nl.3b-international.com
Leukemie Predisposition Gene ontdekt
Onderzoekers hebben een gendefect aangetroffen dat mensen vatbaar maakt voor acute myeloïde leukemie en myelodysplasie en hopen dat hun bevinding zal leiden tot een genetische test die mensen met een familiegeschiedenis van leukemie een kans geeft om uit te vinden of ze het defecte gen dragen voordat hun symptomen naar voren komen. U kunt een wetenschappelijk artikel lezen over hoe Dr. Marshall S. Horwitz, hoogleraar pathologie aan de Universiteit van Washington (UW) in de VS, en collega's, hun ontdekking deed, online in het 4 september nummer van Natuurgenetica.
Horwitz en zijn collega's vormen een internationaal team van wetenschappers en konden hun onderzoek uitvoeren met de hulp van families uit Australië, Canada en de Verenigde Staten.
Ze ontdekten de mutaties in een gen genaamd GATA2, dat onder andere het proces bestuurt dat primitieve bloedvormende cellen in witte bloedcellen verandert.
De ontdekkingsreis begon nadat een onderzoeksdeelnemer, een patiënt uit centraal Washington, in 1992 met succes werd behandeld voor leukemie na een beenmergtransplantatie bij UW Medical Center. De familiegeschiedenis van de patiënt toonde aan dat verschillende leden myelodysplastisch syndroom, myeloïde leukemie en onhandelbare mycobacteriëninfecties hadden en zette Horwitz ertoe aan om naar een genetische verklaring te zoeken.
Myelodysplastisch syndroom (MDS) is waar het lichaam problemen heeft met het produceren van bepaalde soorten bloedcellen. Het begint met een daling van de hoeveelheid en kwaliteit van bloedvormende cellen in het beenmerg, de geboorteplaats van bloedcellen. Patiënten hebben vaak ernstige bloedarmoede en hebben vaak bloedtransfusies nodig.
Uiteindelijk faalt het beenmerg en de bloedtelling verslechtert, en ongeveer een derde van de patiënten met MDS ontwikkelen acute myeloïde leukemie (AML), waarbij abnormale witte cellen zich ophopen in het beenmerg en de productie van normale bloedcellen verknoeien.
In verband met collega's in Australië hoorde Horwitz van een andere familie met een vergelijkbare erfelijke bloedziekte.
Na 18 jaar nauwgezet te hebben gezocht naar kandidaat-genen, raakten de teams in de VS en Australië uiteindelijk GATA2 aan als het gen waarvan de mutaties waarschijnlijk verantwoordelijk waren voor het veroorzaken van leukemie in de twee families.
Sindsdien hebben de onderzoekers defecte GATA2-mutaties aangetroffen in meer dan 20 families en individuen.
In hun paper suggereren ze dat de mutaties vaker voorkomen dan ze eerst dachten. Voor sommigen leidt de GATA2-mutatie tot leukemie, maar voor anderen kan dit betekenen dat ze vatbaar zijn voor gevaarlijke bacteriële, virale en schimmelinfecties vanwege het tekort aan witte bloedcellen.
Er zijn onlangs een aantal publicaties verschenen waarin GATA2 wordt vermeld bij andere ziekten, waaronder niet-erfelijke leukemieën, die vaker voorkomen dan de familiale soort. En een ander artikel in hetzelfde nummer van Natuurgenetica wijst op vergelijkbare mutaties in het gen dat verantwoordelijk is voor lymfoedeem en, in sommige gevallen, doofheid.
Het raadsel is waarom vergelijkbare genmutaties zo'n reeks gezondheidsproblemen zouden veroorzaken, en waarom het zo veel moeilijker is om genen voor bloedkanker te vinden dan andere kankers.
Horwitz vertelde de pers dat terwijl "verschillende genen zijn ontdekt en gekoppeld aan solide, kwaadaardige tumoren zoals borstkanker in families die vatbaar zijn voor die soorten kanker, tot nu toe zeer weinig geërfde mutaties zijn ontdekt voor bloedkanker."
Andere studies hebben al mutaties in de RUNX1- en CEBPA-genen gekoppeld aan overgeërfde MDS en AML: deze binden aan DNA en regelen hoe het wordt getranscribeerd om de code te creëren die de productie van eiwitten regelt.
Dus voor deze studie keken de onderzoekers naar families die niet de RUNX1- en CEBPA-mutaties hadden en geen andere verklaring voor hun erfelijke bloedkankers: en zo kwamen ze GATA2 tegen. Ze merkten ook op dat de mutaties het gen niet in staat maakten om een ??effectieve rol te spelen bij het produceren van gezonde witte bloedcellen.
Horwitz zei dat de GATA2-mutaties in het DNA naast een aminozuur zitten dat bij sommige patiënten met terminale chronische myeloïde leukemie defect blijkt te zijn. Omdat ze zo dicht bij elkaar in het DNA zitten, suggereren de twee locaties dezelfde route die belangrijk is voor verschillende soorten myeloïde maligniteiten, zei Horwitz.
De onderzoekers hopen dat hun ontdekking zal leiden tot een test waarbij risicogroepen, vanwege de familiegeschiedenis, zullen kunnen achterhalen of ze het defecte GATA2-gen hebben voordat symptomen optreden. Dit zou hen en hun artsen een voorsprong kunnen geven op het krijgen van een vroeg diagnose en behandelplan.
Een andere hoop is dat de ontdekking ook de ontwikkeling van nieuwe therapieën voor AML en MDS en andere bloedaandoeningen zal helpen. Een klinisch onderzoek om specifieke behandelingsopties vast te stellen voor mensen met GATA2-mutaties is al aan de gang in de VS.
Subsidies van de National Institutes of Health in de VS, de National Health and Medical Research Council van Australië, een Dora Lush Postgraduate Award, Leukemia Foundation of Australia, de Cancer Council of South Australia en MedVet Pty Ltd, hebben het onderzoek helpen betalen.
Geschreven door Catharine Paddock PhD
Whooping Cough Vaccine Effectiviteit vervaagt van leeftijden 8 tot 12
Hoewel vaccins tegen Bordetella pertussis, de bacterie die pertussis (kinkhoest) veroorzaakt, wijdverspreid is, is het nog steeds een veel voorkomende ziekte, rapporteren onderzoekers van het Kaiser Permanente Medisch Centrum, San Rafael, CA, VS, in het tijdschrift Clinical Infectious Diseases. Als achtergrondinformatie legden de auteurs uit dat verschillende experts zich afvroegen of acellulair vaccin mogelijk niet zo lang meegaat als eerder werd gedacht.
Franse spermatelling toont gestage daling
Een nieuw onderzoek toont een gestage afname van het aantal mannelijke spermacellen in het Frans en de kwaliteit van 1989 tot 2005, wat wijst op bewijs dat dit een wereldwijd fenomeen is. De onderzoekers pleiten voor gezondheidsautoriteiten om hun actie op hormoonontregelaars te versterken, die als mogelijke oorzaak voor het milieu zijn genoemd.
