Ziekenhuislossing leidt tot een hoger risico op onbedoelde stopzetting van medicatie bij patiënten

Een nieuwe studie in het 24/31 augustus nummer van JAMA heeft geconstateerd dat patiënten na het verlaten van het ziekenhuis een hoger risico lopen op onbedoelde beëindiging van veel voorkomende medicijnen die worden voorgeschreven voor chronische ziekten. Intensive care-patiënten lopen zelfs een groter risico.
Het artikel gaf inzichtelijke achtergrondinformatie over de kwestie.
De auteurs schreven:

"Overgangen in de zorg zijn kwetsbare perioden voor patiënten tijdens ziekenhuisopname Medische fouten in deze periode kunnen optreden als gevolg van onvolledige of onjuiste communicatie, aangezien de verantwoordelijkheid verschuift van de ene arts naar de andere Bij ontslag uit het ziekenhuis kunnen patiënten vatbaar zijn voor misstappen op recept inclusief de onbedoelde stopzetting van medicijnen met bewezen doeltreffendheid voor de behandeling van chronische ziekten. Behandeling op de intensive care-afdeling (ICU) kan patiënten met een verhoogd risico op dergelijke fouten van weglating plaatsen, "

Beoordelingen werden gemaakt door Chaim M. Bell, MD, Ph.D., van St. Michael's Hospital en het Institute for Clinical Evaluative Sciences, Toronto, en collega's, over de percentages van onbedoelde stopzetting van medicijnen voor chronische ziekten na IC-opname en acute zorg ziekenhuisopname. Ze bekeken de opnamen van alle hospitalisaties en poliklinische voorschriften in Ontario, Canada, tussen 1997 en 2009. Inbegrepen waren in totaal 396.380 patiënten, allemaal minstens 66 jaar oud, met consistent langdurig gebruik van minstens 1 van de 5 bewijsmiddelen op basis van medicatie groepen.
Hieronder zijn de medicijnen die betrokken zijn bij deze studie:

• statines
• Antiplatelet / anticoagulantia
• Levothyroxine (medicatie voor problemen met de schildklier)
• Ademhalingsinhalatoren
• Maagzuurremmende medicijnen

Drie groepen werden vergeleken in de studie voor hun tarieven van stoppen met medicatie. De eerste groep liet patiënten zonder ICU-opname in het ziekenhuis opnemen, in de tweede groep werden patiënten opgenomen op de ICU en de derde groep had niet-opgenomen patiënten (controles). Patiëntfalen, binnen 90 dagen na ontslag uit het ziekenhuis, om een ??recept te verlengen, werd als de primaire uitkomstmaat beschouwd.
Er waren in totaal 208.468 controles en 187.912 gehospitaliseerde patiënten in het onderzoek. Ze vonden dat gehospitaliseerde patiënten een hogere mate van onbedoelde stopzetting hadden in alle waargenomen medicatiegroepen in vergelijking met de controles.

De antibloedplaatjes- of anticoagulantia-groep had de hoogste stopzetting van het medicijngebruik (n = 5.564, 19.4 procent) van alle medicatiegroepen. Binnen de groep hadden 552 van de patiënten (22,8 procent) een IC-opname en na te zijn ontslagen uit hun ziekenhuis, stopten ze met het innemen van hun medicatie. Slechts 11,8% van de patiënten in de controlegroep, die dezelfde medicijnen gebruikten, stopten hun medicatie na 90 dagen. De groep met de laagste stopzetting van het medicijngebruik, met 4,5%, was de respiratoire inhalator-groep.
Patiënten met een ICU-opname bleken een hoger risico te hebben op stopzetting van het medicijn dan niet-gehospitaliseerde patiënten.
De auteurs zeiden:

"Over het algemeen was het verhoogde risico van het staken van het medicijngebruik bij patiënten met een IC-opname statistisch significant in 4 van de 5 medicatiegroepen vergeleken met gehospitaliseerde patiënten zonder IC-opname."

Uit het onderzoek bleek dat stopzetting van medicatie bij patiënten leidde tot een verhoogd risico op bezoeken van spoedeisende hulpafdelingen of noodopnamen. Dit was in de antibloedplaatjes / anticoagulantia groep en statines groep.
De auteurs concludeerden:

"Betere communicatie en een systeemgebaseerde methode worden aanbevolen als mogelijke oplossingen om de continuïteit en veiligheid van medicijnen te verbeteren.Deze strategieën kunnen variëren van op maat gemaakte geïntegreerde ziekenhuiscomputersystemen tot eenvoudige voorgedrukte formulieren, maar hun succes is afhankelijk van het betrekken van alle relevante clinici en de patiënten zelf.
Formele programma's zoals medicatie-afstemming en standaard ontladingssamenvattingen kunnen een middel zijn om interdisciplinaire communicatie te verbeteren, ook met clinici in de eerste lijn. Identificatie van hoogrisicopatiënten en transfers in de zorg kan helpen de efficiëntie van het programma te verbeteren en waardevolle middelen te concentreren. "

Redactioneel - Efficiëntere programma's die nodig zijn om de medicatiekwaliteit te bevorderen

De noodzaak van het implementeren van een efficiënter programma voor het reguleren van de algehele medicatiekwaliteit is aan de orde gesteld in een redactioneel artikel door Jeremy M. Kahn, M.D., M.S., en Derek C. Angus, M.D., M.P.H., van de Universiteit van Pittsburgh. De auteurs dringen erop aan dat er betere manieren zijn om de medicijnkwaliteit te bevorderen dan alleen maar vast te houden aan een checklist bij ontslag.
Ze gaven een paar voorbeelden van oplossingen, zoals de mogelijkheid voor clinici om volledige toegang te hebben tot elektronische medische dossiers en het idee van geïntegreerde gezondheidszorgorganisaties die communicatie tussen zorgsites bepleiten.
De auteurs schreven:

"Dit soort grootschalige organisatorische innovaties bieden belofte om niet alleen de schade te verminderen die gepaard gaat met zorgovergangen, maar ook om de kansen voor verbetering van de gezondheidszorg te benutten die inherent zijn aan het transitieproces."

De redactie benadrukt de noodzaak om te beginnen met het ontwerpen, testen en implementeren van nieuwe programma's die zich zo snel mogelijk richten op optimaal medicatiegebruik, en erkent de complexiteit van modern medicatiebeheer op recept, om geen kans te missen om de zorg te verbeteren.
Ze voegden toe:

"De tijd om te beginnen met de implementatie van deze programma's is nu, samen met het uitvoeren van demonstratieprojecten die andere innovatieve manieren evalueren om de communicatie tussen zorglocaties te verbeteren.De uitdaging is om oplossingen te ontwerpen, testen en implementeren die de complexiteit van modern voorgeschreven medicatiebeheer erkennen en optimaal medicatiegebruik bij elke stap van het proces mogelijk maken, zodat een grote kans om de zorg te verbeteren niet zal worden gemist "

Geschreven door Joseph Nordqvist