Intelligentie gekoppeld aan het vermogen om achtergrondafwijkingen te blokkeren

Een nieuwe studie heeft aangetoond dat mensen met een hoog IQ beter in staat zijn om achtergrondafleiding te blokkeren, omdat hun hersenen natuurlijk informatie filteren die niet als belangrijk of relevant wordt beschouwd.
Onderzoekers aan de Universiteit van Rochester ontwikkelden een korte visuele test die het vermogen van de hersenen meet om visuele beweging uit te filteren.
Het is de eerste ontwikkelde test die een non-verbale en cultureel onbevooroordeelde tool biedt voor het evalueren van intelligentie.
Als een puur sensorisch assessment, houdt de test in dat we korte video's bekijken van zwarte en witte balken die over een computerscherm bewegen. De enige taak is het identificeren van de richting waarin de staven drijven - hetzij naar links of naar rechts.
De balken in de video's zijn er in drie verschillende formaten, waarbij de kleinste alleen de middelste cirkel van het scherm vult en de grootste het hele scherm vult.
De test

De onderzoekers hebben de studie uitgevoerd, gepubliceerd in het tijdschrift Huidige biologie, met behulp van de test als een middel om de koppeling tussen IQ en bewegingsfiltering te beoordelen. De resultaten zouden onderzoekers kunnen helpen begrijpen wat de hersenen efficiënter maakt.
Duje Tadin, een senior auteur van de studie en een assistent-professor in de hersenen en cognitieve wetenschappen aan de Universiteit van Rochester, zei:

"Omdat intelligentie zo'n brede constructie is, kun je het niet echt terug naar één deel van de hersenen traceren. Maar omdat deze taak zo eenvoudig is en zo nauw verbonden is met IQ, kan dit ons aanwijzingen geven over wat een brein efficiënter maakt en, bijgevolg, intelligenter. "

In het onderzoek waren mensen met een hoog IQ verreweg het snelst in het identificeren van de beweging van de staven toen ze klein waren (alleen de centrale cirkel vullend, waarvan bekend is dat de waarneming van de menselijke beweging optimaal is).
Dit is in lijn met eerdere studies die hebben aangetoond dat intelligente mensen over het algemeen snellere reflexen hebben en betere perceptuele beoordelingen maken. Melnick merkte op dat 'snel' zijn 'en' snel tekenen 'over het algemeen hand in hand gaan.'
Toen de deelnemers echter de grootste afbeeldingen kregen, mensen met de hoogste IQ's waren langzamer in het detecteren van beweging.
Melnick zei:

"Uit eerder onderzoek hadden we verwacht dat alle deelnemers slechter zouden zijn in het detecteren van de beweging van grote afbeeldingen, maar mensen met een hoog IQ waren veel, veel erger."

De auteurs legden dat uit het niet kunnen waarnemen van het grote bewegende beeld toont het vermogen van de hersenen om achtergrondbeweging te onderdrukken.
Duje Tadin zei: "Mensen met een hoger IQ zijn sneller in het detecteren van kleine bewegende objecten, maar langzamer wanneer de objecten groter zijn." Dit tegenintuïtieve onvermogen om grote bewegende objecten waar te nemen is een perceptuele marker voor het vermogen van de hersenen om storende achtergrondbewegingen uit te filteren. "
Het eerste experiment van deze soort omvatte slechts 12 mensen en identificeerde een 64 procent correlatie tussen bewegingsonderdrukking en IQ-scores. De groep onderzoekers besloot vervolgens een tweede studie uit te voeren met een groter cohort van 53 personen, waarbij een correlatie van 71% werd gevonden.
Dat concludeerde Tadin "deze nieuwe link naar intelligentie biedt een goed doelwit om te kijken naar wat er anders is aan de neurale verwerking, wat is er anders aan de neurochemie, wat is er anders aan de neurotransmitters van mensen met verschillende IQ's. "

Wat is intelligentie? Zijn IQ-tests juist en relevant?

In 2010 brachten onderzoekers van Caltech, USC, de Autonome Universiteit van Madrid en de Universiteit van Iowa de hersenstructuren in kaart die van invloed zijn op algemene intelligentie. Ze schreven in Proceedings van de National Academy of Sciences (PNAS) dat hun bevindingen nieuw inzicht toevoegen aan een zeer controversiële vraag: "Wat is intelligentie? Hoe kunnen we intelligentie meten?"
Ze onderzochten details van 241 patiënten die allemaal hersenletsels hadden en IQ-tests hadden ondergaan. De wetenschappers brachten in kaart waar de laesies zich in de hersenen van elke patiënt bevonden, en correleerden vervolgens hun IQ-scores om een ??kaart te maken van de hersengebieden die intelligentie aandrijven.
De onderzoekers schreven: "Algemene intelligentie, ook wel Spearman's g-factor genoemd, is een zeer controversieel concept, maar het basisidee erachter is onomstreden: gemiddeld zijn de scores van mensen op veel verschillende soorten tests gecorreleerd. over het algemeen hoge scores, terwijl anderen over het algemeen lage scores behalen, dus het is een voor de hand liggende volgende vraag om te vragen of een dergelijke algemene vaardigheid mogelijk afhankelijk is van specifieke hersengebieden. "
Ze ontdekten dat algemene intelligentie niet in één structuur zit, maar wordt bepaald door een netwerk van regio's aan beide zijden van de hersenen.
De auteurs zeiden dat algemene intelligentie afhangt van het vermogen van een persoon om verschillende soorten verwerking, waaronder werkgeheugen, bij elkaar te brengen.
Sommige deskundigen zijn van mening dat het meten van het IQ van een kind een onnauwkeurige manier is om intelligentie te bepalen. Dr. J.P. Das, van de universiteit van Alberta, zegt dat IQ-tests jongeren ten onrechte labelen.
Dr. Das ontwikkelde "regels en hulpmiddelen voor intelligentie" die wijzen op andere factoren dan IQ bij het meten hoe slim een ??kind is. "Een kind dat opgroeit in de sloppenwijk of in een huishouden zonder geletterdheid of boeken kan heel street-slim zijn, maar toch niet de school leren die nodig is voor de traditionele meting van IQ." Das identificeerde vier 'regels van intelligentie' die in informatieverwerking gaan.

Hoog IQ gekoppeld aan goed ritme

Zweedse onderzoekers ontdekten dat individuen met hoge IQ-testscores ook goed waren in het houden van tijd. Ze geloven dat nauwkeurigheid in timing belangrijk is voor de hersenprocessen die betrokken zijn bij het oplossen van problemen en redeneren.
Het team, van het Karolinska Institutet en de Universiteit van Umeå, liet een verband zien tussen algemene intelligentie en het vermogen om een ??eenvoudig ritme te tikken. De wetenschappers benadrukten dat de testdeelnemers betrokken waren bij een taak die niets te maken had met musciale ritmische zin - ze maten simpelweg het vermogen voor ritmische accuratesse. Deelnemers met de hoogste IQ-testscores konden het beste een gewoon ritme in het experiment aftappen.
Teamleider, Fredrik Ullén, zei: "Het is interessant omdat de taak geen enkele vorm van probleemoplossing inhield. Onregelmatigheid van timing ontstaat waarschijnlijk op een meer fundamenteel biologisch niveau als gevolg van een soort van ruis in de hersenactiviteit."
Geschreven door Joseph Nordqvist