Lengte van de tijd buitenshuis Gekoppeld aan het lagere bijziendheidsrisico van kinderen

Hoe langer kinderen en adolescenten buitenshuis doorbrengen, hoe lager hun risico is bij het ontwikkelen van bijziendheid (bijziendheid), rapporteerden onderzoekers van de Universiteit van Cambridge, Engeland op de 115e jaarlijkse bijeenkomst van de American Academy of Ophthalmology, Orlando, Florida. De studie werd geleid door Dr. Justin Sherwin en gepresenteerd door Dr. Anthony Khawaja. Khawaja legde uit dat bijziendheid tegenwoordig veel meer voorkomt in Amerika dan dertig of veertig jaar geleden. In sommige regio's van Azië heeft meer dan vier-van de bevolkingsgroepen bijziendheid.
Deze nieuwste analyse lijkt aan te tonen dat de hoeveelheid tijd dat kinderen en tieners worden blootgesteld aan natuurlijk licht, alsmede de tijd die ze besteden aan het kijken naar objecten ver weg van invloed zijn op hun kwaliteit van het gezichtsvermogen.
Dr. Justin Sherwin en zijn team hebben een meta-analyse uitgevoerd van acht onderzoeken die zich richtten op bijziendheid bij kinderen en adolescenten en hoe lang ze buitenshuis doorbrengen. De studies betroffen in totaal 10.400 personen.

Bij bijziendheid (bijziendheid) stelt het beeld scherp voor het netvlies
Het team kwam tot de conclusie dat het risico van bijziendheid met 2% daalde voor elk extra uur dat elke week buitenshuis werd doorgebracht. Ze meldden dat het gemiddelde bijziende kind elke week 3,7 minder uren buiten doorbrengt in vergelijking met kinderen zonder zichtproblemen of mensen met een vooruitziende blik. Verziendheid, ook bekend als hypermetropie, is het vermogen om verre voorwerpen duidelijker te zien dan dichtbijgelegen voorwerpen.

Bij verziendheid (verziendheid) stelt het beeld scherp achter het netvlies
De wetenschappers geloven dat het beschermende effect niet van een bepaalde activiteit afkomstig is, maar eerder door de simpele handeling van buiten zijn. Twee van de studies die zij analyseerden, probeerden te bepalen of degenen die meer tijd buiten doorbrachten ook minder tijd aan het werk hadden besteed, zoals het bestuderen of spelen van games met een monitor voor hen - er was geen bewijs van een dergelijke link in beide studies. De onderzoekers onderzoeken momenteel of de tijd die aan het werk wordt besteed, uiteindelijk een impact kan hebben op de visie van een kind.
Dr. Khawaja zei:

"Het vergroten van de buitentijd van kinderen kan een eenvoudige en kosteneffectieve maatregel zijn met belangrijke voordelen voor hun visie en algemene gezondheid. Als we echter duidelijke aanbevelingen willen doen, hebben we meer precieze gegevens nodig.
Toekomstige, prospectieve studies zullen ons helpen begrijpen welke factoren, zoals een verhoogd gebruik van afstandszicht, verminderd gebruik van dichtbij zien, natuurlijke blootstelling aan ultraviolet licht of fysieke activiteit, het belangrijkst zijn. "

De onderzoekers vroegen zich ook af of bijziende kinderen baat zouden kunnen hebben bij extra uren buitenshuis - zou dit hun bijziendheid niet erger maken. Dr. Khawaja noemde een Chinese studie van 80 kinderen van 7 tot 11 jaar, allemaal met bijziendheid. Ze werden willekeurig geselecteerd in twee groepen van 40:

• De interventiegroep - ze moesten niet meer dan 30 uur per week besteden aan bijna werk en minstens 14 uur buitenshuis
• De controlegroep - ze hadden geen interventie. Ze kregen niet te horen dat ze hun tijd buitenshuis of hun tijd in de buurt van het werk moesten veranderen of controleren.

Ze vonden dat na 24 maanden die in de interventiegroep minder bijziendheid hadden dan die in de controlegroep. Deze Chinese studie was niet een van de 8 Khawaja en het team geanalyseerd.
Geschreven door Christian Nordqvist