Onoplettendheid gekoppeld aan een academisch falen, eerder dan hyperactiviteit

Het niet afmaken van het middelbaar onderwijs wordt vaak geassocieerd met onoplettendheid in plaats van hyperactiviteit volgens een nieuwe studie van de Universiteit van Montreal. Gedurende bijna 20 jaar evalueerde de hoofdauteur van het onderzoek, Dr. Jean-Baptiste Pingault, verbonden aan Sainte-Justine Mother and Child University Hospital, gegevens van ouders en leerkrachten van 2000 kinderen en concludeerde dat kinderen met aandachtsproblemen vroeg in de tijd preventieve interventie nodig hebben hun ontwikkeling.
Leraren beoordeelden de aandachtsproblemen van hun leerlingen, zoals onvermogen om te concentreren, afwezigheid, neigingen om op te geven of snel afgeleid te worden.
Hyperactiviteit werd gedefinieerd door gedragskenmerken, zoals rusteloosheid, rondrennen, kronkelen en friemelen.
Volgens het onderzoek eindigde slechts 29% van de kinderen met aandachtstekorten op de middelbare school in vergelijking met 89% van de kinderen zonder onoplettendheidsproblemen.
Daarentegen was het verschil in hyperactieve kinderen die de middelbare school afmaakten aan degenen die dat niet deden significant kleiner, d.w.z. respectievelijk 40% en 77%. Onoplettendheid speelde nog steeds een zeer belangrijke rol, zelfs na het corrigeren van de gegevens voor variabelen, zoals socio-economische status en gezondheidskwesties die verband houden met ADHD, wat niet het geval was voor hyperactiviteit.
Dr. Sylvana Côte, leider van de studie, verklaarde:

"In het schoolsysteem worden kinderen met aandachtsproblemen vaak vergeten omdat ze, in tegenstelling tot hyperactieve kinderen, de klas niet storen, maar we weten dat we kinderen kunnen trainen om op te letten met de juiste activiteiten en dat ze kunnen helpen bij het aanmoedigen van succes. op school."

De bevindingen werden gepubliceerd nadat deskundigen op het gebied van de geestelijke gezondheid begonnen te bespreken of het al dan niet passend zou zijn om hyperactiviteit en onoplettendheidsproblemen te scheiden in de volgende editie van het diagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen (DSM).
Pingault heeft gereageerd:

"Deze twee gezondheidsproblemen zijn nu meer precies ontleed en we moeten misschien nu een gedifferentieerd type onoplettendheid definiëren dat onafhankelijk is van hyperactiviteit, om ons begrip van het fenomeen te verbeteren en interventies op maat beter af te stemmen."

Petra Rattue