Loodvergiftiging bij kinderen en bij volwassenen

Inhoudsopgave

1. symptomen
2. Bij kinderen
3. Bij volwassenen
4. Oorzaken
5. Bijwerkingen
6. Diagnose
7. Behandeling
8. het voorkomen
9. vooruitzicht

Loodvergiftiging vindt plaats wanneer lood zich ophoopt in het lichaam. Na maanden of jaren kunnen deze gevaarlijke en mogelijk fatale niveaus bereiken.

Lood is een zware metalen en een sterk gif. Het kan zich ophopen in het lichaam als het in de mond komt of wordt ingeademd. Het kan ook binnendringen door spleten in de huid of door slijmvliezen.

Het kan alle lichaamssystemen beschadigen, inclusief het hart, botten, nieren, tanden, darmen, voortplantingsorganen en het zenuw- en immuunsysteem.

Jonge kinderen, vooral voor de leeftijd van 6 jaar, zijn bijzonder gevoelig voor loodvergiftiging. Het kan de mentale en fysieke ontwikkeling onomkeerbaar beschadigen.

Van ongeveer een half miljoen kinderen in de Verenigde Staten tussen de 1 en 5 jaar wordt aangenomen dat ze een leidraad in hun bloed hebben waardoor ze het risico lopen op loodvergiftiging.

De meest voorkomende bronnen zijn op lood gebaseerde verf- en waterleidingen in oudere gebouwen, op lood gebaseerd stof en vervuild water, lucht of grond. Deeltjes van lood kunnen zich verzamelen in huishoudstof en tuinaarde. Sigarettenrook kan ook bijdragen.

Snelle feiten over loodvergiftiging

• Lood is een van nature voorkomende zware metalen die alle systemen van het menselijk lichaam kan beschadigen.
• Kinderen en ongeboren kinderen zijn bijzonder gevoelig.
• Ongeveer 24 miljoen Amerikaanse huizen worden geacht onveilige hoeveelheden loodverf of stof te bevatten.
• De productie van loodhoudende verf werd in 1978 in Amerika verboden.
• Symptomen van vergiftiging zijn misselijkheid, duizeligheid, verminderd hersenvolume en een vreemde smaak in de mond.
• Sommige traditionele medicijnen bevatten lood.

symptomen

Lood is giftig voor alle lichaamsfuncties, vooral bij kinderen.

De symptomen van loodvergiftiging verschijnen meestal wanneer een gevaarlijke hoeveelheid lood al in het lichaam aanwezig is.

Af en toe kan het optreden vanuit een enkele hoge dosis, maar vaker is het een geleidelijke opbouw.

Een hoog niveau van lood bij volwassenen en kinderen kan schade aan de nieren en het centrale zenuwstelsel veroorzaken en uiteindelijk leiden tot epileptische aanvallen, bewusteloosheid, coma en zelfs de dood.

De symptomen verschillen per leeftijdsgroep.

Bij kinderen

Kinderen lopen om verschillende redenen meer risico op loodvergiftiging:

• Ze hebben meer kans om loodverontreiniging uit de grond op te nemen en deze vervolgens te consumeren.
• Ze komen ook vaker dichter bij het maaiveld en hebben daardoor meer kans om stof van de vloer in te ademen.

Tekenen en symptomen van acute loodvergiftiging omvatten:

• buikpijn en braken
• geelzucht
• loomheid
• zwarte diarree
• encefalopathie, die de hersenen beïnvloedt en kan leiden tot epileptische aanvallen, coma en de dood

In de loop van de tijd verschijnen echter meer symptomen. Dit staat bekend als chronische vergiftiging.

Deze omvatten:

• vertraagde lichaamsgroei
• verlaagd IQ
• verlies van eetlust en gewichtsverlies
• constipatie en milde buikpijn
• prikkelbaarheid
• algemene vermoeidheid
• blauwe tint rond het tandvlees
• anemie
• gehoorverlies en vermindering van andere zintuigen
• neurologische zwakte, in de latere stadia

Jonge kinderen absorberen lood 4 tot 5 keer sneller dan volwassenen en omdat hun lichaam nog in ontwikkeling is, worden de risico's verder verhoogd.

Bij volwassenen

Loodvergiftiging kan hallucinaties veroorzaken.

De volgende symptomen van loodvergiftiging bij volwassenen zijn:

• buikpijn is meestal het eerste teken als een hoge dosis lood wordt ingenomen
• verhoogde bloeddruk
• gewrichts- en spierpijn
• constipatie
• anemie
• tintelingen, pijn en gevoelloosheid in de ledematen
• geheugenverlies en achteruitgang van mentale functies
• hoofdpijn
• hallucinaties
• ongewone smaak in de mond, vaak beschreven als metaalachtig
• moeite met slapen
• stemmingsstoornissen
• vermindering van het volume en de kwaliteit van het sperma
• verlies van zwangerschap of vroeggeboorte
• voet of enkel vallen, in de latere stadia

Volwassenen kunnen jicht, carpaaltunnelsyndroom en lage vruchtbaarheid ontwikkelen.

Degenen die werken in banen waarbij lood betrokken is, hebben een hoger risico dan degenen in andere beroepen.

Voorbeelden zijn autoreparatiebedrijven en verbeteringen aan het huis, vooral als het huis werd gebouwd voordat loodverf in 1978 werd verboden.

Oorzaken

Lood is een natuurlijk element dat wordt aangetroffen in de aardkorst. Menselijke activiteit - zoals mijnbouw, verbranding van fossiele brandstoffen en productie - heeft het meer wijdverspreid en toegankelijk gemaakt. Waar lood als verontreinigende stof in de lucht is, kan het in stof aanwezig zijn.

Het wordt niet langer gebruikt in verf of brandstof in de VS, maar het is nog steeds aanwezig in batterijen, aardewerk, pijpen, soldeer, sommige cosmetica en sieraden.

Lood als bestanddeel in verf werd in 1978 verboden, maar het kan nog steeds aanwezig zijn in sommige oudere woningen. De meerderheid van loodvergiftigingsgevallen bij kinderen is te wijten aan het eten van oude, op lood gebaseerde verfchips.

Messing sanitair en leidingen gemaakt of gesoldeerd met behulp van lood en kunnen leiden in leidingwater. Loodsoldeer gebruikt bij de vervaardiging van voedselblikken is verboden in de Verenigde Staten, maar wordt nog steeds in sommige landen gebruikt.

Andere bronnen

Deze omvatten:

Sporen van lood in de bodem kunnen lange tijd achterblijven.

• Bodem: Lood dat in de grond is gekomen door loodhoudende benzine of verf kan vele jaren overleven. Gebieden die zich naast oude muren of aan de zijkanten van wegen bevinden, kunnen bijzonder worden getroffen.
• Stof: Verfspanen of vervuilde grond kunnen stofdeeltjes vormen.
• Toys: Oud speelgoed is mogelijk gekleurd met op lood gebaseerde verf. Hoewel dit in de VS illegaal is, kunnen speelgoed uit andere landen nog steeds op lood gebaseerde verven gebruiken.
• Traditionele cosmetica: Kohl, gebruikt als een eyeliner, blijkt een hoog gehalte aan lood te bevatten.
• Glas-in-lood: Bij het maken van glas-in-lood wordt loodsoldeer gebruikt.
• Pottenbakkerij: Sommige keramische glazuren bevatten lood.
• Roken: Actief en passief roken zijn in verband gebracht met hogere loodgehaltes in het bloed.

Traditioneel medicijn

Andere, minder vaak voorkomende bronnen van lood zijn enkele traditionele medicijnen:

• Daw tway: Dit spijsverteringshulpmiddel, dat in Thailand wordt gebruikt, bevat hoge niveaus van lood en arsenicum.
• Ghasard: Dit is een Indiase tonic en spijsvertering.
• -Ba BAW-san: Een Chinese kruidenremedie die wordt gebruikt voor koliek bij baby's.
• Litargirio: Dit perzikkleurige poeder wordt gebruikt als deodorant, vooral in de Dominicaanse Republiek.
• Greta (ook wel azarcon genoemd): Dit is een Spaans poedermiddel tegen maagklachten. Het wordt ook gebruikt voor het verzachten van tandjes baby's. Sommige preparaten bevatten 90 procent lood.

Bijwerkingen

Lood beschadigt elk systeem in het lichaam dat het tegenkomt. Twee van de meest schadelijke interacties zijn met de enzymen en het zenuwstelsel.

Over enzymen

Veel van de schade veroorzaakt lood is te wijten aan een onderbreking in het werk van enzymen. Dit zijn eiwitten die meerdere functies in het menselijk lichaam uitvoeren.

Net als andere metalen die in het lichaam aanwezig zijn, bindt lood zich aan enzymen waaraan niet-leidende co-factoren binden. Dit worden soms "helper moleculen" genoemd.

Maar terwijl andere metalen en stoffen de noodzakelijke rollen vervullen, omdat het een co-factor is voor het in- en uitschakelen van enzymen, bindt het hoofd aan co-enzymen zonder dat de juiste enzymactie optreedt. Dit belemmert de enzymen van het uitvoeren van hun werk.

Lood heeft een negatieve invloed op delta-aminolevulinezuurdehydratase (ALAD) en ferrochelatase. Deze enzymen zijn nodig om te helpen bij het vormen van een vitaal onderdeel van het bloed dat heem wordt genoemd.

Op het zenuwstelsel

Het orgaan dat het meest wordt getroffen door loodvergiftiging is vaak het brein.

De hersenen zijn een van de organen die het meest worden aangetast door lood, en met name de prefrontale cortex en de anterior cingulate cortex. Deze gebieden zijn verantwoordelijk voor functies op hoog niveau, gemoedsregulatie en besluitvorming.

De barrière tussen de bloedtoevoer en de hersenen, die bekend staat als de bloed-hersenbarrière, beschermt de hersenen tegen veel toxines. De leiding gaat echter gemakkelijk door deze beschermende laag.

Eenmaal in de hersenen interfereert lood met de ontwikkeling van synapsen, de productie van neurotransmitters en de structuur van ionkanalen.

Lood verstoort ook de myelinebekleding op de zenuwen. Deze isolerende laag is essentieel voor het succesvol overbrengen van berichten.

Veel neurotransmitters worden gehinderd door lood, waaronder glutamaat in de hippocampus. Glutamaat is essentieel voor het leren en het vastleggen van herinneringen.

Er is gevonden dat lood geprogrammeerde celdood (PCD, ook apoptose genaamd) in het centrale zenuwstelsel, inclusief de hersenen, teweegbrengt.

PCD is meestal een normale functie van het menselijk lichaam. Het helpt oude en gebroken cellen wegruimen. Als PCD echter uit de hand loopt, kan het ten onrechte volledig functionerende cellen vernietigen. Afhankelijk van het type worden deze cellen mogelijk niet vervangen.

Diagnose

Iedereen die bang is dat zijn kind mogelijk door lood wordt getroffen, kan om een ??bloedtest vragen. Dit omvat een simpele prik van de vinger of aderpunctie.

Het testen van het bloed op de aanwezigheid van lood is een relatief eenvoudige procedure.

De CDC adviseert om preventief actie te ondernemen wanneer de bloedloodniveaus 5 microgram per deciliter (?g / dL) bereiken. Momenteel wordt verondersteld dat ongeveer een half miljoen kinderen in de VS een voorsprong hebben van meer dan dit niveau in hun bloed.

De CDC streeft ernaar om alle loodniveaus bij kinderen in 2020 terug te brengen tot 10 ?g / dL of minder.

Bij volwassenen wordt 10 ?g / DL beschouwd als het veilige bovenste niveau.

Bij volwassenen worden gastro-intestinale symptomen meestal gezien bij 45 ?g / dL of hoger.

Bij de meeste volwassenen met een concentratie van 25 ?g / DL is dit te wijten aan blootstelling op de werkplek.

Er zijn geen veilige niveaus van lood in het lichaam. Met andere woorden, elke aanwezigheid van lood in het lichaam kan schade veroorzaken.

Andere tests voor loodvergiftiging omvatten:

• beenmergbiopsie
• erythrocyte protoporfyrine niveau (een test voor ijzertekort)
• ijzerniveau
• complete bloedcelaantallen en coagulatietesten
• x-ray van lange botten en buik.

Behandeling

Zoals met de meeste soorten vergiftiging, is de eerste stap het identificeren en verwijderen van de bron van het gif.

Als het probleem oude verf is, is het misschien het beste om de verf af te dichten in plaats van af te schilferen, te schuren of af te branden, waardoor de hoeveelheid lood in de lucht kan toenemen.

Als het verwijderen van de bron de bloedspiegels niet verlaagt, kan het volgende nodig zijn:

• Chelatietherapie: Het gaat hierbij om medicatie die zich aan de lead bindt en die in de urine of feces kan worden afgegeven.

Als er zorgen zijn dat iemand een levensbedreigende hoeveelheid lood in één dosis heeft gegeten, kunnen de volgende procedures nodig zijn:

• Darmirrigatie: Het hele maagdarmkanaal spoelen met grote hoeveelheden polyethyleenglycoloplossing
• Maagspoeling: Dit wordt ook wel maagzuiging of maagpompen genoemd. Dit houdt in dat de maag via een buis wordt uitgewassen en dat er een zoutoplossing in de keel wordt ingebracht.

Intraveneuze toediening van vocht kan noodzakelijk zijn.

het voorkomen

Als er lood in het leidingwerk aanwezig is, laat de kraan dan 1 minuut draaien voor gebruik.

Maatregelen die kunnen helpen het risico op loodvergiftiging te verminderen, zijn onder meer:

• Lopend water: In oudere gebouwen met loden leidingen of fittingen, laat het koude water gedurende minimaal 1 minuut draaien voor gebruik. Gebruik de warmwaterkraan niet om te koken of te drinken.
• Bodem vermijden: Voorkom dat kinderen in de grond spelen. Misschien een zandbak en plantengras leveren om plekken kale aarde te bedekken.
• Na een gezond dieet: een dieet dat rijk is aan calcium en ijzer kan de absorptie van lood verminderen.
• Een filter installeren: als watertests hoog zijn voor lood, overweeg dan om een ??effectief waterfilterapparaat te installeren, of over te schakelen naar flessenwater.
• wassen: Was de handen van kinderen regelmatig om het risico op inslikken van loodfragmenten uit bodem en stof te verminderen.
• Schoonmaken: Houd het milieu zo stofvrij mogelijk. Veeg de vloer af met een vochtige dweil en reinig de oppervlakken met een vochtige doek. Dit zorgt ervoor dat het stof niet terug de lucht in kan en wordt ingeademd.
• containers: Bewaar wijn, op azijn gebaseerde verbanden of sterke dranken niet voor lange tijd in loodkristalflessen, omdat lood in de vloeistof kan uitlogen.
• Ingeblikt voedsel: Vermijd geïmporteerd ingeblikt voedsel, omdat sommige landen de productieprocessen nog niet hebben verbannen.

vooruitzicht

Volwassenen die een relatief kleine loodvergiftiging hebben gehad, kunnen volledig herstellen. Omdat kinderen zich nog steeds aan het ontwikkelen zijn, zullen ze misschien niet volledig herstellen. Er kunnen permanente IQ- en aandachtstekorten zijn.

Andere lichaamssystemen, zoals de nieren en zenuwen, kunnen ook blijvende schade oplopen. Afhankelijk van de ernst kan het herstel maanden of jaren duren.

Onderzoek naar loodvergiftiging door MNT-nieuws

Vergiftigingsrisico bij de rijken in de middeleeuwen

Rijkdom in de Middeleeuwen betekende niet noodzakelijkerwijs een betere gezondheid. Volgens onderzoek gepubliceerd in de Journal of Archaeological Science: Reports, de rijken werden meer blootgesteld aan toxische zware metalen zoals lood en kwik.

Het effect van Lead op de hersenen is slechter voor jongens dan voor meisjes, studieshows

Een nieuwe studie suggereert dat de vrouwelijke hormonen oestrogeen en estradiol de hersenen kunnen beschermen tegen de toxische effecten van lood. Het bleek dat jonge jongens met hogere niveaus van lood in hun bloed slechter presteerden bij cognitieproeven dan die met lagere niveaus, terwijl dit niet het geval was voor meisjes, die nauwelijks door het chemische element werden aangetast.