieren te ontwikkelen om obesitas en de bijbehorende metabole stoornissen te voorkomen of te behandelen.
In 2012 is een andere dierstudie gepubliceerd in de Journal of Proteome Research stelde voor dat bacteriën die in de dikke darm leven ook een rol kunnen spelen bij obesitas door de activiteit van energetisch brandend bruin vet te vertragen.
Geschreven door Catharine Paddock PhD

Hebben Glaucoma-patiënten baat bij telefonische interventie?

In de VS hebben meer dan 2 miljoen volwassenen ouder dan 40 last van glaucoom en hoewel het mogelijk is om het gezichtsveldverlies van deze progressieve ziekte te verminderen met medicatie, is het van vitaal belang om regelmatig medische controles uit te voeren. Niet-naleving van het vasthouden aan het medicatieregime stelt clinici vaak voor een uitdaging.

(Health)

Wilson Greatbatch, Implantable Pacemaker Inventor, Dies Aged 92

Wilson Greatbatch, de man die de eerste effectieve implanteerbare pacemaker uitvond, stierf in de stad waar hij werd geboren, Buffalo, New York. Greatbach was 92. De eerste succesvolle pacemaker werd in 1960 in een mens geïmplanteerd. Een pacemaker is een medisch apparaat dat elektrische impulsen gebruikt om het haardritme te regelen of om een ??hartritme te reproduceren.

(Health)