nl.3b-international.com
LSD om alcoholisme te behandelen? Nieuwe kijk op oude data zegt dat het werkt
Wetenschappers uit Noorwegen hebben gegevens uit oude onderzoeken die lyserginezuur-diethylamide (LSD) voor de behandeling van alcoholisme testten verzameld en opnieuw geanalyseerd en concludeerden dat een enkele dosis van het psychedelische medicijn effectief was in het verminderen van alcoholmisbruik. Ze rapporteren hun bevindingen in het vroege online 8 maart nummer van de Journal of Psychopharmacology.
Van de jaren 1950 tot de jaren 1970 voerden veel onderzoekscentra over de hele wereld proeven uit om te onderzoeken hoe goed LSD een reeks aandoeningen, waaronder alcoholverslaving, zou kunnen behandelen. In de jaren 1970 werd het echter steeds moeilijker om klinische proeven uit te voeren: en tegen die tijd was het medicijn verboden voor niet-medisch gebruik. Ook, ondanks enkele veelbelovende resultaten, was de mening dat LSD geen medische voordelen had aangetoond.
Niet alle experimenten zouden voldoen aan de normen van vandaag voor wetenschappelijke strengheid, maar sommigen misschien. De auteurs van deze nieuwe studie, Teri Krebs en Pål-Ørjan Johansen, onderzoekers die momenteel verbonden zijn aan de afdeling Neurowetenschappen van de Noorse universiteit voor wetenschap en technologie (NTNU), suggereren dat de medische interesse in LSD geleidelijk afnam, waarschijnlijk de vroegste was studies lieten veelbelovende resultaten zien, ze hadden ook ontwerpproblemen.
"Veel wetenschappers verwachtten onrealistisch goede resultaten van een enkele dosis en negeerden meestal effecten die minder dan een jaar duurden. Belangrijk is dat veel van de individuele onderzoeken niet genoeg patiënten hadden om zelf tot een conclusie te komen," schrijven ze.
Daarom hebben ze zes gepubliceerde experimenten onder de loep genomen die ze als wetenschappelijk solide methodologie beschouwden en een rigoureuze kwantitatieve meta-analyse uitvoerden. Die onderzoeken hadden willekeurig patiënten toegewezen om LSD of een vergelijkingsbehandeling te krijgen.
Tussen hen, de zes studies in totaal 536 vrijwillige patiënten, meestal mannen, die allemaal alcoholisme behandeling kregen. De proeven hadden plaatsgevonden in de VS of Canada tussen 1966 en 1970.
Dit is de eerste keer dat een rigoureuze meta-analyse is uitgevoerd op deze gegevens. Een meta-analyse is een statistische methode waarbij datasets van verschillende onderzoeken naar compatibel ontwerp worden samengevoegd en geanalyseerd alsof ze afkomstig zijn uit één grote studie.
Krebs en Johansen concluderen dat hun resultaten ondubbelzinnig aantonen dat LSD patiënten zwaar verslaafd aan alcohol hielp en het minder waarschijnlijk maakte dat ze zouden terugvallen: "een enkele dosis LSD had een positief behandelingseffect dat minstens zes maanden duurde", schrijven ze.
"Er is al lang behoefte aan betere behandelingen voor verslaving.We denken dat het tijd is om te kijken naar het gebruik van psychedelica bij de behandeling van verschillende aandoeningen," vragen ze.
De auteurs zeggen dat ze niet weten hoe LSD werkt om alcoholverslaving te behandelen. Ze leggen uit dat we weten dat het medicijn niet-toxisch en niet-verslavend is en dat het een 'opvallend effect heeft op de verbeelding, perceptie en herinneringen'.
En we weten dat het interageert met een bepaalde serotoninereceptor in de hersenen. Misschien stimuleert het de 'vorming van nieuwe verbindingen en patronen', waardoor een 'bewustzijn van nieuwe perspectieven en mogelijkheden voor actie' wordt gecreëerd, speculeren ze.
In alle zes de onderzoeken die deel uitmaakten van de meta-analyse, ondergingen de patiënten hetzelfde behandelingsprogramma. Maar op een dag van het programma ontvingen sommige patiënten een grote enkele dosis LSD, terwijl de controles een lage dosis LSD kregen, of een stimulerend middel, of niets.
De proeven waren dubbelblind: noch de patiënten, noch de medicijnbeheerders wisten wie de volledige dosis LSD zou krijgen.
In alle onderzoeken werden de patiënten aangemoedigd om na te denken over hun alcoholisme. In sommige van de onderzoeken hadden patiënten de gelegenheid om met een therapeut te praten; bij anderen ontvingen ze een korte geruststelling, als ze het wilden.
Alle proeven hebben onafhankelijke en gestandaardiseerde vervolgonderzoeken uitgevoerd, tussen één tot twaalf maanden later.
In alle onderzoeken toonden de resultaten aan dat de patiënten die de volledige LSD-dosis kregen het het beste deden.
"Gemiddeld vertoonde 59% van de patiënten met een volledige dosis een duidelijke verbetering in vergelijking met 38% in de andere groepen", zeggen de auteurs.
De patiënten die de LSD-dosis kregen, hadden minder kans op terugval in problematisch alcoholgebruik en hadden meer kans om zich geheel te onthouden.
De grootste verbeteringen waren tijdens de eerste paar maanden van de behandeling. Dit verslechterde met de tijd. Misschien suggereert dit dat herhaalde doses misschien beter werken.
"Het is ongebruikelijk dat psychiatrische geneesmiddelen een effect hebben dat enkele maanden na een enkele dosis aanhoudt", schrijven de auteurs.
"We begrijpen nu beter dat alcoholisme een chronische, recidiverende aandoening is die meestal een doorlopende behandeling vereist.De volgende stap zou moeten zijn om periodiek aanvullende doses LSD te bieden in combinatie met moderne, evidence-based behandelingsprogramma's", concluderen ze.
De Onderzoeksraad van Noorwegen financierde de studie die werd uitgevoerd tijdens een onderzoeksverblijf aan de Harvard Medical School.
Geschreven door Catharine Paddock PhD
Links of rechts? Weten hoe de hersenen beelden decoderen helpt ons te begrijpen wat de valkte jeukt
Een nieuwe studie die gepubliceerd zal worden in het tijdschrift Psychological Science daagt de lang gekoesterde gedachte uit dat wanneer we een foto van een linker- of een rechterhand zien, ons brein onze "motor imagination" gebruikt en spiercontrole-processen gebruikt om mentale beelden van onze hersenen om te draaien. handen om te beslissen welke op de foto staat. De onderzoekers zeggen dat hun verschillende begrip van hoe het brein het probleem van "handzijdigheid" oplost, ons helpt begrijpen waarom geamputeerden met fantoomzongen of balde in ontbrekende ledematen verlichting krijgen door naar het spiegelbeeld van de andere ledemaat te kijken.
Ontwikkelingsnaties hebben goed bestuur nodig bij onderzoek naar geestelijke gezondheid
Taghi Yasamy, van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), Genève, Zwitserland, en collega's wezen op de problemen in de PLoS-geneeskunde van deze week op het gebied van goed bestuur voor geestelijke gezondheidszorg in lage- en middeninkomenslanden. Yasamy en collega's geven bovendien suggesties over hoe goed onderzoek naar geestelijke gezondheid vooruitgang kan boeken.
