Medische scholen moeten meer onderwijs bieden over obesitas

Hoewel er steeds meer mensen zijn die worstelen met obesitas, zijn er slechts een paar medische scholen in de Verenigde Staten die voldoende, nuttige instructies geven over hoe ze gewichtsproblemen kunnen aanpakken bij obese patiënten.
De bevinding kwam van een team van experts van Wake Forest Baptist Medical Center en werd gepubliceerd in het tijdschrift Onderwijzen en leren in de geneeskunde.
Obesitas is een ernstig probleem in Amerika, met meer dan een derde van de volwassenen en een zesde van de kinderen die zwaarlijvig zijn. Het is een van de meest voorkomende oorzaken van vermijdbare sterfgevallen, terwijl $ 99 miljoen wordt uitgegeven aan gezondheidszorgkosten per jaar, vergelijkbaar met de financiële tol van het roken van sigaretten. Uit een eerder onderzoek bleek echter dat obese patiënten vaker naar de dokter gaan dan reguliere rokers met een gezond gewicht.
Mara Vitolins, Dr.P.H., R.D., hoogleraar volksgezondheidswetenschappen bij Wake Forest Baptist en hoofdauteur van de studie, legde uit:

"Medische studenten worden omringd door dezelfde omgeving die iedereen in dit land is, een cultuur van geïdealiseerde beelden van fysieke aantrekkelijkheid waarin dun goed is en vet slecht, we doen gewoon niet goed genoeg om onze studenten bewijsmateriaal te geven. op basis van methoden van interventie en zorg voor onze obese patiënten. "

De onderzoekers wilden een analyse geven van eerdere onderzoeken naar obesitas-gerelateerde onderwijsprogramma's. Om de hoeveelheid en bruikbaarheid van medische schooltraining voor obesitas te meten, onderzocht het team de literatuur van de pubmed database van de National Institutes of Health van 1997 tot 2010.
Na 208 rapporten bekeken te hebben, ontdekten de wetenschappers dat slechts 5 erkende manieren om het bewustzijn, de attitudes en vaardigheden van medische studenten met betrekking tot de behandeling van patiënten met overgewicht en obesitas te vergroten. Van die 5, bespraken slechts 2 de voorkeur voor obese patiënten, terwijl slechts één zich bezighield met het veranderen van die bias.
Het team merkte op dat, aangezien er niet veel gepubliceerde studies over dit onderwerp zijn, het de verslagen van artsen over onvoldoende training bij het helpen van hun patiënten om hun gewicht te beheersen, verklaart.
Vitolins zei:

"Ons onderzoek toont duidelijke leemten in de medische voorlichting met betrekking tot obesitas en biedt medische studenten met vaardigheden om obesitas aan te pakken noodzakelijk om de nationale epidemie van zwaarlijvigheid te beïnvloeden om sterfte en morbiditeit te verminderen door chronische ziekten die verband houden met overgewicht.
Onze bevindingen benadrukken ook de noodzaak van medische schoolcurricula om negatieve attitudes tegenover deze patiënten te verminderen, attitudes die de geleverde zorg kunnen beïnvloeden. "

Er was niet één studie die onderwijs over zwaarlijvigheid omvatte gedurende alle vier de jaren van medische school. Hoewel er bepaalde scholen zijn die hun studenten opdracht geven om preventie te geven, zoals gewichtsbeheersing en voeding in gemeenschapsklinieken, biedt deze strategie hen nog steeds niet het volledige scala aan beschikbare obesitasadvies.
Volgens Vitolins, om de medische schoolopleiding te verbeteren, moet het curriculum vaak verschillende soorten interventieaanpak gebruiken, inclusief:

• lezingen
• gestandaardiseerde patiëntontmoetingen
• hands-on training

"Een dergelijke training moet gebaseerd zijn op beproefde educatieve benaderingen en educatie in vooroordelen en stereotypering omvatten, en specifiek gericht zijn op obesitasbias." Vitolins toegevoegd.
Onlangs publiceerden de auteurs een onderwijs- en leerprogramma voor lichaamsbeweging, voeding en gewichtsbeheersing in MedEdPortal waarin wordt ingegaan op de behoefte aan meer obesitas gerelateerd onderwijs in medische scholen.
Geschreven door Sarah Glynn