Longkankerpatiënten met diabetes leven langer dan degenen zonder

Longkankerpatiënten met diabetes hebben de neiging langer te leven dan patiënten zonder diabetes, aldus een nieuw onderzoek uit Noorwegen dat in het novembernummer van de Journal of Thoracic Oncology. De onderzoekers bieden geen verklaring voor de tendens; zij stelden voor dat het nader onderzoek nodig heeft en diabetes moet niet worden beschouwd als een reden om standaard kankertherapie achter te houden.
In hun achtergrondinformatie schrijven de onderzoekers van de Noorse Universiteit voor Wetenschap en Technologie en de Universiteit van Trondheim dat patiënten met longkanker vaak andere ziekten hebben, waaronder diabetes. Het bewijs over de impact van diabetes op de overleving van longkanker is echter tegenstrijdig, dus wilden ze een grote studie doen die zich hierop richtte.
Voor hun analyse vergeleken ze de overleving met en zonder diabetes in 1.677 longkankergevallen (waaronder 77 patiënten die ook waren gediagnosticeerd met diabetes mellitus).
1031 gevallen waren afkomstig van de Nord-Trondelag-gezondheidsstudie (HUNT-studie) gekoppeld aan de Noorse kankerregistratie, 436 van de Pemetrexed Gemcitabine (PEG) -studie en 210 van de Noorse Lung Cancer Biobank-registratie.
De resultaten toonden aan dat:

• Het 1-jaars overlevingspercentage voor patiënten met longkanker die ook diabetes hadden was 43% in vergelijking met 28% voor diegenen zonder diabetes,
• De overlevingspercentages na 2 jaar waren respectievelijk 19% en 11%, en
• De overlevingspercentages na 3 jaar waren respectievelijk 3% en 1%.
• Toen ze zich aanpasten aan variabelen zoals geslacht, leeftijd, stadium van de ziekte, was de hazard ratio voor overleving bij patiënten met longkanker en diabetes mellitus 0,55 (95% BI, 0,41-0,75), wat aangeeft dat op een tijdstip bijna tweemaal zo veel longkankerpatiënten zonder diabetes stierven in vergelijking met diegenen met diabetes.

De onderzoekers concludeerden dat:
"Patiënten met longkanker met diabetes mellitus hebben een verhoogde overleving in vergelijking met mensen zonder diabetes mellitus."

Ze vonden ook dat patiënten met diabetes een lager percentage gemetastaseerde kanker hadden, dat wil zeggen dat ze minder snel tumoren hadden die zich hadden verspreid.
In eerste instantie dachten ze dat dit zou kunnen verklaren waarom de patiënten met diabetes langer hebben overleefd, omdat de meeste patiënten met longkanker niet doodgaan aan de primaire tumor, maar aan de secundaire tumoren.

Maar toen ze verder gingen onderzoeken, waren de dingen niet zo eenvoudig als je zou kunnen aannemen. Het lijkt er meer op dat diabetes zelf de belangrijkste factor kan zijn:
"... omdat we bij onze analyses rekening hielden met het ziektestadium, kan dit potentiële voordeel de waargenomen toegenomen overleving bij patiënten met diabetes mellitus nauwelijks verklaren." Bovendien werd een verhoogde overleving bij patiënten met diabetes mellitus duidelijk aangetoond in de PEG-studie waarin alle patiënten waren vooruitgegaan longkanker. "
Daarom hebben ze opgeroepen tot meer onderzoek:
"Het overlevingsvoordeel [van diabetes] kan van klinisch belang zijn en zou in toekomstige studies moeten worden geconcentreerd."
In de tussentijd hebben ze aanbevolen:
"Standaardtherapie mag niet worden onthouden aan patiënten met diabetes mellitus, op voorwaarde dat ze geschikt zijn, zelfs als dit kan worden beschouwd als een significante comorbiditeit."
Geschreven door Catharine Paddock PhD