Maatregelen moeten genomen worden om depressie bij adolescenten te voorkomen

Als een van de meest voorkomende, niet-herkende en onbehandelde gezondheidsproblemen bij jongeren, is het aanpakken van depressie een serieuze prioriteit voor landen over de hele wereld. De psychiatrische stoornis veroorzaakt ernstige sociale en onderwijsproblemen voor patiënten, en leidt ook tot een verhoogd risico op zelfmoord en middelenmisbruik. Een recensie van een gepubliceerd artikel in The Lancet dringt erop aan dat er meer maatregelen nodig zijn om depressie in niet-gespecialiseerde omgevingen, zoals scholen en gemeenschappen, te voorkomen.
Anita Thapar van Cardiff University, Cardiff, UK, hoofdauteur zegt:

"Gezien de handicap geassocieerd met depressie bij adolescenten, moet er veel meer worden gedaan om mensen met depressie vroegtijdig te herkennen en te behandelen en om innovatieve en kosteneffectieve methoden te ontwikkelen om de toegang te verbeteren en preventieprogramma's aan een veel grotere groep adolescenten te leveren, in het bijzonder in niet-gespecialiseerde omgevingen en in landen met lage inkomens en middeninkomens waar de last het grootst is "

Ongeveer 5% van de adolescenten heeft een depressie - met een aandoening die twee keer zo vaak voorkomt bij meisjes als bij jongens - waarbij zelfs meer een verhoogd risico bestaat om de stoornis te ontwikkelen. Degenen met een hoog risico vertonen symptomen van depressie hoewel ze niet de volledige afwijking hebben. Thapar en collega's benadrukken de noodzaak om deze personen te targeten om te voorkomen dat zich volslagen depressie ontwikkelt:

De onderzoekers schreven:

"Longitudinale studies van adolescenten met sub-syndromale depressie [hoge niveaus van symptomen maar niet volwaardige depressie] tonen aan dat ze een verhoogd risico hebben op een latere volwaardige depressieve stoornis.
Er zijn dus belangrijke redenen om aandacht te schenken aan subsyndromale depressie en personen te targeten met deze symptomen voor preventie, laagrisico-interventiestrategieën en veranderingen in levensstijl. "

Sommige maatregelen waarvan is aangetoond dat ze de stoornis voor risicogroepen helpen voorkomen zijn:

• ervoor zorgen dat de adolescenten een goede relatie onderhouden met leeftijdsgenoten en familieleden
• coping-mechanismen introduceren
• het instellen van emotionele regulerende capaciteiten

Cognitieve gedragstherapie

Een preventiestrategie voor adolescenten met een hoog risico, cognitieve gedragstherapie (CBT), bleek ook een diepgaand effect te hebben door het risico op het ontwikkelen van een depressie te verminderen, door de patiënt te leren optimistisch te denken.

Interpersoonlijke therapie

Interpersoonlijke therapie (IPT) heeft ook preventieve effecten gehad, hoewel de meeste landen een tekort hebben aan professionals die de therapieën kunnen toedienen. Om toegang tot CBT en IPT gemakkelijker beschikbaar te maken in niet-gespecialiseerde omgevingen, suggereren de auteurs de introductie van counselingprogramma's in scholen en primaire zorgeenheden, en door goedkopere opties, zoals internet.

Ontwikkelingslanden

In landen met lage inkomens, waar middelen schaars zijn, is er een beperkte hoeveelheid behandeling en vroege preventieprogramma's om mensen met een depressie te helpen. De implementatie van dergelijke maatregelen zou de last van depressie kunnen verlichten. In Uganada kregen adolescente oorlogsoverlevenden IPT door getrainde gemeenschapswerkers, de impact was aanzienlijk in het verminderen van depressieve symptomen.
Ze concluderen:

"Er is weinig bewijs voor de voordelen op de lange termijn van psychologische behandelingen of medicatie voor het recidiefpercentage en voor de effectiviteit van niet-gespecialiseerde interventies. Er is dringend behoefte aan meer publieke educatie over depressie bij adolescenten, en voortgezet onderzoek om te begrijpen wat de belangrijkste componenten zijn van preventieprogramma's en -beleid zou moeten zijn. "

Geschreven door Joseph Nordqvist