Baby geelzucht gekoppeld aan een groter risico op autisme en psychologische ontwikkelingsstoornissen in het algemeen

Een baby met neonatale geelzucht, wat geelzucht binnen een paar dagen of weken na de geboorte betekent, heeft een hoger risico om later in het leven te worden gediagnosticeerd met autisme of een andere psychische ontwikkelingsstoornis in vergelijking met kinderen die geen neonatale geelzucht hadden, melden Deense onderzoekers in een artikel gepubliceerd in Kindergeneeskunde. Neonatale geelzucht, ook bekend als neonatal hyperbilirubinemia en fysiologische geelzucht van de pasgeborene verwijst naar de geelachtige kleuring van het wit van de ogen (sclerae) en huid door bilirubine (een pigment van gal). Het wordt veroorzaakt door de afbraak van rode bloedcellen die bilirubine in de bloedbaan afgeven, evenals de onrijpheid van de lever van de baby, die het bilirubine niet goed kan metaboliseren. In de meeste gevallen vindt neonatale geelzucht tijdens de tweede tot vijfde dag van het leven van een baby plaats en verdwijnt deze geleidelijk.
In deze laatste studie vonden de auteurs dat een veel hoger percentage pasgeborenen tussen 1994 en 2004 die geelzucht hadden ontwikkeld, een risico op het ontwikkelen van autisme had. Geen van hen was te vroeg geboren.
De onderzoekers verzamelden gegevens over 35.000 pasgeborenen die geelzucht hadden. Autisme werd uiteindelijk gediagnosticeerd in 577 van hen. 9% van de kinderen die uiteindelijk de diagnose autisme hadden, had geelzucht tijdens hun eerste levensdagen, vergeleken met 3% van de kinderen zonder autisme.
De auteurs leggen uit dat langdurige blootstelling aan verhoogde bilirubinespiegels ontwikkelingsstoornissen kunnen veroorzaken die voor de rest van het leven van het kind kunnen aanhouden. Veel baby's hebben een zekere mate van geelzucht, die meestal binnen een week na de geboorte verdwijnt.
Een groter risico op autisme bij pasgeborenen met geelzucht werd duidelijker opgemerkt bij baby's in Denemarken die geboren zijn tussen oktober en maart (van late herfst tot late winter / vroege lente). Ze laten ook zien dat het risico ook groter was als de moeder al kinderen had gehad.
Het risico van autisme bij pasgeborenen met geelzucht was niet hoger als de baby werd geboren in de late lente tot vroege herfst (april-september), in vergelijking met baby's die geen geelzucht hadden.
De twee factoren die mogelijke verbanden suggereren tijdens de Deense wintermaanden zijn minder blootstelling aan zonlicht en een hoger risico op infecties.
Een moeder die een eerste kind draagt, heeft verschillende niveaus van antilichamen in vergelijking met een moeder die al kinderen heeft gehad en die zwanger is, schrijven de auteurs. Er kan ook een verschil zijn in de toegang tot twee gezondheidszorg onmiddellijk na de bevalling (tussen moeders die voor het eerst moeder zijn en moeders die al kinderen hebben gehad). De onderzoekers schrijven dat deze twee factoren verder onderzoek vereisen.
Een Deense vrouw die al kinderen heeft, wordt veel eerder ontslagen uit het ziekenhuis dan een moeder die voor het eerst in het ziekenhuis verblijft en die drie of vier dagen in het ziekenhuis verblijft. Misschien wordt een groter aantal baby's met geelzucht van moeders die voor het eerst worden geboren, gediagnosticeerd.
De onderzoekers concludeerden:

Zwangerschapsduur, pariteit en het seizoen van geboorte spelen een belangrijke rol in deze associatie.

De auteurs benadrukken dat hun onderzoek niet keek naar de ernst van geelzucht.
"Neonatale geelzucht, autisme en andere stoornissen van psychologische ontwikkeling"
Rikke Damkjaer Maimburget al
Online gepubliceerd op 11 oktober 2010
KINDERGENEESKUNDE (Doi: 10,1542 / peds.2010-0052d)
Geschreven door Christian Nordqvist