Slapeloosheid - Vroegtijdige diagnose plus behandeling helpt complicaties voorkomen

Hoewel slapeloosheid de meest voorkomende slaapstoornis is, wordt het vaak niet herkend en onbehandeld, ondanks de vooruitgang in diagnose en management. Het risico op het ontwikkelen van andere ziekten, zoals diabetes, depressie, hypertensie en mogelijk zelfs de dood bij oudere volwassenen, neemt toe als slapeloosheid onbehandeld blijft. Een recensie gepubliceerd Online First in The Lancet concludeert dat om ervoor te zorgen dat patiënten worden behandeld volgens klinische richtlijnen, in plaats van te worden toegediend met off-label geneesmiddelen die weinig bewijs vertonen in termen van effectiviteit, er meer gedaan moet worden om slapeloosheid vroegtijdig te diagnosticeren en te behandelen.
Auteurs van het seminar, Charles Morin van de Université Laval in Québec City, Canada en Ruth Benca van de universiteit van Wisconsin in Madison, VS, verklaren:

"Gezien de hoge prevalentie en substantiële morbiditeiten van slapeloosheid, moeten patiënten routinematig worden gevraagd naar slaapproblemen bij zorgverleners."

Geschat wordt dat ongeveer een kwart van de volwassen bevolking last heeft van slaapproblemen, waarbij naar schatting 6 tot 10% lijdt aan slapeloosheid, die wordt gekenmerkt door het ervaren van problemen bij het vallen of in slaap blijven, het ontbreken van herstellende slaap en symptomen overdag, zoals het hebben van problemen zich concentreren, moe zijn en last hebben van stemmingswisselingen.
De meeste patiënten met slapeloosheid zijn vatbaar voor terugkerende episodes en volgens longitudinaal onderzoek blijven bijna 70% van de patiënten met slapeloosheid een jaar later symptomen vertonen, terwijl de helft nog tot 3 jaar later slapeloosheid ervaart.

Personen met slapeloosheid lijden aan verschillende verhoogde gezondheidsrisico's, zoals meer dan vijf keer meer kans op angst en depressie, ze hebben meer dan het dubbele risico op het ontwikkelen van congestief hartfalen en diabetes en hebben een verhoogd risico op overlijden. Volgens één onderzoek hebben personen die aan slapeloosheid lijden een zeven maal hoger risico op alcohol- of drugsmisbruik in de komende drieënhalf jaar dan degenen zonder de aandoening.
De auteurs vonden dat slapeloosheid ook een aanzienlijke economische en maatschappelijke last veroorzaakt door een slechte productiviteit, afwezigheid op het werk en hoge kosten voor de gezondheidszorg. Ze merken op dat langdurig gebruik van vrij verkoopbare en receptplichtige geneesmiddelen nog steeds onvoldoende onderzocht wordt, ondanks het wijdverspreide gebruik ervan en dat er weinig aanwijzingen zijn voor welke geneesmiddelen het beste werken en voor wie.

Bovendien wijzen zij erop dat sommige van de meest voorgeschreven medicijnen, zoals antidepressiva en antihistaminica, nog niet zijn goedgekeurd voor de behandeling van slapeloosheid en verklaren dat er dringend meer onderzoek nodig is om de werkzaamheid van individuele geneesmiddelen voor de behandeling van slapeloosheid te beoordelen.
In het licht van de bevindingen verklaarden de National Institutes of Health in de VS dat slechts twee behandelingsopties, d.w.z. cognitieve gedragstherapie [CBT] en goedgekeurde hypnotica, voldoende bewijs hebben getoond om hun gebruik voor de behandeling van slapeloosheid te ondersteunen.

CGT, een therapie met behulp van psychologische en gedragsmatige methoden, zoals ontspanningstechnieken, slaapbeperking, stimulusbeheersing en voorlichting over slaaphygiëne zoals dieet, lichaamsbeweging en de slaapkameromgeving, is zeer effectief gebleken bij het behandelen van slapeloosheid. Het heeft geen risico's op nadelige bijwerkingen en biedt langdurige voordelen, een duidelijk voordeel ten opzichte van medicamenteuze behandeling, maar op dit moment is er een tekort aan beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg getraind in CGT.
De auteurs concluderen:

"Hoewel CGT in de meeste klinische settings niet direct beschikbaar is, kan toegang en levering worden vergemakkelijkt door het gebruik van innovatieve methoden zoals telefonisch consulten, groepstherapie en zelfhulpbenaderingen via internet. onderwijs over slaap en bredere verspreiding van evidence-based therapieën voor slapeloosheid, en onderwijs en training om zorgverleners voor te bereiden op het bijwonen en behandelen van slapeloosheidsklachten volgens klinische richtlijnen. "

Geschreven door Petra Rattue