Hartfalen - Cardiale resynchronisatietherapie is effectief

Hartfalen blijft de meest voorkomende reden voor acute ziekenhuisopname, hoewel het koppig resistent is tegen behandeling. Het sterftecijfer en de morbiditeit blijven hoog, ondanks dat de prognose voor de aandoening enigszins verbetert door de introductie van innovatieve medische behandelingen in de afgelopen jaren.
Echter, volgens grootschalige klinische studies verbetert cardiale resynchronisatietherapie (CRT) de symptomen en vermindert de mortaliteit bij patiënten met hartfalen. Amerikaanse en Europese richtlijnen bevelen CRT nu aan voor de behandeling en preventie van deze aandoening.
Resultaten van klinische onderzoeken zijn niet altijd relevant voor de algemene bevolking, omdat ze worden uitgevoerd bij specifiek geselecteerde patiënten, terwijl enquêtes of grootschalige registraties gegevens verkrijgen van een aanzienlijk diversere populatie en dichter bij de standaard klinische praktijk liggen, hoewel de relevantie van de steekproef kan een zorg zijn.
Volgens de follow-upresultaten van de Europese CRT-enquête - een gezamenlijk initiatief van de Heart Failure Association en European Heart Rhythm Association of the European Society of Cardiology (ESC) - gepubliceerd in de European Journal of Heart FailureCRT verlaagt sterftecijfers evenals heropnames bij mensen die lijden aan hartfalen. De meerderheid van de patiënten die een CRT-apparaat kregen, geloofden dat hun symptomen beter waren dan hun pre-implantaatevaluatie na een jaar follow-up.
De enquête verkregen gegevens over meer dan 2.000 patiënten in 141 centra in 13 landen in Europa. Het doel van de enquête was om het effect van CRT op overleving, cardiovasculaire heropname en ernst van de symptomen te evalueren. De studie omvatte ouderen, mensen met atriale fibrillatie, evenals patiënten die eerder waren behandeld met een pacemaker of ander hartapparaat. Deze patiënten zijn vaak slecht vertegenwoordigd in klinische onderzoeken, hoewel ze vaak worden opgenomen in het ziekenhuis met hartfalen.
Na onderzoek van de onderzoeksgegevens ontdekten de onderzoekers dat 81% van de patiënten een zelfgerapporteerde verbetering van hun symptomen rapporteerde, 16% rapporteerde geen verandering, terwijl 4% verslechterde bij één (gemiddelde) follow-up.
Bovendien ontdekten ze dat bijna 25% van de patiënten opnieuw in het ziekenhuis was opgenomen of binnen de eenjarige follow-up-periode was overleden. De snelheid van dit slechte resultaat komt overeen met wat in klinische onderzoeken werd ontdekt - was rechtstreeks verbonden met het vóórkomen van atriale fibrillatie (of andere hartaandoeningen), het type geïmplanteerd resynchronisatie-hartapparaat en de diagnostische ernst van het hartfalen . Sterftecijfers waren hoger bij personen die alleen een pacing-apparaat (CRT-P) kregen in vergelijking met patiënten van wie het apparaat een extra defibrillator (CRT-D) had.
Eerste auteur Dr. Nigussie Bogale van het Stavanger Universitair Ziekenhuis in Noorwegen legde uit:

"Dit is het grootste onderzoek dat een verschil in uitkomst rapporteert tussen CRT-D en CRT-P. De meeste patiënten met een indicatie voor CRT hebben ook een indicatie voor een defibrillator. Dus tenzij ze contra-co-mobiditeiten hebben, is het nu onze overtuiging dat deze patiënten moeten worden overwogen voor CRT-D-implantatie. "

De populariteit van geavanceerde CRT-apparaten is de afgelopen jaren gestegen. De apparaten worden momenteel op grote schaal geïmplanteerd als aanvulling op de standaard medicamenteuze behandeling. Volgens sommige studies is CRT-D en CRT-P een revolutie in hartfalen. Eén onderzoek dat in de meest recente richtlijnen over hartfalen werd aangegeven, was dat de implantatie van een ICD gekoppeld was aan een afname van 23% in mortaliteit door alle oorzaken.

In 2009 ontdekte een proef dat het aantal CRT-implantaten in 15 Europese landen met 115% steeg, van 46 / miljoen in 2004 tot 99 / miljoen in 2008. Deze toename was vooral te danken aan het toegenomen gebruik van CRT-D-apparaten. Een studie die werd opgemerkt door verschillende recente richtlijnen (MADIT-CRT) ontdekte dat CRT-D het risico op hartfalenklachten verminderde, zelfs bij relatief asymptomatische personen (met een 34% afname van het risico op hartfalen of mortaliteit door alle oorzaken). Volgens de Europese CRT-enquête kunnen de voordelen van deze procedure - zowel bij overleving als bij symptomen - worden weerspiegeld in de standaardpraktijk.

Hoewel, ondanks de aanbevelingen en voordelen van deze procedure, andere onderzoeken aantonen dat er een grote kloof bestaat tussen patiënten die in aanmerking komen voor CRT en patiënten die daadwerkelijk een implantaat hebben geïmplanteerd.
Geschreven door Grace Rattue