Malaria Battle - Onderzoekers leggen nieuwe inzichten uit

Twee studies gepubliceerd in Het American Journal of Tropical Medicine and Hygiene geef nieuwe inzichten in de oorlog tegen malaria.
James W. Kzura, MD, President van de American Society of Tropical Medicine and Hygiene, legt uit: "Beide studies tonen de toenemende successen en langetermijnuitdagingen waarmee we proberen onnodige sterfgevallen als gevolg van malaria te voorkomen. dit is een strijdbare strijd, we kunnen en zullen uiteindelijk malaria uitroeien uit haar bolwerken in Afrika en Azië. "
In de eerste studie, onderzoekers van North Carolina Central University (NCCU) en Duke University onderzocht gegevens uit 13 studies over de impact van binnenshuis residuele spuiten (IRS) op malaria-overdracht in verschillende instellingen, met name in Afrika. IRS omvat het spuiten van insecticiden in huizen of gemeenschapsgebouwen om het aantal infecties te verminderen door het doden van malaria-dragende muggen.
Dohyeong Kim, Ph.D., hoofdauteur van de studie en een professor bij NCCU's Department of Public Administration, zei:

"Onze bevindingen tonen aan dat IRS de afgelopen tien jaar een krachtig hulpmiddel is gebleven voor de bestrijding van malaria, hoewel muggen, vooral in Afrika, het vermogen ontwikkelen om op grote schaal gebruikte insecticiden te ontwijken."

Hoewel het bekend is dat IRS malariabesmettingen significant vermindert, zijn factoren die van invloed zijn op de omvang van het succes minder bekend.

Volgens de onderzoekers lijkt IRS doeltreffender in het verminderen van malaria-infecties in regio's met een hoog ziektecijfer en in gebieden waar een bedreiging is van zowel Plasmodium falciparum parasieten - de meest dodelijke vorm van de ziekte - als Plasmodium vivax parasieten.
Bovendien ontdekte het team dat IRS-campagnes succesvoller waren als er meerdere spuitrondes plaatsvonden. Een andere factor die de IRS-effectiviteit leek te verbeteren, was het gebruik van het controversiële insecticide DDT.
De onderzoekers legden uit: "Onze (studie) resultaten tonen aan dat DDT effectiever is in het verminderen van malaria-prevalentie dan pyrethroïden of andere insecticiden."
Pyrethroïden zijn de meest gebruikte klasse van insecticiden in IRS-programma's, maar sommige muggenpopulaties zijn de afgelopen tien jaar resistent geworden tegen deze verbindingen.
Vanwege bezorgdheid over de toxiciteit van DDT voor mens en dier is DTT in veel landen, waaronder de Verenigde Staten, verboden.
Volgens de onderzoekers kunnen zelfs lage niveaus van DDT nog steeds schadelijk zijn voor de blootgestelde personen. Hoewel DDT misschien de moeite waard is om te overwegen in regio's waar malariaoverdracht veel voorkomt, moeten de potentiële gezondheidsrisico's van DDT worden vergeleken met het potentieel ervan om malaria-morbiditeit en mortaliteit te verlagen.
Hoewel de effectiviteit voor spuiten binnenshuis suggereert dat mugbestrijdingsmethoden in het afgelopen decennium aanzienlijk zijn verbeterd, stellen de onderzoekers dat er meer onderzoek nodig is dat de effectiviteit van met IRS en insecticide behandelde muskietennetten (ITN's) samen onderzoekt om te bepalen of "er is een bijkomend voordeel van het combineren van de twee in dezelfde huishoudens."
In het tweede onderzoek trainden onderzoekers van de Universiteit van Bamako in Mali een manier om snel de opkomst in Afrika van een malariaparasiet te ontdekken die resistent is tegen de levensreddende drug artemisinine.
Meerdere jaren geleden was artemisinine het belangrijkste medicijn voor de behandeling van malaria - gedeeltelijk vanwege het feit dat parasieten andere eerstelijns therapieën versloegen, zoals chloroquine (CQ) en sulfadoxine / pyrimethamine (SP).
Volgens de onderzoekers, artemisinin (artesunaat) snel gedood de dodelijke malaria-parasiet Plasmodium falciparum van geïnfecteerde kinderen in Mali in 2010-2011.
Zij vonden dat 32 uur de mediane tijd was die artemisinine nam om de parasiet te doden versus 84 uur in testen die werden uitgevoerd in regio's van Cambodja, waar de parasieten resistentie ontwikkelen.
Abdoulaye A. Djimde, Ph.D., aan het Malaria Research and Training Centre van de Universiteit van Bamako en senior auteur van de studie, zei: "Onze studie geeft aan dat er in deze regio van Afrika geen enkele weerstand lijkt te bestaan ??tegen artemisin."
Christopher Plowe, MD, MPH., Een co-auteur van de Mali-studie en een malaria-expert aan de University of Maryland School of Medicine en het Howard Hughes Medical Institute, legde uit: "Of deze afleveringen van resistentie verschillende gevallen zijn die in isolatie ontstonden of gerelateerde gebeurtenissen ter illustratie van resistentieparasieten in beweging moeten nog worden bepaald. Ervaringen uit het verleden vormen reden om bezorgd te zijn voor Afrika.

Historisch gezien is parasitaire resistentie tegen malariamedicijnen gestart in Zuidoost-Azië en is uiteindelijk naar Afrika verhuisd. We moeten zeer proactief zijn als we een volksgezondheidsramp in Afrika willen vermijden, waar de meeste malaria-sterfgevallen wereldwijd plaatsvinden en waar artemisinineresistentie het grootste effect zou hebben. "
In een bijbehorend rapport leggen Caroline L. Ng en David A. Fidock, Ph.D., van Columbia University Medical Center uit dat een van de redenen voor dergelijke bezorgdheid over het vooruitzicht van artemisinineresistentie is dat "we nog steeds enkele jaren verwijderd zijn van andere geneesmiddelen die in licentie worden gegeven en beschikbaar zijn om artemisinine te vervangen als ze falen. " Ze stellen dat meer geld nodig is voor studies gericht op het vinden van nieuwe medicijnen.
In Afrikaanse klinieken die als "schildwacht" -locaties van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) dienen voor het detecteren van geneesmiddelresistentie, omvat de behandeling artemisinine-combinatietherapieën of ACT's die ook andere malariamedicijnen omvatten.
Het doel van de combinatie is om het voor de parasiet moeilijker te maken om resistentie te ontwikkelen.Er zijn echter enkele zorgen dat surveillance gericht op ACT de detectie van resistentie in Afrika zou kunnen vertragen omdat andere medicijnen in de compound de vroege tekenen van de parasiet, die minder vatbaar is voor artemisinine, kunnen maskeren.
Plowe legde uit:

"We bevelen niet aan dat klinieken artesunaat alleen gebruiken, maar we moeten periodiek en veilig onderzoeken uitvoeren in malaria endemische regio's van Afrika met alleen artesunaat als we weerstand willen detecteren en nog steeds genoeg tijd hebben om in te grijpen .Ik denk dat iedereen het ermee eens is dat we meer toezicht op dit type nodig hebben, de vraag is waar we de middelen krijgen om uitgebreidere en frequenter toezicht te houden? "

Als een verklikker-genetische marker op de malariaparasiet, zoals de marker die chloroquine-resistentie vertoont, wordt ontdekt, zou dit de jacht op artemisinineresistentie aanzienlijk vergroten.
Geschreven door Grace Rattue